244 – محافظت از گرماى دوزخ
امام صادق – علیه السلام – به صباح بن سبابه فرمود:
مى خواهى به تو چیزى را یاد دهم که روى تو را از گرمى آتش جهنم نگاه دارد؟
راوى عرض کرد: بلى .
فرمود:
بعد از نماز صبح ، صد مرتبه بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد حق تعالى صورت تو را از آتش جهنم حفظ مى کند.
ایضا در همان کتاب از حضرت امام موسى – علیه السلام – روایت کرده است :
هر که بعد از نماز تسبیح – یعنى نماز جعفر طیار – و بعد از نماز مغرب ، پیش از آن که پاها را بگرداند و با کسى تکلم نماید، بگوید:
ان الله و ملائکته یصلون على النبى یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما. اللهم صل على محمد النبى و ذریته ، حق تعالى صد حاجت او را برآورد، هفتاد در دنیا، و سى در آخرت .
راوى مى گوید من عرضه کردم : معنى صلوات خدا و صلوات ملایکه یعنى چه ؟
فرمود: تزکیه است از ایشان براى آن حضرت . و صلوات مؤ منان دعا است براى آن جناب .
245 – رهایى از جهنم
از امام محمد باقر – علیه السلام – روایت کرده اند که :
بنده در آتش ، هفتاد خریف مى ماند. و هر خریفى ، هفتاد سال است .
پس از خدا سؤ ال مى کند به حق محمد و اهل بیت آن حضرت – علیهم السلام – که بر او رحم نماید.
پس از جانب حق تعالى وحى مى رسد به جبرییل – علیه السلام – که : فرو رو به سوى بنده من ، و او را بیرون آور.
جبرییل مى گوید: پروردگارا! چگونه براى من میسر است که داخل آتش شوم ؟
خطاب مى رسد: من امر نموده ام که بر تو سرد و سلامت باشد.
عرض مى کند: آن بنده در کجا است ؟
مى فرماید: در چاهى است از سجین ؟
جبرییل نزد آن بنده مى آید و مى بیند که روى آن بنده ، با قدمش به هم بسته است . پس بیرون مى آورد او را.
حق تعالى به آن بنده خطاب مى کند: اى بنده من ! چه قدر بود مکث تو در آتش ؟ آن بنده مى گوید: نمى دانم .
خطاب مى رسد: به عزت و جلال خودم قسم ، که اگر تو به آن نحو از من سؤ ال نمى کردى ، هر آینه خوارى تو در آتش به طول مى انجامید؛ و لکن من بر خود لازم گردانیده ام که هر که از من سئوال نماید به حق محمد و اهل بیت او – علیهم السلام -، گناهان او را که در میان من و او است بیامرزم و امروز تو را آمرزیدم .
246 – محافظت از آتش دوزخ
امام صادق – علیه السلام – فرمودند:
هر که بعد از نماز صبح پیش از آن که تکلم کند بگوید: رب صل على محمد و اهل بیته ؛ پروردگارا! رحمت فرست بر محمد و اهل بیت او. حق تعالى روى او را از آتش جهنم نگاه دارد.
247 – راحتى مرگ
براى فرستنده صلوات راحتى مرگ و هول و عطش روز قیامت نیست .
248 – تزویج حورالعین
از امیر المؤ منین على – علیه السلام – روایت شده است که :
وقتى بنده از نماز فارغ مى شود، باید بر رسول خدا – صلى الله علیه و آله – صلوات بفرستد. از خدا سؤ ال نماید بهشت را، و پناه برد به خدا از آتش و سؤ ال نماید که به حور عین تزویج نماید؛ زیرا هر کس بر رسول خدا – صلى الله علیه و آله – صلوات بفرستد، دعاى او بالا مى رود و هر که از خدا بهشت را بخواهد، بهشت مى گوید:
خداوندا! عطا کن به بنده خودت ، از آن چه به تو پناه برد از آن . و چون حوریان را از خدا بخواهد، آنها مى گویند که : خدایا! عطا کن بنده خودت را، آن چه را خواست .
249 – رفع عطش قیامت
حق تعالى وحى کرد به حضرت موسى – على نبینا و آله و علیه السلام – که : اى موسى ! دوست دارى که عطش قیامت تو را در نیابد و در مواقف آن روز تشنه نباشى ؟
عرض کرد: بلى ، اى پروردگار عالمیان !
خطاب رسید: امروز، در دنیا بر حبیب من صلوات فرست ، تا فردا از تشنگى قیامت ایمن باشى .
250 – مانع آتش جهنم
امام صادق – علیه السلام به مصباح بن سبابه فرمود: آیا دعایى به تو بیاموزم که روى تو را از آتش جهنم حفظ کند؟
گوید: عرض کردم : آرى .
فرمود: پس از دمیدن سپیده صبح صد بار بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد خداوند روى تو را از حرارت آتش جهنم دوزخ در امان دارد.
251 – مانع ورود به آتش
از رسول گرامى خدا صلى الله علیه و آله روایت شده است که فرمودند:
لن یلج النار من صلى على و من نسى الصلواه على فقد اءخطاء طریق الجنه ؛ آن کس که بر من درود بفرستد، داخل آتش نخواهد گردید و هر کس درود فرستادن بر من را فراموش کند، از راه بهشت به خطا خواهد رفت
