26. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : تَعاهَدُوا نِعالَکُم عِنْدَ اَبْوابِ الْمَسْجِدِ. « وسائل الشیعه، ج3، ص504»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: در پیش درب مسجد، کفشهایتان[1] را (نسبت به آلودگی) بررسی کنید.

27. قال الرِّضا ـ علیه السلام ـ : اِنَّ الجنَّهَ وَ الْحُورَ لَتَشْتاقُ اِلی مَنْ یکْسِحُ الْمَسْجِدَ أو یَأخُذُ مِنْهُ الْقَذی. « مستدرک‌الوسائل، ج3، ص385»
امام رضا ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: بهشت و حوریان بهشتی مشتاق کسی هستند که مسجد را تمیز کند یا آلودگی‌های آن را بگیرد.
28. قال الصادق ـ علیه السلام ـ: ثَلاثَهٌ یَشْکُونَ اِلَی اللهِ عزَّ و جَلَّ: مَسْجِدُ خَرابٍ لایُصلّی فیهِ اَهْلُهُ، وَ عالِمٌ بَیْنَ جُهّالٍ، وَ مُصْحَفُ مُعَلَّقٍ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیه. « وسائل الشیعه، ج 3، ص484»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: سه چیز به خدا شکایت می‌کنند: مسجد خرابی که اهلش در آن نماز نخوانند، دانشمندی که بین نادانان است، قرآن رها شده که غبار بر آن نشسته و خوانده نمی‌شود.

29. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : مَنْ وَقَرَ مَسْجِداً، لَقَی اللهُ یَوْمَ یَلْقاهُ ضاحِکاً مُسْتَبْشِراً وَ اَعْطاهُ اللهُ کِتابَهُ بِیَمینِهِ. « بحارالانوار، ج84، ص16»
امام علی ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: هرکس حرمت مسجد را حفظ کند، خدا را در روز قیامت با چهره‌ای خندان و شادمان ملاقات می‌کند و خداوند نامه‌اش را به دست راستش می‌دهد.
30. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : اِنَّما اُمِرَ لِتَعْظیمِ الْمَساجِدِ لِأنَّها بُیُوتُ اللهِ فِی الْارْضِ. « وسائل الشیعه، ج3، ص556 ـ بحارالانوار، ج84. ص6»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: امر به تعظیم مساجد به خاطر این است که مساجد خانه‌های خدا در روی زمین است.

31. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : جَنِّبُوا مَساجِدَکُمْ مَجانِینَکُم وَ رَفْعَ اَصْواتِکُم وَ شِراءِ کَمْ و بَیْعَکُمْ و الضّالَّهَ وَ الْحُدودَ و الْاَحکام. « من لایحضره الفقیه، ج1، ص169 ـ کنز الاعمال،‌ج7، ص167»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: مساجد خود را از دیوانگان، صدای بلند، خرید و فروش، اعلام پیدا کردن اشیای گم شده و اجرای حدود و احکام قضایی دور نگه‌ دارید.
32. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَسْرَجَ فی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللهِ سِراجاً، لمْ تَزَلِ الْمَلائِکَهُ وَ حَمَلَهُ الْعَرْشِ یَسْتَغْفِرونَ لَهُ مادامَ فی ذالِکَ الْمَسْجِدِ ضوْءٌ مِنَ السِّراجِ. « من لا یحضره الفقیه، ج1، ص169»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: هر کس در مسجدی از مساجد خدا چراغی روشن بیفروزد، تا زمانی که روشنایی از چراغ در آن مسجد است، فرشتگان و حاملان عرش برایش استغفار می‌کنند.

33. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَحَبَّ اَنْ لایَظْلِمَ لَحَدُهُ فَلْیُنَوِّرِ الْمَساجِدَ. « مستدرک‌الوسائل، ج3، ص386»
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: هر کس دوست دارد قبرش تاریک نباشد، مساجد را نورانی کند.
34. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : مَنْ اَکَلَ شَیْئاً مِنَ الْمُؤْذِیاتِ ریحُها فَلا یَقْرُبَنَّ الْمَسْجِدَ. « وسائل الشیعه، ج3، ص502»
امام علی ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: هرکسی چیزی خورده است که بوی آن مردم را می‌آزارد، به مسجد نزدیک نشود.

35. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلضِّحْکُ فِی الْمَسْجِدِ ظُلْمَهٌ فِی الْقَبْرِ. « کنزالعمال، ج7، ص668»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: خندیدن در مسجد سبب تاریکی قبر می‌شود.
36. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِنَّ الْمَسْجِدَ لایَحِلُّ لِجُنُبٍ وِ لا حائِضٍ. « کنزالعمال، ج7، ص668»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: ورود به مسجد برای افراد جُنُب و حائض جایز نیست.

37. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : لَحَدیثُ الْبَغْیِ فِی الْمَسْجِدِ، یَأکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأکُلُ الْبَهیمَهُ الْحَشیشَ. «مستدرک‌الوسائل، ج3. ص371»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: سخن ناروا در مسجد، حسنات و خوبی‌های انسان را می‌خورد آن گونه که چارپایان، علف‌ها را می‌خورند.
38. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِذا نَزَلَتِ الْعاهاتُ وَالْافاتُ، عُوفی اَهْلُ الْمَساجِدِ.« مستدرک‌الوسائل، ج3، ص356»
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: وقتی مشکلات وبلاها نازل می‌شود، اهل مسجد نجات می‌یابند.

39. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : یا اَباذَرِّ کُلُّ جُلُوسٍ فِی الْمَسْجِدِ لغوٌ اِلّا ثلاثهٌ: قَراءهٌ مُصِلٍ أوْ ذاکِرُ الله تَعالی اَوْ سائلٌ عنْ عِلْمٍ. « بحارالانوار، ج83، ص370»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: ای ابوذر! در مسجد هر نشستنی به جز برای سه چیز بیهوده است: نماز خواندن، ذکر خدا گفتن، بحث علمی کردن.
40. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلْجُلُوسُ فِی الْمَسْجِدِ لِإنْتِظارِ الصَّلاهِ عِبادَهٌ مالَمْ یَحْدُثْ قیلَ: وَ مَا الْحَدَثُ؟ قالَ: اَلْاِغْتِیاب. « بحارالانوار، ج83، ص384»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: در انتظار نماز نشستن در مسجد تا زمانی که حدثی از او صادر نشود، عبادت است، پرسیدند: حَدَث چیست؟ پیامبر فرمود: غیبت کردن.

پی نوشت: