به کوشش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:
زردچوبه

عروق الصفر

نام های دیگر:
حشیشته الصفرا، عروق الزعفران، عروق الصباغین، بردوره (عربی)، بقله الخطاطیف، کرکم، ساری کک (ترکی)

ماهیت:
ریشه گیاهی است، ساق آن بقدر ذرعی باریک، شعبات آن پُر شعبه و پُربرگ، گل او مابین سفیدی و زردی، برگ آن مایل به سرخی و ثمر آن مانند خشخاش است.

طبیعت:
در سوم گرم و خشک

افعال و خواص:
جالی بصر و مفتح سدَه جگر و جهت استسقاء و یرقان نافع، ذرور آن مجفف قروح و رافع درد و ورم آنها.

تحقیقات جدید:
ضدعفونی کننده زخم و کمک به بهبود آن، مفید برای آلزایمر، ضد سرطان، مشکلات کبدی
***

بدل:
فوه، در تقویت چشم مامیران و در غیر آن به مقدار نیم وزن آن عاقرقرحا است.

مضر:
بسیار مضر قلب است.

مصلح:
آب لیمو و اترج

مقدار شربت:
تا دو درم (حدود 7 گرم)

بخشهای قابل مصرف:
گل و ریشه
منبع مقاله :
کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول