عبدالله بن جعفر، داماد و برادرزاده علی (ع) بود روزی در عصر خلافت آن حضرت به حضور او آمد و عرض کرد: شایسته است که امر کنی که برای زندگی روزمرّه خودم به کمک مالی شود، سوگند به خدا برای تاءمین زندگی چیزی ندارم جز اینکه گوسفند یا الاغ خود را بفروشم . امام علی (ع) به او فرمود: نه ، چیزی برای تو نزد من نیست ، مگر اینکه به عموی خود دستور بدهی تا (از بیت المال) دزدی کند و به تو بدهد.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی