حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

وبسایت حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

اطلاعات تماس :

تلفن دفتر: 37479 (025)-(30 خط) شماره 5 رقمی می‌باشد

بعد از گرفتن شماره پنج رقمی فوق (همچنین کد قم برای افراد خارج از قم) با زدن هر کدام از کلید‌های زیر به بخش مربوطه متصل خواهید شد
پاسخ به مسائل شرعی: کلید 1

استخاره: کلید 2

مشاور دینی و تربیتی: کلید 3
وجوهات شرعی: کلید 4

مرکز تلفن: کلید صفر (0)
اطلاعات و شماره‌های ضروری دفتر: کلید 5

فاکس دفتر: 37717479(025)

تلفکس روابط عمومی: 37708580(025)

مرکز نشر و تنظیم آثار: 37723380(025) نمابر:)37755543 (025)
تماس مستقیم با مشاور دینی تربیتی:  37756606و 37756607 (025)

سامانه‌ی پیام کوتاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی 30007479

با ارسال عدد 2 به شماره 30007479 عضو سامانه پیام کوتاه دفتر می گردید

مرکز تحقیقات اسلامی دار الزهرا علیها السلام تحت اشراف دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مد ظله العالی در تهران(پاسخگویی به سوالات شرعی و مشاوره‌ای ):
تلفن تماس: 77653100 – 021 ( چهار خط )
زمان تماس: 12-9 و 18-15
جهت مراجعه حضوری تعیین وقت و هماهنگی موجب امتنان است.
آدرس: تهران- خیابان شریعتی – خیابان بیرجند – خیابان شهید عباسی اصفهانی – پلاک 12

کد پستی: 1611965411


زندگی نامه

حضرت آیت اللّه العظمى آقاى حاج شیخ لطف‏اللّه صافى(مد ظله العالى)، فقیه، اسلام شناس و اندیشمند بزرگ معاصر، در شهر گلپایگان، قدم به صحنه هستى نهاد.

والدین‏

پدر او عالم عارف، مرحوم آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافى، (متولد 1287 هـ.ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش‏‏هاى مختلف علوم اسلامى مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و … ، در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون شعر و خوشنویسى نیز سرآمد بود. زهد، تقوى، عشق به ولایت و فضیلت‏هاى علمى اخلاقى آن بزرگ مرد، از یک سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر امر به معروف و نهى از منکر و جبهه گیرى‏هاى صریحش در برابر افکار انحرافى، غیرمتدیّنان، ظالمان و جابران آن روزگار از سویى دیگر، هر قدر که مردم گلپایگان را شیفته و مطیع محض او مى‏نمود، هیأت حاکمه، خوانین و زورگویان را در برابرش شکننده‏تر مى‏کرد؛ چنان که آنها همیشه او را سدّ راه اعمال خلاف شرع و بدعت‏گذارى‏هاى خود دیده و تا زنده بود از غیرت دینى و خشم الهى او مى‏ترسیدند.

آفتاب عمر آن عالم جلیل القدر در افق عصر 27 رجب سال 1378 هـ.ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسى کاظم، علیه السلام، غروب کرد.

مادر او بانوى فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت، علیهم ‏السّلام، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد على، بود.

از ویژگى‏هاى بزرگ معنوى، اخلاقى، که در وجود آن مرحومه، متبلور بود، مى‏توان به تعبد، اخلاص، تقوى، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهر دارى کم‏نظیر و اهتمام در تربیت کودکان، راز و نیاز خاشعانه و ذکر و دعا و نماز شب اشاره کرد.

تحصیلات‏

آیت اللّه العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت، حوزه، نهاد و میهمان صفاى حلقه‏هاى صمیمى درس و بحث و مَحرَم شور وصف‏ناپذیر مناجات نیمه شب پاکباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان‏جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته‏هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافى آموخت. در سال 1360 هـ.ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره‏هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، که اکنون از حسرت فراق او پریشان بودند، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به قم را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد.

