نویسنده: عذراسادات حکیم

پیامبر اکرم (ص) در مورد فایده گردو می‌فرماید:
پنیر و گردو هر دو درد می‌باشند ولی هنگامی که با هم جمع می‌شوند، تبدیل به دواء می‌گردد. (1)
امام صادق (ع) نیز دراین باره می‌فرماید:
پنیر و گردو هنگامی که با هم جمع شوند دواء هستند و هنگامی که از هم جدا شوند درد می‌شوند. (2)
گردو طبیعتی گرم وخشک دارد.
گردو نیز دارای ویتامین‌هایی از قبیل: A,B1,B2,B3,C می‌باشد.
از املاح معدنی گردو می‌توان به آهن، پتاسیم، سدیم، فسفر، کلسیم و مس اشاره کرد.
گردو نیز دارای فایده‌های درمانی بسیار است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مغز و حواس را تقویت، خون راتصفیه، به جذب آهن کمک می‌کند و کم خونی را درمان می‌نماید.
گردو ورم معده و روده، بیماری‌های ریوی و دل پیچه را درمان نموده و خستگی را نیز از بین می‌برد.
از سنگ کلیه و کیسه صفرا پیشگیری و آپاندیس را تقویت می‌نماید.
نیروی جنسی را نیز تقویت و تحریک می‌نماید.
در درمان ورم لوزه و لثه نقش بسیاری را به عهده دارد.
پوست تازه گردو، سبب تقویت دندان و لثه می‌شود.
دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ورم مفاصل، ترشحات زنانه و سل مفید است.
جوشانده برگ درخت گردو سرما زدگی، سردرد و بیماری‌های پوستی را بهبود می‌بخشد.
برگ تازه درخت گردو، حشراتی نظیر ساس و بید را از بین می‌برد. (3)

ضررها
زیاده روی در خوردن گردو موجب ورم لوزه و زخم شدن دهان می‌شود.
از مغز گردو کهنه نباید استفاده کرد چرا که با تغییر رنگ آن، خواصش نیز تغییر می‌کند و طعمش تند می‌شود.

پی نوشت ها :

1. بحارالانوار، جلد 59، صفحه 294.
2. همان، صفحه 281.
3. میوه وگیاه درمانی، صفحه 157.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.