دشمنان اسلام با چهار روش با مهدی‌باوری مبارزه کرده‌اند که چکیده هر یک را بیان می‌کنیم:
۱. انکار مهدویّت؛ تلاش می‌کنند تا با دو‌گونه برخورد، به انکار مهدویّت بپردازند:
الف) مهدویّت را مقوله وارداتی و برگرفته از دیگران ازجمله یهودیّت و مسیحیّت تلقی کنند؛ مانند بسیاری از دائره‌المعارف‌ها هم‌چون دائره‌المعارف بریتانیکا و دائره‌المعارف دین و اخلاق؛[۱]
ب) عده‌ای هم مهدویّت را بازتاب نابسامانی‌ها و حوادث تاریک دوران مسلمانان ـ به‌ویژه شیعیان ـ دانسته‌اند. آنان عقیده به مهدی را رواج یافته از دوره‌های اغتشاش برشمرده‌اند.[۲]
۲. تحریف؛ در این روش می‌کوشند تا مقوله انتظار مهدی علیه‌السلام و آثار و پی‌آمدهای آن را به انتظار منفی و تلخ تبدیل کنند و به‌طور کلی، هر گونه حرکت و قیامی را قبل از ظهور حضرت، باطل و مخالف دوران انتظار برشمرند.[۳] امر به معروف و نهی از منکر را مخالف انتظار می‌دانند و تلاش می‌کنند تا معنای آن را عوض کنند و در ذهن به صورت دیگری جا بیندازند و عقیده‌ها را خراب کنند.
۳. تخریب؛ دشمن برای مقابله با جریان مهدویّت، گونه‌‌های علمی و هنری را برمی‌گزیند؛[۴] مانند:
الف) نیروسازی برای صفوف خود و خطر جلوه‌دادن جریان مهدویّت؛
ب) ایجاد شک، تردید و تنفّر در افراد، به‌ویژه معتقدان به مهدویّت؛
ج) برنامه‌ریزی برای نسل آینده.
برای مثال، می‌توان به فیلم «پیش‌گویی‌های نوستراداموس» اشاره کرد که هر سه هدف و بیشتر هدف نخست را دنبال می‌کند. این فیلم را که کمپانی صد در صد صهیونیستی «گلدمایر» ساخته، چهره امام زمان را با تحریف و برداشت‌های خاص از پیش‌گویی‌های نوستراداموس، خشن و بسیار مخرّب و وحشت‌زا معرفی می‌کند و پی‌آمد حضور ایشان را جنگ‌ها، جنایت‌ها و ناامنی‌ها برمی‌شمارد.
۴. جای‌گزین‌سازی؛ شخصیت‌سازی، مدعی‌سازی و حمایت و پشتیبانی از مدعیان و فرقه‌ها، چهارمین روش دشمن برای مبارزه با مهدی‌باوری است؛ برای مثال، ساختن شخصیت‌هایی مانند علی‌محمد باب و حسین‌علی بها در ایران و میرزا غلام احمد قادیانی در پاکستان و محمد بن عبدالله القحطانی در حجاز.[۵]
پی‌نوشت‌ها
۱. دیباچه رهبری، ناصر‌الدین صاحب‌الزمانی، ص۲۰۱ـ۲۰۰.
۲. مجله موعود، ش۱۹، فروردین و اردیبهشت ۷۹، ص۲۸ـ۲۶.
۳. انتظار، فصل‌نامه علمی ـ تخصصی ویژه امام مهدی علیه‌السلام، سال دوم، ش۵، پاییز۱۳۸۱، ص۲۷۴.
۴. همان، ص۲۷۶.
۵. همان، ص۲۹۶ـ۲۹۵.
