امام زمان علیه السلام در توقیعی به خط مبارک خود ، بعد از دعا برای عافیت شیعیان از ضلالت و فتنه ها و درخواست روح یقین و عاقبت به خیری آن ها و تذکر به اموری چند می فرماید : « و فی ابنه رسول الله صلی الله علیه و آله لی أسوه حسنه » ؛(1) « فاطمه دختر رسول خدا صلی الله و علیه و آله برای من راسوه و الگویی نیکوست . »
در این که حضرت مهدی علیه السلام ، کدام گفتار یا رفتار حضرت فاطمه علیها السلام را سرمشق خویش قرار داده اند ، احتمالات فراوانی بیان شده است که در این جا به سه مورد آن اشاره می کنیم :
1- حضرت زهرا علیها السلام تا پایان عمر شریفش با هیچ حاکم ظالمی بیعت نکرد . حضرت مهدی علیه السلام هم بیعت هیچ سلطان ستمگری را بر گردن ندارد .
2- شأن صدور این نامه این است که برخی از شیعیان ، امامت ایشان را نپذیرفتند . حضرت در جواب عملکرد آن ها فرمود : « اگر می توانستم و مجاز بودم آن چنان می کردم که حق بر شما آشکار گردد و به گونه ای که هیچ شکی بر شما باقی نماند ، ولی مقتدای من حضرت زهرا علیها السلام است . ایشان با این که حق حکومت از حضرت علی علیه السلام سلب شد ، هیچ گاه برای بازگرداندن خلافت ، از اسباب غیر عادی استفاده نکرد ، من نیز از ایشان پیروی می کنم و برای احقاق حقم در این دوران ، راه های غیر عادی را نمی پیمایم » .
3- حضرت در پاسخ نامه فرموده اند : « اگر علاقه و اشتیاق ما به هدایت و دستگیری از شما نبود به سبب ظلم هایی که دیده ایم ، از شما مردمان روی گردان می شدیم » . امام ، با اشاره به حضرت زهرا علیها السلام می خواهد بفرماید: همان طوری که دشمنان به حضرت زهرا علیهاالسلام آزار و اذیت و روا داشتند و سکوتی که مسلمانان پیشه کردند ، هیچ کدام سبب نشد که ایشان از دعا برای مسلمانان دست بکشند ، بلکه دیگران را بر خود مقدم می داشتند ، من نیز این ظلم ها و انکارها را تحمل می کنم و از دل سوزی و دعا و راهنمایی و … برای شما چیزی فرو نمی گذارم .

پی نوشت :

1- الغیبه طوسی ، ص 286 ، ح 245.
برگرفته از کتاب غیبت کبری.