نویسنده: محمد غفارنیا

مشرکان قریش سیصد و شصت بت از چوب و سنگ تراشیده و آنها را می‌پرستیدند. آنان هر یک از این بت‌ها را در اطراف کعبه در جایگاه مخصوصی نهاده بودند. یک روز که عده‌ای از سران قریش در کنار کعبه نشسته بودند، پیامبر از آنها گذشت و این آیه را تلاوت فرمود:
(إِنَّکُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ) (1)
شما و آنچه غیر خدا می‌پرستید، هیزم جهنم خواهید بود و همگی در آن وارد می‌شوید.
از شنیدن این گفتار کفار بر آشفتند. فریاد می‌زدند و می‌گفتند: محمد به خدایان ما سخن زشت می‌گوید: دشنام می‌دهد. عبدالله بن زبصری آمد و گفت: چه خبر شده است؟ آنها موضوع را بیان کردند. ابن زبصری گفت: آیا محمد چنین گفت: گفتند: آری. گفت اگر او به سخن اعتراف کند، با او به دشمنی و محاجه می‌پردازم.
وقتی حضرت حاضر شد، عبدالله گفت: یا محمد، آیا فقط این خدایانی که ما می‌پرستیم به دوزخ می‌روند، یا هر معبودی غیر از خدا این گونه است؛ امت‌ها و ملت‎‌های دیگر و معبود آنها را نیز شامل است.
حضرت فرمود هم شما و هم معبودهایتان و هم امت‎‌های دیگر و معبودهایشان؛ مگر کسانی که خداوند استثناء فرموده است. عبدالله گفت: چرا از عیسی تعریف نمی‌کنی؟ حال آن که نصاری او را می‌پرستیدند. حتی عده‌ای ملائکه را می‌پرستیدند. آیا اینها همه در دوزخ خواهند بود؟ پیامبر فرمود: نه، در این هنگام قریش خندیدند و گفتند: یا محمد، عبدالله بر تو پیروز شد. پیامبر فرمود: باطل گفتید، مگر نگفتم که جز آنان که خدا استثناء فرموده است؟ خداوند آنان را چنین استثناء می‌کند:
(إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَى أُولَئِکَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ… ) (2)
کسانی (مؤمنان صالح) که پیشتر از ما وعده نیک به آنها داده شده است، از آن (جهنم) به دور خواهند بود. (3)

پی‌نوشت‌ها:

1-انبیاء/98.
2-انبیاء/101.
3-نورالثقلین: ج3. ص459.
منبع مقاله :
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول