نویسنده:سید جواد رضوی
نتیجه فراموشی دعا برای پدر و مادر
شخصی به حضورحضرت علی (ع) آمدو عرض کرد :من خود را در معاش زندگی ،در تنگنا می بینم.
حضرت فرمودند:گویا با قلم گره خورده چیزی می نویسی ؟
او عرض کرد :نه
امام فرمود :گویا با شانه شکسته،موی سر و صورتت را شانه می کنی؟
عرض کرد:نه
امام فرمود :شاید جلوی شخصی که سنش از تو بیشتراست راه می روی؟
عرض کرد:نه
امام فرمود :آیا بعد از طلوع آفتاب می خوابی ؟
عرض کرد:نه
امام فرمود:گویا دعا برای پدر و مادر را ترک می کنی؟
او عرض کرد :آری ای امیرمومنان.
امام فرمود:پدرو مادر را در دعا به یاد آور.زیرا من از رسول خدا (ص)شنیدم که می فرمود:ترک الدعاء للوالدین یقطع الرزق دعا نکردن برای پدر و مادر،موجب قطع رزق و روزی می شود.
اینک توجه کنید که اگر ترک دعا برای پدر و مادر،این چنین نتیجه شوم داشته باشد،آزار آنها چه نتیجه ای خواهد داشت؟!
مجازات خودبینی
حضرت عیسی (ع) که برنامه سیاحت و بیابان گردی،از دستورهای دینش بود،در یکی از سیاحت های خود،یکی از دوستانش که کوتاه قد بود و همواره درکنارحضرت عیسی (ع)دیده می شد،به همراه ایشان به راه افتاد ،تاباهم به دریا رسیدند .عیسی با یقین خالص و راستین گفت:بسم الله سپس روی آب حرکت کرد،بی آنکه غرق شود.
آن شخص قد کوتاه وقتی که حضرت عیسی (ع)را دید که بر روی آب راه می رود ،با یقین خالصانه گفت:بسم الله و سپس بر روی آب به راه افتاد بی آنکه غرق بشود،تا به حضرت عیسی (ع)رسید، ولی درهمین حال «خود بینی »او را گرفت و با خود گفت :این حضرت عیسی (ع) است که بر روی آب گام بر می دارد و من نیز روی آب حرکت می کنم؛بنابراین حضرت عیسی (ع) چه برتری برمن دارد؟به دنباله این فکر،همان دم زیر پایش بی قرار شد و در آب فرو رفت و فریاد می زد:ای روح الله!دستم به دامانت ،مرا بگیر و از غرق شدن نجات بده.حضرت عیسی (ع)دست او را گرفت و ازآب بیرون کشید و به او فرمود:این روح الله است که بر روی آب می رود،من نیز بر روی آب می روم(بنابراین چه فرقی بین ما هست)خودبینی مرا فرا گرفت (و درنتیجه به مکافاتش رسیدم).حضرت عیسی (ع) فرمود:تو خود را (بر اثرخود بینی)به مقامی که خدا آن را برای تو قرارنداده ،نهادی خداوند برتوغضب کرد،اکنون ازآنچه که گفتی ،توبه کن.
او توبه کرد،آنگاه به مرتبه ای که خدا برایش قرار داده بود،بازگشت.امام صادق (ع) پس از نقل ماجرای فوق فرمود:فاتقو الله و لایحسدن بعضکم بعضا پس ازخدا بترسید و پرهیزگار باشید،نسبت به همدیگر حسد نبرید.
منبع:نشریه قدر ،شماره 20.