نویسنده: دکتر حسین باهر، فوق‌دکترای رفتارشناسی
وجدان کاری یعنی داشتن احساس مسوولیت در مقابل امری که انجام‌اش را به عهده گرفته‌ایم. به عبارت دیگر، وقتی انسان مسوولیتی را می‌پذیرد، اعم از آنکه با رضایت کامل باشد یا از روی اجبار و اکراه، ضروری است که حداکثر تلاش خود را در جهت انجام هر چه بهتر آن به کار گیرد. متاسفانه خیلی از افراد کاری که بر عهده می‌گیرند، یا از اول به قصد عدم انجام آن هستند یا با نیت غیر‌مسوولانه‌ای می‌پذیرند یا در اواسط انجام آن به این فکر می‌افتند که به آنها اجحاف شده و یا آنکه در مقایسه با سایرین خود را مغبون می‌پندارند. احتمال اتفاق هر یک از موارد فوق، بدیهی است ولی هیچ دلیل عقلی و نقلی برای کم‌کاری، خراب‌کاری، بدکاری و کارشکنی وجود ندارد.
انسان‌های فرهیخته، حتی بدی را هم با بدی جوابگو نیستند؛ چه برسد به اینکه قبول کرده باشند کاری را بکنند و با شرایط انجام کار، رضایت اولیه خود را اعلام کرده‌اند. راننده‌ای که از شغلش راضی نیست موجب مرگ سرنشین می‌شود. آشپز اگر دقت نکند مشتری را مریض می‌کند. پزشک غیرمسوول پیش‌قراول عزراییل می‌شود و معلم ناراضی، بدآموزی را به شاگردان‌اش منتقل می‌کند. بنابراین بیاییم با خود عهد ببندیم که:
• اول: اگر کاری را خوب بلد نیستیم، دنبال آن نرویم: «وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ» (سوره اسراء، آیه 36).
• دوم: اگر در انجام کاری، اضافه بر معلومات قبلی، لازم است نکاتی را بدانیم، از اهلش بپرسیم: «فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ» (سوره نحل، آیه 43).
• سوم: مسوولیت عملی را که به عهده گرفته‌ایم، تمام و کمال بپذیریم و به اتمام برسانیم.
• چهارم: اگر واقعا از انجام عملی ناراضی، ناراحت، پشیمان یا دل‌زده شده‌ایم رسما و صریحا اعلام کرده و آن را به موقع واگذار کنیم.
قرار است که روز دوشنبه آینده برای دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود کارگاه‌های آموزشی مهارت‌های زندگی برگزار کنم. به‌خاطر رفع خستگی راه خواهش کردم که اتومبیل ناقل مرا با راننده‌ای سالم (غیردودی یا حداکثر کمی دودی) زودتر بفرستند که قبول کردند. من هم می‌خواستم عجله‌ای در کار نباشد، هم پاورپوینت‌هایم را در محل چک کنم و هم اگر شد، زیارتی از مقابر متبرکه بایزید بسطامی و شیخ ابوالحسن خرقانی -که هر دو در چند کیلومتری شهر شاهرود هستند- به عمل آورم. راننده مسوول به همین عنوان، شبانه به تهران گسیل شده و بنابراین از موقعیت استفاده کرده و به دوستان و رفقای سابقش سری زده و تا حالا (یعنی تا همین الان که من دارم این متن را می‌نویسم و نزدیکی‌های ظهر یکشنبه است) مشغول خوشگذرانی است و در تماس بنده با دفتر مرکزی دانشگاه مراتب فوق معلوم شده است و بنابراین دانشگاه دست به کار اعزام راننده دیگری شده‌اند که تا کی برسد، خدا می‌داند؟!
منبع: www,salamat,com
