در متون روایی برای پیاده‌رفتن به مسجد آثاری ذکر شده است که در ذیل به صورت اجمال به آنها اشاره می‌کنیم:

1. امام صادق (ع) می‌فرماید:
کسی که به سوی مسجد گام برمی‌دارد بر هیچ تر و خشکی پا نمی‌گذارد مگر اینکه از زمین اول تا هفت برای او تسبیح می‌کنند. (1)

2. امام صادق (ع) می‌فرماید:
خداوند متعال به هیچ چیز مثل سکوت و رفتن به سوی خانه‌اش عبادت شده است. (2)

3. رسول خدا (ص) فرمود:
در هر قدمی که به سوی مسجد برمی‌دارید تا هنگامی که به منزل برمی‌گردید 10 حسنه برایتان نوشته می‌شود و 10 گناه از شما پاک و 10 درجه بر ارزش و اعتبار شما افزوده می‌گردد. (3)

4. خداوند متعال هنگامی که اراده می‌کند تا همه اهل زمین را عذاب کند و یک نفر هم استثنا نشود، پس هنگامی که به سالخوردگان می‌نگرد که برای اقامه نماز به سوی مساجد گام برمی‌دارند و کودکانه به آموختن قرآن می‌پردازند بر همگان رحم می‌کند و عذاب آنان را به تأخیر می‌اندازد. (4)

5. امام محمد باقر (ع) به محمد بن مکندر می‌فرماید:
آنان را که در تاریکی شب به سوی مسجد می‌روند به نوری ساطع در قیامت بشارت باد. (5)

6. رسول خدا (ص) فرمود:
در قیامت فرمان داده می‌شود مردانی در آتش افکنده شوند، پس خداوند به مالک دوزخ خطاب می‌فرماید: به آتش بگو که قدم‌هایشان را نسوزاند چون به سوی مسجدها گام برمی‌داشتند. (6)

از مطالعه مجموعه روایاتی که در ارتباط با رفتن به سوی مسجد وارد شده این‌گونه برداشت می‌شود که پیاده‌رفتن موضوعیت دارد.

پی‌نوشت:
1. تهذیب احکام: ج 3، ص 255، ح 26
2. وسائل‌الشیعه: ج 5، ص 200، ح 6327
3. همان: ج 5، ص 201، ح 6328
4. همان: جلد 5، ص 198، ح 6322
5. بحارالانوار: ج 80، ص 382، ح 52
6. همان: ج 8، ص 235