نقش معنوى و تکوینى حضرت مهدى(عج)

نقش معنوى و تکوینى حضرت مهدى(عج)

اگر در جهان به پدیده‏ها توجه نمائیم، به روشنى درمى‏یابیم، که همه آنها به اشیاى دیگر وابسته بوده واز خود استقلالى ندارند. به عنوان مثال نورى که در لامپها مشاهده مى‏کنیم، و از آنها بهره مى‏بریم، و نیروى برق که تمام جهان از برکت وجود آن بهره برده و چرخ حیات را به گردش در مى‏آورد، به وجود نیروگاه مرکزى مولد برق بستگى داشته، و بدون آن کسى از نعمت روشنایى و فوائد گوناگون دیگر آن برخوردار نخواهد شد. و همچنین اگر به انسان نظر کنیم، خواهیم دید که روح در وجود او به عنوان اساس و ریشه وجودى او نقش دارد. و پیکر بدون روح، مجسمه‏اى بى‏جان و بى‏تحرک است که کارى از او ساخته نیست، بلکه وجود روح است که به انسان کمک مى‏کند تا به همراه اعضاى و جوارح کارها را از پیش ببرد، یعنى وجود انسان به وجود و تحقق روح او معنا پیدا مى‏کند.
حال اگر به مجموع جهان و انسان نظرى آگاهانه و همراه با جهان‏بینى الهى بیفکنیم، خواهیم دید که براى خداوند تبارک و تعالى بندگانى است که علاوه بر نقش و هدایت تشریعى و راهنمائى بشر به سوى خدا، داراى نقش معنوى و تکوینى خاصى هستند.
همه امامان معصوم: در این ویژگى مشترک هستند، لکن ممکن است تصور شود این خاصیت و ویژگى مربوط به آنانى است که در بین مردم حاضرند و در پشت پرده غیبت‏ به سر نمى‏برند. اما امام زمان(ع) که در پشت پرده غیبت ‏به سر مى‏برند، چگونه این نقش را ایفا مى‏کند؟
در پاسخ مى‏گوئیم ما گرچه از دیدار وجود مبارک حضرت ولى عصر(عج) محروم هستیم، ولى پیوسته از وجود او منتفع مى‏شویم. اساسا زمین و آسمان به وجود او برپاست که این مطلب به خوبى از سخنان معصومین(ع) استفاده مى‏شود و ما به گوشه‏اى از این بیانات اشاره مى‏کنیم که مى‏گویند اگر امام در زمین نباشد، زمین اهل خویش را تحمل نمى‏کند و از خود سرکشى ویران‏کننده‏اى بروز مى‏دهد. و آسمان و زمین به وجود او برپاست.
«عن ابى حمزه قال: قلت لابى عبدالله(ع): ا تبقى الارض بغیر امام؟ قال: لو بقیت الارض بغیر امام لساخت‏».[1] «ابى حمزه مى‏گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم زمین بدون امام مى‏ماند؟ فرمود: اگر زمین بدون امام باشد، فرو مى‏ریزد».
«عن ابى جعفر(ع) قال: لو ان الامام رفع من الارض ساعه لماجت ‏باهلها کما یموج البحر باهله‏».[2] «امام باقر(ع) مى‏فرماید: اگر لحظه‏اى امام از زمین برداشته شود، زمین متلاطم مى‏شود و همراه اهلش اضطراب پیدا مى‏کند آنچنان که دریا با اهلش طوفانى و متلاطم مى‏شود».
ابى العلاء مى‏گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم آیا زمین بدون امام مى‏ماند؟ حضرت فرمودند: خیر و به این کلام معروف توجه کنیم که مى‏فرماید:
«بیمنه رزق الورى و بوجوده ثبتت الارض و السماء».[3] «از برکت وجود او (یعنى حجت و نماینده الهى) مردم روزى مى‏خورند و به خاطر هستى او آسمان و زمین برپاست‏».
«و بکم یمسک‏السماء ان تقع على الارض الا باذنه‏».[4] «و به خاطر شماست که خداوند آسمان را از سقوط کردن بر روى زمین (مگر به اذن خویش) نگه مى‏دارد».
«بالاخره مى‏گوئیم ارتباط وجود سایر ممکنات با وجود ولى و قطب جهان به حکم خبر صادق و مصدق; یعنى پیامبر اکرم(ص) و ائمه طاهرین: ثابت است گرچه ارتباط غیر ارادى باشد، مثل ارتباط منظومه شمسى با شمس و اجزاى اتم با هسته مرکزى و هزاران هزار روابط تکوینى که در عالم جماد و نبات و حیوان و انسان و بین اعضا و اجزاى آنها برقرار است‏».[5] این از فایده‏هاى بسیار حیاتى است که از ناحیه وجود مبارک حضرت ولى عصر ارواحنا له‏الفداء به دیگران مى‏رسد.
سر را بسان حلقه بر باب عطایت مى‏زنم
بوسه اگر بینم ترا بر خاک پایت مى‏زنم[6] [1] . اصول کافى، ج‏17 ص‏179، ح‏10 – بحارالانوار، ج‏13، ص 338 و ج‏23، ص 24 – وافى، ج‏2، ص 64.
[2] . اصول کافى، ج‏1، ح 12، ص‏179. – غیبت نعمانى، باب 8، ح‏10، ص‏139 – وافى، ج‏2، ص‏66.
[3] . مهدى انقلابى بزرگ، ص 268، مکارم شیرازى – بحار، ج‏23، ص‏19 با عبارت بهم یرزق الله عباده.
[4] . مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره.
[5] . وابستگى جهان به امام زمان(ع) لطف الله صافى، ص 20.
[6] . شعر از ملتجى.
ید الله دادجو – فصلنامه مکتب اسلام،ش9

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید