رابطه با خدا

رابطه با خدا

حدیث (1) امام على علیه السلام :

إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ یَقْرَأَ أَوْ یَعْمَلَ عَمَلًا [وَ] یَقُولُ: … «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏» فَإِنَّهُ یُبَارَکُ لَهُ فِیهِ.

هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه  الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده مى شود.

تفسیر منسوب به امام حسن عسکری ص 25
حدیث (2) امام صادق علیه  السلام :

الْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِی رَاحَهِ الْأَبَدِ وَ الْعَیْشِ الدَّائِمِ الرَّغَدِ وَ الْمُفَوِّضُ حَقّاً هُوَ الْعَالِی عَنْ کُلِّ هِمَّهٍ دُونَ اللَّهِ تَعَالَى‏

کسى که کارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسایش و خیر و برکت در زندگى برخوردار است و واگذارنده حقیقى کارها به خدا، کسى است که تمام همّتش تنها بسوى خدا باشد.

مصباح الشریعه ص 175
حدیث (3) امام على علیه السلام :

مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ و َبَینَ اللّه  أَصلَحَ اللّه  فیما بَینَهُ وَ بَینَ النّاسِ؛

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.

من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 396 ، ح 5845 – تنبیه الخواطر یا مجموعه ورام ج 2 ، ص 163 – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص 366، ح 12
حدیث (4) رسول اکرم صلى  الله  علیه  و  آله :

إِنَّ اللَّهَ (تَبَارَکَ وَ تَعَالَى) لَا یَنْظُرُ إِلَى صُوَرِکُمْ وَ لَا إِلَى أَمْوَالِکُمْ وَ لَکِنْ یَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِکُمْ وَ أَعْمَالِکُمْ.

خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمى کند بلکه به دلها و اعمال شما توجه مى نماید.

امالى (طوسى) ص 536  {شبیه این حدیث در مجموعه ورام ج 2 ، ص 228 و مستدرک الوسایل ج 11 ، ص 264 ، ح 12951 }
حدیث (5) امام على علیه  السلام :

طُوبى لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ و َعِلمَهُ و َحُبَّهُ وَ بُغضَهُ و َأَخذَهُ و َتَرکَهُ وَ کَلامَهُ و َصَمتَهُ و َفِعلَهُ وَ قَولَهُ؛

خوشا به سعادت کسیکه عمل، علم، دوستى، دشمنى، گرفتن، رها کردن، سخن،سکوت ،کردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند.

تحف العقول ص 100
حدیث (6) امام على علیه  السلام :

مَن تَرَکَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَیئا عَوَّضَهُ اللّه  خَیرا مِمّا تَرَکَ؛

هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 240 ، ح 4855
حدیث (7) رسول اکرم صلى  الله  علیه  و  آله :

لَیسَ مِن عَبدٍ یَظُنُّ بِاللّه  خَیرا إلاّ کانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ؛

بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همان گمان با او رفتار کند.

تفسیر قمی ج 2 ، ص 265 – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 67، ص 384، ح 42
حدیث (8) رسول اکرم صلى  الله  علیه  و  آله :

مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعینَ صَباحا ظَهَرَت یَنابیعُ الحِکمَهِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ؛

هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود.

نهج الفصاحه ص 738 ، ح 2836 – جامع الاخبار(شعیری) ص 94
حدیث (9) امام صادق علیه  السلام :

مَنِ استَخارَ اللّه  راضِیا بِما صَنَعَ اللّه  لَهُ خارَ اللّه  لَهُ حَتما؛

هر کس از خدا خیر بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خیر خواهد خواست.

کافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص241، ح330
حدیث (10) حضرت زهرا سلام الله علیها:

نَحنُ وَسیلَتُهِ فِی خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه فی غَیبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبیائِه؛

ما اهل بیت رسول خدصلی الله علیه و آله  وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(خوئی) ج 20 ، ص 97
حدیث (11) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

لا تَخَفْ فِی اللَّهِ لَومَهَ لائمٍ.

در راه خدا از ملامت و نکوهش ملامتگران نترس.

تحف العقول ص 26 و ص 180 – خصال ص 526 – امالی(مفید) ص 269 – معانى الأخبار ص 335
حدیث (12) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

إیّاکَ أن تَمنَعَ فی طاغهِ اللهِ فَتُنفُقَ مُثلَیهِ فی مَعصیهِ اللهِ.

از خرج کردن در راه طاعت خدا دریغ مکن و گرنه دو برابرش را در راه معصیت او خرج خواهی کرد

تحف العقول ص 408 – بحار الانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 320
حدیث (13) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

إِنَّ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ – یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَطْوَعُهُمْ لَهُ

روز قیامت محبوب‏ترین آدمیان نزد خداوند فرمان‏برترینِ آنها از او است

کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 340
حدیث (14)  امام هادى علیه  السلام :

مَن أطاعَ الخالِقَ لَم یُبالِ سَخَطَ المَخلوقینَ.

کسى که از خدا اطاعت مى‏کند، از خشم مردم باکى ندارد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 182 ، ح 41
حدیث (15)  پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

خَصلَتانِ لیسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَیءٌ الإیمانُ بِاللّه و النَّفعُ لِعبادِ اللّه

دو خصلت است که هیچ کار خوبى بالاتر از آن دو نیست : ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا.

تحف العقول ص 35 – نهج الفصاحه ص 457 ، ح 1446 – بحار الانوار(ط-بیروت) ج 74 ، ص 137 ، ح 2
حدیث (16)  پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

مَنِ استَعمَلَ غُلاماً فی عِصابَهٍ فیها مَن هو أرضَی لِلّهِ مِنهُ فَقَد خانَ اللهَ.

هر که از بین گروهی، کسی را به کار گمارد در حالیکه در بین آنها خدا پسندتر از او وجود داشته باشد به خدا خیانت کرده است

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 23 ، ص 75 ، ح 24 – مناقب آل ابی طالب ج 1 ، ص 258
حدیث (17)  امام حسین علیه  السلام :

مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیَهِ اللَّهِ کَانَ أَفْوَتَ لِمَا یَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یَحْذَر

آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 373 ، ح 3 – تحف العقول ص 248

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید