حفظ بیت المال

حفظ بیت المال

روزی عقیل برادر بزرگ امیر مؤمنان علی (ع) به حضور علی (ع) آمد و تقاضای مبلغی وام کرد (با توجه به اینکه زمان خلافت علی علیه السلام بود، و بیت المال در اختیار آنحضرت بود). عقیل افزود: به کسی مقروض هستم و وقت ادای آن فرا رسیده است ، می خواهم قرض خود را ادا کنم . امام فرمود: وام تو چقدر است ؟ عقیل : مبلغ وام را معین کرد.
امام (ع) فرمود: من این اندازه پول ندارم ، صبر کن تا جیره ام از بیت المال بدستم برسد آن را در اختیار تو خواهم گذاشت . عقیل گفت : بیت المال در اختیار تو است ، باز می گوئی صبر کن تا جیره ام برسد، تازه جیره تو مگر چقدر است ؟ اگر همه آن را به من بدهی کفایت قرض مرا نمی کند. امام علی (ع) به عقیل فرمود: پس بیا من و تو هر کدام شمشیری برداریم و به حیره (محلی نزدیک کوفه) برویم و به یکی از بازرگانان آنجا شبیخون بزنیم و اموالش را بگیریم (و در نتیجه ، پولدار می شویم و تو نیز وام خود را می دهی). عقیل فریاد زد: وای ! یعنی برویم دزدی کنیم ؟. علی (ع) فرمود: اگر مال یک نفر را بدزدی ، بهتر از آن است که مال عموم را بدزدی (بیت المال ، مال عموم مسلمین است ، اگر از آن به عنوان منافع خصوصی ، زیادتر از دیگران برداریم به اموال عمومی ، دزدی شده است). به این ترتیب ، عقیل ، ماءیوس شد و دیگر، سخنی نگفت.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید