بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم
طلبه باید به تکلیف خود که شامل حلال و حرام الهی است دقت کامل داشته باشد و با مسایل سرسری برخورد نکند که این قدم اول سازندگی است. در ثانی هر کاری را که می‌خواهد انجام دهد، برای خدا باشد؛ یعنی با توکل به ایزد منان کار را برای رضای خدا انجام دهد و جز خدای متعال چیز دیگری را مد نظر نداشته باشد. اگر کار خالصانه برای خدا انجام گرفت، نتیجه خواهد داد و خدا در مقابل آن اخلاصی که در عمل صورت می‌گیرد، درجه داده و شخص را به مرتبه‌ای والا خواهد رساند.
طلبه باید تمام وقت خود را در جهت درس صرف نماید تا بتواند به دین خدمت کند، اگر درس نخواند و شب و روز را به مسایل دیگر بگذارند، نه تنها خدمت به دین نخواهد کرد، بلکه ضربه هم خواهد زد. زمانی که ما در فیضیه بودیم، نیمه شب (جهت نماز شب) مدرسه فیضیه مملو از طلبه می‌شد به طوری که اگر یک نفر غریبه وارد مدرسه می‌شد، از کثرت حضور طلاب در مدرسه، تصور می‌کرد که وقت نماز صبح است، طلاب به شب‌زنده‌داری و تهجد بسیار مقید بودند. طلبه باید در جهت معنویت و خودسازی گام بردارد و از توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام دریغ نکند.
طلبه علاوه بر آنکه باید زرنگ باشد، باید با تواضع و افتادگی حرکت کند؛ خود را کسی حساب نکرده و با خلوص کامل به درس و بحث خود مشغول شود. اگر خود را کسی فرض کرد، به جایی نخواهد رسید. از درس خواندن مأیوس نشوید و در امر تحصیل از خدا کمک بخواهید و اهل‌بیت علیهم‌السلام را واسطه قرار دهید.اگر شما برای خدا و خدمت به دین و با جدیت درس را شروع کردید، کم کم نورانیتی احساس خواهید کرد که خود آن، شما را به موفقیت خواهد رساند. در همه مراحل، تقوای الهی نباید فراموش شود که آن نقش اساسی را دارد.
انسان باید همیشه به یاد مرگ باشد و خدای ناکرده غفلت نکند که تا فرصت هست باید جبران کرده و برای خود توشه‌ای ذخیره نماید. طلبه باید در همان دوران جوانی خود را به کمال برساند و طینت خود را با معنویات معجون کند و طوری خود را بسازد که هوای نفس نتواند او را گمراه کند و اگر شخص جوان در این خصوص تلاش کند، خدا او را موفق خواهد کرد. بهترین وسیله، توسل است؛ توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام که سفینه نجات می‌باشند و اگر آنها نظری کنند و بخواهند، خداوند متعال توفیق خواهد داد و امید است خداوند متعال به همه ما توفیق دهد تا با معرفت از این دنیا برویم و بر آخرت خود چیزی ذخیره کنیم تا ضمن آنکه حسرت نخوریم، ائمه اطهار علیهم‌السلام نیز منجی ما باشند، انشاءاللّه تعالی.
انسان در هر حال باید برنامه ریزی داشته باشد تا در آخر عمر پشیمان نگردد. لذا ساعاتی را برای عبادت و انجام واجبات در نظر بگیرید و زمانی را به فراگیری‌معارف الهی، اخلاق حسنه، تهذیب نفس و مسایل شرعی‌اختصاص دهید، همان‌گونه که باید زمانی را هم برای رفع نیاز دنیوی خود قرار داده وآنچه که حلال و ستوده است، انجام دهید. شیطان همواره در کمین است و می‌خواهد همان‌گونه که قسم‌خورده، شما را از طریق‌مستقیم خارج کند و با القای وسوسه شما را مأیوس گرداند، مواظب‌باشید فریب شیطان را نخورید. شما با عمل به تکالیف شرعی و دقت در عمل به تکالیف و هم‌چنین با توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام که سفینه نجات هستند، از خدا بخواهید تا شیطان را از شما دور کند و در این مسیر ارتباط‌خود با خدا را قوی کنید و به قرائت ادعیه و ذکر شریف استغفار مداومت داشته باشد.
در تربیت کودک خود بسیار دقت کنید که خدای ناکرده در آینده پشیمان نشوید و نگویید هنوز بچه است و وقت دارد، از همان‌کودکی به تربیت او اهمیت دهید که در آینده نور چشم شما باشد. ضمن محبت به فرزندان، خیرخواه آنان نیز باشید و بدانید که فرزند شما امانت الهی است، پس در امانت‌داری کوتاهی نکنید که مسئول‌هستید.
دائم الذکر باشید. همیشه از خدا بخواهید شما را یاری کند و به اهل‌بیت علیهم‌السلام توسل کنید. همیشه مد نظرتان باشد که دنیا، دار امتحان است و پاداش شما در آخرت است و همین امر موجب حفظ شما می‌شود. شیعیان محترم در سرتاسر جهان باید به‌گونه‌ای‌رفتار کنند که سایر مردم با مشاهده آنها، به مذهب برحقّ تشیع، رغبت کنند. هرکس نسبت به قدرت خود وظیفه دارد برای مذهب‌تشیع تبلیغ کند و کمترین کاری که از عهده یک مومن برمی‌آید، آن‌است که مواظب رفتار و اعمال خود باشد و کاری نکند که دیگران به‌واسطه رفتار و اعمال او، از مذهب روی بگردانند.
زیارت عاشورا مجرب است، بر آن مداومت کنید و بدانید که بسیاری از علمایی که به درجات رفیع رسیدند، به واسطه توسلات بوده که از جمله آنها مداومت بر خواندن زیارت عاشورا است. در مورد زیارت عاشورا سهل‌انگاری نکنید. خداوند به واسطه این توسلات به‌شما مقامی خواهد داد که دنیا و آخرت شما را تضمین خواهد کرد.
به زیارت اموات بروید که درس عبرتی است و انسان را از گناه دور می‌کند و ما نیاز داریم تا با رفتن به زیارت اهل قبور، درس و عبرتی بگیریم و بتوانیم حبّ دنیا را از خود خارج کنیم و متوجه شویم که عاقبت امر ما همین یک متر و نیم جا است که باید پاسخگوی همه اعمال خود باشیم. آیا ارزش دارد که انسان آخرت خود را به دنیا بفروشد؟!
طلبه اگر بخواهد مورد عنایت پروردگار قرار گیرد باید روشی‌متفاوت از سایر مردم داشته باشد و در حرکات خود دقت کافی‌مبذول دارد. اگر طلبه اشتباه کند، به اسم دین تمام می‌شود؛ بنابراین‌باید دقت کرد تا اشتباهی رخ ندهد که قلب امام زمان عجل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف به درد آید. در کارها رضایت اهل‌بیت علیهم‌السلام را مد نظر داشته باشید و طوری‌حرکت کنید که قلب امام زمان عجل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف را شاد کنید.
منبع: وبسایت افق حوزه
