از کمک‌های اولیه تا هلی‌کوپتر امداد

هفته‌ای نیست که از رادیو و تلویزیون و مطبوعات کشورمان اخبار تاسف‌برانگیز تلفات حوادث ترافیکی را نشنویم. آیا تاکنون در جاده‌ها شاهد چنین تصادفاتی بوده‌اید؟ آیا هیچ‌وقت اولین نفری بوده‌اید که شاهد یک تصادف جاده‌ای بوده است؟ در چنین وضعیتی چه کرده‌اید؟ یا فکر می‌کنید که چه باید کرد؟
شما پشت فرمان خودروی خود هستید و با یک تصادف رانندگی که در همان زمان اتفاق افتاده مواجه می‌شوید. دو وسیله نقلیه با هم تصادف کرده‌اند. یکی داخل گودالی که یک طرف جاده‌ است، فرورفته و دیگری وسط جاده قرار دارد. شما می‌توانید براساس این سه هدف عمل کنید:
• محصورکردن منطقه اطراف تصادف برای جلوگیری از ضایعات بیشتر
• درخواست کمک از اورژانس و پلیس
• انجام کمک‌های اولیه به مصدومان در صورت نیاز و دورکردن آنها از محل حادثه

محصورکردن منطقه تصادف

برای محصورکردن منطقه تصادف، موارد زیر را به خاطر بسپارید:
• وسیله نقلیه خود را کمی دورتر از محل تصادف پارک کنید و آن را درست در محل تصادف قرار ندهید.
• وسیله نقلیه خود را طوری پارک نکنید که ترافیک ایجاد کند.
• حدود محل تصادف را مشخص کنید.
• چراغ‌های خطر (چشمک‌زن) را روشن بگذارید.
• یک مثلت سه گوش نورانی یا سایر وسایل هشداردهنده را برای اطلاع به وسایل نقلیه‌ای که در حال نزدیک‌شدن به محل هستند، کنار جاده قرار دهید و در صورت لزوم به کمک دست‌های خود به دیگر رانندگان علامت دهید که توقف کنند و یا آهسته حرکت نمایند.
• اگر تصادف در تاریکی و شب اتفاق افتاده است، محل حادثه را به کمک نور بالای ماشین خودتان روشن کنید تا وسایل نقلیه‌ای که در حال نزدیک‌شدن هستند، متوجه خطر باشند. مراقب باشید که با نور ماشین، دید راننده‌ها را مختل نکنید.

شیوه‌های درخواست کمک

برای درخواست کمک نکات زیر را درنظر بگیرید:
• نوع درخواست کمک می‌تواند با استفاده از تلفن، تلفن همراه، بی‌سیم یا وسایل نقلیه عبوری ‌باشد.
• در ابتدا باید از اورژانس، پلیس و یا آتش‌نشانی درخواست کمک کنید. فراموش نکنید با تماس با شماره 115 اورژانس، مسوول اورژانس نیز می‌تواند پیشنهاد کند کدام واحد به محل وقوع حادثه اعزام شود.
• هنگام تماس با اورژانس، محل حادثه، تعداد مجرومان، شدت زخم‌ها و یا تلفات حادثه را اطلاع دهید.

8 نکته برای کاهش تلفات

برای کاهش تلفات در سوانح رانندگی و امداد به آسیب‌دیدگان، به موارد زیر توجه کنید:
• با احتیاط به سمت خودروی تصادف کرده بروید و هرگز به سوی آن ندوید.
• برای جلوگیری از ایجاد آتش‌سوزی، اجازه مصرف سیگار یا روشن‌کردن کبریت یا فندک را به دیگران ندهید. اگر خودرویی در همان لحظه‌های اول تصادف آتش‌ نگیرد، احتمال آتش‌ گرفتن بعدی آن بسیار کم است، مگر در اثر بی‌احتیاطی عابران و یا امدادگران. اگر خودرویی دچار حریق شده است، ابتدا با پتو، کت یا خاک آن را خاموش کنید. ممکن است در خودرو وسایل خاموش‌کردن آتش‌ موجود نباشد. در این صورت از خوروهایی که عبور می‌کنند، تقاضای کپسول اطفای حریق یا جعبه کمک‌های اولیه نمایید.
• هر طور شده به سوییچ خودرو دسترسی پیدا کرده و آن را خاموش کنید.
• اگر خودرو در سرازیری قرار گرفته و یا خطر سرخوردن وجود دارد، جلوی چرخ‌ها سنگ بگذارید.
• با عجله مصدوم را از خودرو بیرون نکشید، مگر اینکه حادثه دیگری مانند انفجار یا حریق او را تهدید کند.
• از رانندگان خودروهایی که عبور می‌کنند، تقاضا کنید پلیس را خبر کنند و از اورژانس درخواست کمک کنند. نشانی صحیح‌ محل حادثه، تعداد مجروحان و اطلاعات لازم دیگر را به آنها بدهید.
• به فاصله 100 تا 200 متری، یک نفر را مامور کنترل جاده از دو طرف محل حادثه نمایید. برای این کار می‌توانید از چراغ‌های مخصوص، پرچم و یا عابران استفاده کنید.
• گاهی هنگام تصادف، در خودرو باز شده و سرنشینان به فاصله‌های دور پرتاب می‌شوند و یا کودکان زیر صندلی مخفی می‌مانند، بنابراین اطراف و داخل خودرو را به دنبال مصدومان احتمالی بگردید.

مصدومان سوانح رانندگی

تصادفات در دو گروه باعث آسیب‌ می‌شوند:
عابران مجروح: در صورت امکان، عابران مجروح را حرکت ندهید زیرا در بسیاری از مواقع، وضع آنها را وخیم‌تر می‌کند. اگر تغییر مکان لازم باشد، به آرامی و احتیاط آنها را به کنار جاده بکشید. اگر مصدوم بی‌هوش نیست با پرسش از او درباره ناحیه درد، بی‌حسی و حرکت ندادن اعضا، تا حدودی با نوع صدمه آشنا شوید. سپس با یک معاینه عمومی و توجه به علایم حیاتی و نوع آسیب وارده، به او کمک کنید.
سرنشینان خودرو: خارج‌کردن مصدوم از خودرو یا محلی که در آن گیر افتاده شامل چند مرحله است:
• در نخستین گام باید به مصدوم دسترسی یافت: گاهی دست‌یابی به مصدوم بسیار ساده است به طوری که مصدوم با پای خود یا کمک عابران از خودرو خارج می‌شود یا اینکه در اثر تصادف به بیرون پرتاب شده است. ولی گاهی دسترسی بسیار مشکل است و به طرز استقرار خودرو و وضعیت مصدوم بستگی دارد. گاهی لازم است سقف خودرو را ببرید و یا در خودرو را که قفل شده، با دیلم و یا هر وسیله دیگری باز کنید. گاهی نیز مجبور می‌شوید شیشه‌ جلوی خودرو را بشکنید. در این صورت باید ابتدا یک پتو روی شیشه و یک پتو روی مصدوم داخل خودرو بکشید تا در اثر شکسته‌شدن شیشه، حادثه دیگری به وجود نیاید. دقت کنید با حرکاتی که انجام می‌دهید، وضع مصدوم را وخیم‌تر از آنچه هست، نکنید. گاهی دست و پای مصدوم میان صندلی و یا قطعات خودرو گیر می‌کند، با احتیاط مانع را بردارید و او را آزاد کنید.
• اقدامات اولیه: این اقدامات به طور معمول از زمانی آغاز می‌شود که مصدوم داخل خودرو محبوس است و این مراقبت‌ها از زمان دسترسی به او تا انتقال به بیمارستان باید ادامه یابد. در افراد بی‌هوش تشخیص اینکه مصدوم دچار آسیب نخاعی شده یا خیر، مشکل است. بنابراین در مصدومان بی‌هوش باید مانند فردی که دچار شکستگی شده رفتار کنیم. پس در تمام مصدومان بی‌هوش، حتی‌الامکان از خارج‌کردن آنها از خودرو تا رسیدن آمبولانس خودداری کنید، مگر اینکه عواملی از قبیل انفجار یا حریق مصدوم را تهدید کند و یا تنفس و قلب او از کار افتاده و امکان انجام روش‌های احیا در خودرو میسر نباشد. در این صورت برای خارج‌کردن مصدوم از خودرو، از دیگران هم کمک بگیرید.
• انتقال به بیمارستان: باید پس از بی‌حرکت‌کردن اندام دچار شکستگی و پانسمان زخم‌ها و برطرف‌شدن مشکلاتی که حیات مصدوم را تهدید می‌کند، این عمل انجام شود.
منبع: http://www.salamat.com