نویسنده: محمد غفارنیا

کسی که در دنیا سر افکنده است و در آخرت سربلند، بهتر از کسی است که در دنیا سربلند است و در آخرت سر افکنده.
از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که در نیمروزی، لقمان حکیم آرمیده بود. ناگهان ندایی شنید: لقمان، آیا نمی‌خواهی خداوند تو را خلیفه‌ی روی زمین قرار دهد تا در میان مردم به حقّ قضاوت کنی؟
لقمان پاسخ داد: اگر پروردگارم مرا مخیّر سازد، راه عافیت را بر می‌گزینم و تن به این آزمون بزرگ نمی‌دهم؛ ولی اگر فرمان دهد، فرمانش را به جان می‌پذیرم؛ چرا که می‌دانم اگر چنین بار مسئولیتی بر دوش من بگذارد، حتماً خودش مرا یاری رسانده و از لغزش‌ها بازم می‌دارد.
فرشتگان- در حالی که لقمان آنها را نمی‌دید – پرسیدند: چرا، لقمان؟
فرمود: برای این که داوری بین مردم از سخترین منزلگاه‌هاست و از پر زحمت ترین مراحل، و امواج ستم از هر سو بر آن فرود می‌آید. اگر خدا، خود انسان را در پناه گیرد، شایسته‌ی نجات می‌شود، و الا اگر بلغزد، از راه بهشت منحرف شده است. کسی که در دنیا سر افکنده و در آخرت سربلند باشد، بهتر از کسی است که در دنیا سربلند و در آخرت سر افکنده است؛ کسی که دنیا را بر آخرت برگزیند، به دنیا نخواهد رسید و آخرت را نیز از دست خواهد داد.
فرشتگان از منطق جالب و زیبای لقمان در شگفت شدند. لقمان بعد از این سخن به خواب فرو رفت.
خداوند هم نور حکمت را در دل او افکند و هنگامی که بیدار شد زبان به حکمت گشود. (1)
قرآن کریم می‌فرماید:
(وَلَقَدْ آتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِکْمَهَ أَنِ اشْکُرْ لِلَّهِ وَمَن یَشْکُرْ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ) (2)
ما به لقمان حکمت دادیم (و به او گفتیم) شکر خدا را به جای آور، هر کس شکر گزاری کند، تنها به سود خویش شکر کرده و آن کس که کفران کند، زیانی به خدا نمی‌رساند؛ چرا که خداوند بی‌نیاز و ستوده است.

پی‌نوشت‌ها:

1-مجمع البیان: ج 8، ص316.
2-لقمان/12.
منبع مقاله :
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول