زینب بیدادگر و بیدارگر

زینب بیدادگر و بیدارگر

آن گلهای زیبا و پرطراوت بهار را دیده اید که چگونه به فضای اطراف خود جان می بخشند و همه جا را آکنده از زیبائی و لطافت می سازند؟ و آیا تا به حال دیده اید که ناگهان تندبادی خشمگین و بیرحم می وزد، گلهای زیبا را از شاخه های درختان جدا می سازد و بر زمین می افکند. هنگامی که آن گلبرگهای زیبا روی زمین پراکنده می شود آن باغبان شوریده را مشاهده کنید که با چه حسرت و اندوهی به آن گلبرگ های زیبا می نگرد.
قطرات اشکهایش را ببینید که آرام آرام بر گونه اش سرازیر می شود . باغبان خوب می داند که دقایقی پس از آن زیبائی و طراوت باغش با ریختن گلبرگها از بین می رود و دیگر از آن عطر مست کننده خبری نخواهد بود. و زینب (س) نیز همچون آن باغبانی شوریده حال ناظر پرپر شدن گلهای زیبائی بود که جهان را عطرآگین می ساختند و نمونه های کاملی از فضیلتهای انسانی بودند. زینب در دنیائی پر از نامردی، پلیدی و فریب صلای آزادی و انسانیت سرداد و از فضیلت های انسانی و ارزش تعالیم اسلام سخن گفت و مردمی را که دست خویش را بجنایت آلوده و بعد ابلهانه برکرده های خویش افسوس خورده و بر سوگ نشسته بودند بباد ملامت گرفت .

* هوش و ذکاوت:

در اهمیت هوش و ذکاوت آن بانوی بزرگوار همین بس که خطبه طولانی و بلندی را که حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (س) در دفاع از حق امیرالمؤمنین (ع) و غصب فدک در حضور اصحاب پیغمبر اکرم (س) ایراد فرمودند، حضرت زینب (ع) روایت فرموده است که حضرت زینب علیهاالسلام با اینکه دختری خردسال (یعنی هفت ساله یا کمتر) بود، این خطبه عجیب و غرّاء که محتوی معارف اسلامی و فلسفه احکام و مطالب زیادی است را با یک مرتبه شنیدن حفظ کرده و خود یکی از راویان این خطبه بلیغه و غراء می باشد.

* فصاحت و بلاغت:

کلمات و فرمایشات گهربار آن حضرت در خطبه هایی که از آن حضرت روایت شده، خود قوی ترین دلیل بر کمال فصاحت و بلاغت آن بانوی بزرگوار می باشد . همان بانویی که امام سجاد(ع) در حق ایشان فرمودند : «ای عمه! شما الحمدلله بانوی دانشمندی هستید که تعلیم ندیده ، و بانوی فهمیده ای هستی که بشری تو را تفهیم ننموده است .»
در اینجا مروری کوتاه به قسمتی از خطبه آن حضرت در مجلس یزید که یکی از بزرگ ترین حرکتهای آن حضرت، در واقعه کربلا بود که دستگاه حکومت بنی امیه را به شدت لرزاند می کنیم:
«به خدا قسم ای یزید ، هر چه کردی بازگشت آن به سوی خودت خواهد بود، چرا که تو جز پوست خود نشکافتی و جز گوشت خود ندریدی .
ای یزید ! در آن روزی که خداوند بدنهای پاک شهیدانمان را حاضر می کند تا حقوق خود را از ستمگر بستاند ، تو بر رسول خدا (ص) وارد خواهی شد ، اما می دانی در چه حالی؟ در حالیکه خون عزیزان او را ریخته و حرمت ذریه او را از بین برده ای . آری ای یزید ! از این پیروزی ظاهری که به دست آورده ای ، غرق شادی مشو، و آن عزیزان را که در کربلا به خاک و خون کشیده ای ، مغلوب و مرده مپندار. و ای یزید! برای تو همین بس که حاکم در آن روز خداوند ، و دشمن تو پیامبر خدا، و یاور و پشتیبان اهل بیت جبرئیل باشد . و به زودی کسی که این مقام را برای تو زینت داده و تو را بر گردن مسلمین سوار کرده است (یعنی معاویه) ، خواهد دانست که چه جانشین بدی برای خود تعیین کرده و در روز جزا درخواهید یافت که بدترین مکان از آنِ کیست؟ و بدبختی و ضعف و زبونی شامل چه افرادی خواهد شد.
حضرت زینب (س) بزرگ بانوی جهان اسلام ، بیدادگر و ادامه دهنده حادثه عاشورا و دارنده دانشهای دو جهان و به گفته امام سجاد (ع): “دانای بدون آموزگار و فهمیده بدون فهماننده” بود. الگوی راستین وی ، بانوی دو جهان ، حضرت فاطمه (س) مادر وی بوده است . زینب (س) در دامان پر مهر و معنویت فاطمه (س) از سرچشمه معارف اسلامی و قرآنی سیراب گشت . رسالت راستین زینب هنگامی آغاز گردید که پس از به شهادت رسیدن امام حسین (ع) و هفتاد و دو تن از یارانش با ایراد سخنان آتشین به بیدارگری مردم کوفه و ستیز با ستمکاران و یزیدیان پرداخت…
پس از واقعه خونبار کربلا نقش ایشان روند تازه تری یافت . آن حضرت در این دوران ضمن حضور در کاروان اسرای کربلا در برابر حکام جور قرار گرفتند و به افشاگری ظلم و ستم وارد بر آل طه از سوی خاندان امیه پرداختند. آن حضرت در این دوران سخت با حضور در کاخ برخی حکمرانان جور زمان مانند یزید و ابن زیاد ، با تأکید بر حقانیت طریق آل محمد بر سخنان و تبلیغات مسموم خاندان امیه درباره بنی هاشم خط بطلان کشیدند.
صدیقه توانا، عقیله دودمان وحی ، تربیت شده خاندان نبوت ، حضرت زینب کبری(س) است . همو که در بزرگواری و کرامتش بسیار سخن ها گفته و نوشته اند . او نمودار حق و جهاد در راه خدا و نگهدارنده ایمان و عقیده ، قهرمان دلیری و شجاعت ، جلوه فصاحت و بلاغت ، شعله ستیزه جوی باطل و آتش افشان حق در برابر نیروهای ستمگر و کوبنده دژخیمان زورگو است .
زینب (س)تجسم زهد ، ورع، علم ، عفاف و شهامت و عقیله طاهره ، متعلق به اخلاق الهی است . این بزرگوار (س) راه مقاومت در برابر باطل را به امت نشان داد و فداکاری در راه خدا و چشم پوشی از همه چیز را در راه برافراشتن پرچم حق به همه یاد داد . ایثار ، فداکاری ، صبر و بردباری ، علم وسیع و دانش وافر ،سخنان سنجیده و منطقی او در فرصت های حساس توأم با آن مظلومیت و ستم های جانکاهی که به او وارد آمده است ، از او چهره یک شخصیت بی نظیر ، رزم آور شجاع ، جهاد گر بی باک و سخنور توانا را در قلوب و اذهان ترسیم نموده است که تا چرخ زمان حرکت دارد ، تا نسل ها در روی زمین حیات دارند و تا زمین دور خورشید می گردد این چراغ فروزان ، نورافکن جهانیان و نسل های آینده خواهد بود.

* کرامات

به غیر از انوار مقدسه چهارده معصوم (ع) ، در میان خاندان رسالت و اهل بیت گرامی پیامبر اکرم (ص)، افرادی هستند که در نزد خداوند متعال دارای رتبه و منزلت رفیع و والایی می باشند و توسل به ایشان ، موجب گشایش مشکلات و معضلات امور دیگران است . مانند حضرت اباالفضل (ع) که حتی در موارد زیادی مسیحیان به آن حضرت متوسل شده و به برکت توسل به آن حضرت مشکلاتشان حل گردیده و به حوائج و خواسته های خویش نائل گردیده اند . حضرت زینب (س) نیز بانویی بزرگوار از این دودمان پاک است که توسل به آن حضرت برای حل مشکلات بسیار تجربه شده است و کرامات بسیاری از آن بانوی گرامی نقل شده است.
منبع: نشریه فصل رویش ویژه نامه اعتکاف

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید