آیا با ظهور امام زمان تمام کفار کشته خواهند شد و فقط یاران واقعی آن حضرت، باقی خواهند ماند؟
درباره قتل و کشتار در دوران ظهور، برخی افراط میکنند و از امام زمان و یاران او چهرهای خشن ارائه میدهند. برخی نیز تفریط کرده، میگویند: امام، از طریق ولایت و تصرف تکوینی و اعجاز، همه را مطیع میکند.
واقعیت، این است که سیاست امام همان سیاست پیامبر اکرم است. گاهی مقتضای عدالت و گستردن آن بر جامعه، این است که دشمنان سرسخت و لجوج را که هرگز با حکومت حق کنار نمی‌آیند، از سر راه برداشته شوند. به‌یقین، قبل از ظهور و مقارن با آن، ستمگران خونریزی بر جهان حاکمند که از هیچ‌جنایتی فروگذار نمیکنند. بی‌تردید در چنین وضعیتی، گروههای معاندی که دستشان به خون بشریت آلوده شده است و حق مردم را غصب کردهاند یا پُست و مقامشان به خطر افتاده، مقابل حرکت و نهضت اصلاحگرایانه امام، ایستادگی میکنند؛ اینان کسانی هستند که کشته خواهند شد، اما کسانی که چنین نیستند، هر چند مسلمان نباشند، کشته نمی‌شوند.
بر اساس روایات، امام موعود برابر اهل کتاب (یهود و نصارا) نیز سیاست نرمش و مدارا را در پیش خواهد گرفت.[۱] در ابتدای امر، اهل کتاب، با پرداخت جزیه، در حکومت حضرت، به‌صورت مسالمتآمیز زندگی میکنند، ولی پس از اتمام حجت و برطرفشدن موانعی که بر سر راه هدایت و ایمان افراد وجود دارد و تشکیل آرمان‌شهر و تحقق زمینه بسیار مناسبی که در جهت رشد و شکوفایی ایمان و فطرت الهی انسان‌ها مهیا میشود، عده بسیار زیادی ایمان میآورند و دیگر کسی گمراه باقی نمیماند، مگر افراد لجوج که در عین تمامشدن حجت، کفر میورزند. این افراد عنود و لجوج، محکوم به فنا هستند.
خلاصه سخن اینکه در آغاز ظهور، به‌جز افراد عنود و ظالمی که برابر عدالت حضرت می‌ایستند، کسی کشته نخواهند شد، حتی از کفار، ولی در دوران شکوفایی علم و ایمان و تشکیل حکومت عدل مهدوی، دیگر بهانهای برای کفر و نپذیرفتن اسلام باقی نمیماند.
باید توجه داشت که امام مهدی علیه‌السلام مظهر رحمت پرودگار است. او میآید تا با ظهورش بشریت را از شرک، فساد و حکومت ستمگران نجات دهد و انسان‌ها در سایه حکومت عدل او، راه راستی را طی کنند؛ بنابراین در زمان ظهور و حاکمیت او، علاوه بر یارانش، افراد بسیاری از مردمان به حیات خود ادامه داده، تحت راهنماییهای او به سمت خیر و صلاح گام برمیدارند.
پینوشتها
۱. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۳۷۶و ۳۷۱؛ «ابوبصیر میگوید: به امام صادق عرض کردم: «صاحب الامر با اهل ذمّه، یهود و نصارا، چه خواهد کرد؟» فرمود: «مانند پیامبر اکرم با آنان مصالحه میکند. آنها هم با کمال خواری جزیه میدهند».