ایشان چند سال بعد به نجف اشرف مشرف شد و در آن‏جا نیز از محضر مراجع عالیقدر آن حوزه، براى یک سال بهره‏مند گشت.

هوش و استعداد فوق‏العاده و تلاش و جدیّت در امر تحصیل او را مورد علاقه خاص اساتید بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آیت اللّه العظمى صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بیش از پانزده سال حلقه‏نشین مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شیعه، حضرت آیت اللّه العظمى بروجردى و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت اللّه العظمى صافى، پاسخگویى به سوالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره مهدویّت را که منتخب‏الاثر نام گرفت، به ایشان واگذار کردند.

از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: سید محمّد تقى خوانسارى، حجّت، صدر، بروجردى و در نجف، آیات عظام: شیخ محمّد کاظم شیرازى، سید جمال‏الدین گلپایگانى و شیخ محمّد على کاظمى را مى‏توان نام برد.

ویژگیهاى آیت اللّه العظمى صافى‏

زهد، تقوى، اخلاص، قناعت، توکل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهى از منکر، از ویژگى‏هاى مهم روحى – اخلاقى این فقیه وارسته است.

وجودش، دریاى بى‏کرانه عشق به انوار مقدس ائمه معصومین، علیهم‏السّلام، است و هر پگاه بعد از نماز، در دعاى عهد، مى‏توان ترنّم تمنّاى دل شیداییش را در نغمه «العجل العجل یا مولاى یا صاحب الزمان» شنید و او را عصرهاى جمعه، میان خیل عاشقان مهدى (عج)، میهمان لحظه‏هاى پر معنویت مسجد جمکران، دید.

تدریس، تحقیق و تسلط در زمینه علوم متنوع اسلامى همچون فقه، اصول، کلام، حدیث، رجال و … ، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان‏هاى فارسى و عربى که بعضى از آنها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگى‏هاى علمى ایشان است.

برخوردارى از چنین موقعیت‏هاى والاى علمى، ایشان را در حوزه علمیه قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانى چون آیات عظام: سید جمال‏الدین گلپایگانى، بروجردى، امام خمینى و سید محمد رضا گلپایگانى و بعضى دیگر، مقام بلند علمى – معنوى او را ارج نهادند؛ و آیت‏اللّه العظمى سید جمال‏ الدین گلپایگانى در حدود 60 سال پیش، اجتهاد متین و اوج مقام فقهى آیت اللّه العظمى صافى را طى مکتوبى مهم، اعلام کرد.

ایشان، سالها از طرف مرحوم آیت اللّه العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود کسانى بود که مسوولیت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان کنونى و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظم‏له امتحان داده‏اند.

این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذکور، مطالعات گسترده‏اى در زمینه ادبیات و تاریخ اسلام و ایران داشته و ضمن آشنایى با قالب‏هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نیز مهارت کامل دارند.

این مرجع فرزانه، حتى اکنون نیز با تمامى مشغله‏هاى موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طریق رسانه‏هاى گروهى دنبال کرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخى – سیاسى، از قدرت تحلیل بالایى در زمینه رویدادهاى منطقه‏اى، جهانى و دنیاى اسلام برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى‏باشد.

قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه‏هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم‏شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى کتب مهم حضرت آیت اللّه العظمى صافى که در دفاع از تشیع نگاشته بود نیز، در بعضى از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته‏هاى آگاهى بخش و بیدار کننده‏اش، پنهان نمایند.

با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال 1358 هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال 1359 هـ.ش، از سوى حضرت امام خمینى (قدس سره) به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده‏ اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسدارى از حریم اسلام و قرآن، لحظه ‏اى تردید به خود راه نداد.

حضرت آیت اللّه العظمى صافى، که حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرایط مرجعیت، کریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیت اللّه العظمى گلپایگانى، قدس سره، در آذر ماه 1372 هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مکرّر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به عنوان یکى از مراجع عمده، و ارکان اصلى حوزه علمیه قم، به شمار مى‏رود.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید