نویسنده: محمد غفارنیا
فرعونیان از حزقیل پسر عموی فرعون، نزد فرعون سخن چینی کردند که او مردم را به مخالفت بر تو می‌خواند و به دشمنانت یاری می‌رساند.
فرعون گفت: او خلیفه من است؛ بنابراین اگر آنچه را می‌گویید انجام داده باشد، به جهت کفران نعمت من، شایسته عذاب است و اگر شما دروغ بگویید، به سخت ترین عذاب من دچار خواهید شد.
سپس فرعون، حزقیل را فرا خواند و سخنان آنها را برای او بازگو کرد. سخن چینان گفتند: مگر تو همان نیستی که خدایی فرعون را انکار می‌کردی؟
حزقیل گفت: ای پادشاه، آیا تا به حال از من دروغ شنیده‌ای؟
فرعون: نه.
حزقیل: پس از این‌ها بپرس که خدای آنها کیست؟
گفتند: فرعون.
پرسید: روزی دهنده شما کیست؟
-فرعون.
-چه کسی روزی شما را می‌رساند و از شما حمایت می‌کند؟
– فرعون.
حزقیل: ای پادشاه، تو و حاضران گواه باشیدکه پروردگار آنان، همان پروردگار من است و آفریننده آنان، خالق من و روزی ده آنان، رازق من و اصلاح گر زندگی آنها، مصلح معاش من. من از هر آفریننده و روزی رسانی که غیر از آفریدگار و روزی رسان آنان باشد، بیزارم و به خدایی او کفر می‌ورزم.
حزقیل از پروردگار، خالق، رازق و… همان خدای تعالی را اراده کرده بود؛ ولی این معنا بر فرعون و حاضران پوشیده ماند و پنداشتند مقصود او، همان فرعون است.
فرعون به سخن چینان گفت:
ای سفلگان فساد جو! می‌خواهید بین من و پسر عمویم فتنه ایجاد کنید؟ اینک شما مستحق عذابید.
سپس دستور داد تا ساق‌ها، بازوها و سینههای آنها را با میخهای آهنین بر زمین کوبیدند و سپس با شانههای آهنین، گوشت بدنشان را پاره پاره کردند.
خداوند می‌فرماید:
(فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ) (1)
خداوند او را از نقشههای سوء آنها نگه داشت و فرعونیان در عذابی سخت فرو رفتند. (2)
امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند:
از کسی که گرفتار بد اندیش است در شگفتم که چرا به این گفته خداوند پناه نمی‌برد:
(أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ)
کار خود را به خدا واگذاردم زیرا خداوند بر بندگان بیناست (3) شنیدم که خداوند بزرگ پاک، به دنبالش فرمود: خداوند، او را از نقشههای سوء آنها نگه داشت: (4)
(فَوَقَاهُ اللَّهُ سیِّئَاتِ مَا مَکرُوا… ) (5)
پی‌نوشت‌ها:
1-مؤمن/45.
2-نورالثقلین: ج 4، ص522.
3-مؤمن/44
4-نورالثقلین: ج 4، ص521. ح53.
5-مؤمن/45
منبع مقاله :
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول
