بندگان خاصّ خدا چنین کسانى اند:
1- با تواضع در زمین حرکت مى کنند؛
2- آن گاه که جاهلان اینان را به عتاب خطاب مى کنند با سلامت نفس و زبان خوش جواب مى دهند؛

3- شب ها را به عشق خدا و براى رضایت او به سجده و قیام سپرى مى کنند؛

4- دایم با دعا و تضرّع مى گویند : پروردگارا! عذاب جهنّم را از ما دور کن که بد عذابى است و جهنّم بد منزل و بد سرانجامى است ؛
5- در انفاق کردن اسراف نمى کنند و میانه روى را پیشه ی خود مى سازند؛

6- براى خدا شریک قائل نمى شوند و فقط خداى را مى خوانند؛

7- از قتل و جنایت که خدا آن را حرام کرده است ، پرهیز می کنند؛

8- هرگز گرد عمل زشت زنا نمى گردند که هر کس مرتکب این عمل زشت شود، کیفر جاودانه اش را خواهد دید و در قیامت عذابش دو چندان خواهد شد، مگر کسانى که توبه کنند و اعمال نیکى انجام دهند که در این صورت ، خداوند گناهان آنان را به ثواب مبدّل خواهد کرد و هر کس توبه کند؛ البتّه خداوند توبه اش را مى پذیرد؛

9- به ناحق شهادت نمى دهند؛
10- هرگاه به کار بیهوده و زشتى از مردم هرزه بگذرند، بزرگوارانه از آن در گذرند؛

11- هرگاه متذکّر آیات الهى شوند، همچون کوران و کران از کنار آن نمى گذرند؛ بلکه با دلى آگاه و چشمى بینا آن را مشاهده کرده و در آن تأمّل مى کنند تا به مقام معرفت و ایمان شان افزوده شود.

12- به هنگام دعا با خداى خود مى گویند : پروردگارا! از همسران و فرزندان ما کسانى را قرار ده که مایه ی روشنى چشم ما شوند و ما را سرخیل پاکان جهان و پیشواى پرهیزگاران قرار بده ! پاداش صبر چنین بندگانى قصرهاى بهشتى خواهد بود که در آن جا با سلام و درود و شادمانى با یکدیگر ملاقات مى کنند و در بهشت زیباى براى ابدیت و همیشه (جاودان ) خواهند بود.
اى پیامبر! به امّت بگو : اگر دعا و ناله و زارى تان نبود، خدا به شما هیچ توجّه و اعتنایى نداشت ؛ زیرا شما در گذشته آیات خدا و پیامبران الهى را تکذیب کرده اید و این تکذیب ، دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد (پس با دعا آن را جدا کنید).

کتاب پندهای حکیمانه ؛ حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله