شرم و حیا در بیانات امیرالمومنین علی علیه السلام

شرم و حیا در بیانات امیرالمومنین علی علیه السلام

احادیث حیا از (غررالحکم ، باب حیا)

1. حیا و شرم ، زیباست.

2. حیا ، باز دارنده است.

3. حیا ، مانع روزى شود.

4. حیا ، کلید هر خیرى است.

5. پر رویى و بى ‏شرمى سر آغاز بدى و شرّ است.

6. حیا و شرم با محرومیت (ظاهرى) همراه است.

7. حیا ، چشم پوشى کردن است.

8. شرم و حیا خوى پسندیده ‏اى است.

9. شرم و حیا خوى زیبایى است.

10. حیا و شرم با عفت و پرهیزکارى همراه است.

11. حیا ، همه بزرگوارى است.

12. شرم تمامى بزرگوارى و بهترین خصلت هاست.

13. شرم ، انسان را از کار زشت باز دارد.

14. شرم ، از خداوند بسیارى از خطاها را محو کند.

15. ایمان و حیا هر دو به یک ریسمان بسته و با یکدیگر هستند و از هم جدا نشوند.

16. سخاوت و حیا برترین خصلت ها هستند.

17. شرم از خداى سبحان انسان را از عذاب دوزخ نگه دارد.

18. عفیف ‏ترین شما با حیاترین شماست.

19. عاقل ‏ترین مردم با حیاترین آنهاست.

20. بهترین جامه ها و پوشش هاى دین ، شرم و حیاست.

21. به راستى که حیا و عفت از خلق و خو هاى ایمان است و به راستى این هر دو ، خصلت آزادگان و خوى نیکان است.

22. بزرگترین مردانگى شرم است و میوه آن نیز پاکدامنى است.

23. برترین شرم ها شرم از خداى سبحان است.

24. ریشه مردانگى حیاست و میوه آن هم پاکدامنى است.

25. بهترین شرم ها شرم از خویش است.

26. بد چهره ‏اى است پر رویى.

27. پیراهن حیا بر تن کن و زره وفادارى بپوش ، برادرى خود را حفظ کن ، گفتگوى با زنان را کم کن تا بلندى مرتبه ‏اى کامل شود.

28. میوه حیا ، پاکدامنى است.

29. شرم انسان از خویش میوه ایمان است.

30. اساس هر بدى پر رویى است.

31. سبب پاکدامنى شرم و حیا است.

32. بدترین اشرار کسى است که از مردم شرم ندارد و از خداى سبحان نمى ‏ترسد.

33. بر تو باد به حیا و شرم که سر آغاز نجابت و بزرگوارى است.

34. به اندازه شرم و حیاست پاکدامنى.

35. نهایت شرم آن است که انسان از خود شرم کند.

36. شرم بسیار مرد ، نشانه و دلیل ایمان او است.

37. حیا و شرم با محرومیت همراه است.

38. کسى که شرم کند محروم است.

39. کسى که شرمش کم باشد پارسایى ‏اش کم است.

40. کسى که شرم ندارد خیرى در او نیست.

41. کسى که شرم جامه او را بپوشاند عیب او از مردم پنهان ماند.

42. کسى که از گفتن سخن حق شرم کند چنین کسى احمق و نادان است.

43. کسى که گفتارش با شرم و حیاء همراه باشد تباهى و نابودى در کار خود ندارد.

44. کسى که حیا و شرمش سبب انصاف او با تو نگردد ، دین و آیینش نتواند او را به انصاف با تو وادار کند.

45. کسى که از روى مردم پروا و پرهیز نداشته باشد از خداى سبحان پروایى ندارد.

46. کسى که از مردم شرم نکند از خداى سبحان نیز شرم نکند.

47. سه چیز است که نباید از آنها شرم کرد : خدمت کردن به میهمان ، برخاستن انسان از جایگاه خود براى پدر و آموزگار ، و طلب حق اگر چه اندک باشد.

48. از کمال مردانگى است که از خود شرم کنى.

49. چه همراه خوبى است براى سخاوت، حیا و شرم.

50. چه همراه خوبى است براى ایمان ، حیا و شرم.

51. پررویى مرد (او را نزد مردمان) عیبناک کند.

52. هیچیک از شما نباید شرم کند از این که هر گاه از او چیزى را بپرسند که نمى ‏داند ، از این که بگوید : نمى ‏دانم.

53. خصلتى ، همچون شرم و حیا نیست.

54. ایمانى ، همچون سخاوت و شرم نیست.

55. براى مؤمن شایسته است که از خدا شرم کند هر گاه اندیشه ‏اى مستمرّ در غیر فرمانبردارى خدا او را فرا گیرد.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید