به کوشش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:
خارشتر

نام عربی:
حاج

نام های دیگر:
دوتیکانی (ترکی)، جواسا (هندی)، علف ترنجبین، خارعاقول.

ماهیت:
گیاهی است که ترنجبین بر آن در خراسان منعقد می گردد بغدادی نوشته اسم خارعاقول است.

طبیعت:
گرم و بسیار خشک

افعال و خواص:
رادع و مفتح و جالی و تریاق سموم و شرب و ضماد و بخور آن دافع بواسیر و قطور سه قطره ی آب خالص آن در بینی ناشتا و بعد یک ساعت استنشاق روغن بنفشه نمودن جهت رفع صداع مزمن مجرب دانسته اند و روغن آن که از آب برگ تازه آن ترتیب دهند جهت وجع مفاصل و جمیع علل بارده بغایت مؤثر و شکوفه آن جهت بواسیر نافع است.
***

مضر:
گرده (کلیه)

مصلح:
کتیرا
منبع مقاله :
کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول