نویسنده:فرزانه تاری وردی
منبع:تبیان
هر پدر و مادری باید با آگاهی و درایت کامل، رفتار فرزندان خود را زیر نظر داشته باشد و از طریق رفتارهای آنها به احساساتشان پی ببرد. این نکته را هیچ گاه نباید فراموش کرد که هر یک از ما روزی جوان بوده ایم. اگر هر فرد بزرگسالی همچنان جوان می ماند و دوران جوانی را می فهمید، هیج جوانی پیر نمی شد.
جوانان انتظارات خاصی از والدینشان دارند آنها می خواهند که درکشان کنند و بیشتر از همه به آنها توجه شود و رفتار منحصر به فردی با آنها داشته باشند، و نکات ارزنده ای که در بزرگسالیشان به دردشان بخورد، بشنوند. جوان در حال نزدیک شدن به مرحله ی استقلال و خودمختاری است و از اینکه در انتخاب ها و تصمیماتش آزاد باشند لذت می برد و والدین نمی توانند این استقلال و اختیار را از فرزندان نوجوانشان بگیرند و یا دامنه ی اختیارات او را محدود کنند اما شما والدین گرامی در مقابل این استقلال چه کار باید بکنید؟ نوجوان مثل یک فنر می ماند، شما این فنر را می توانید در دستان خود بگیرید و فنر را آرام و به تدریج رها کنید. اگرفنر را برای مدت طولانی در دست بگیرید، خسته خواهید شد و از قدرت فنر کاسته می شود. بنابراین اگرکنترل این فنر را در دست داشته باشید، بعد از رها شدن دوباره به طرف شما بر می گردد.
والدین باید فرزندان را مستقل بار بیاورند تا در بزرگسالی بتوانند از پس مشکلات خود برآیند و در زندگی تصمیمات درست و واقعی تر بگیرند. همواره سعی کنید در برخورد با مشکلات فرزندان را راهنما باشید نه اینکه خود مشکل را به دوش بکشید و برایشان حل کنید.
همواره سعی نمائید به فرزند نوجوان خود کمک کنید که از آزادی و استقلالی که به دست می آورد درست استفاده کند . به او یاد بدهید که در مقابل این آزادی و اختیار فردی مسئول باشد، و مسئولیت کارها و انتخابهایی که می کند چه خوب چه بد را برعهده بگیرد تا با این کاراعتماد به نفس او افزایش یابد.
اگر در زمان رفع اشتباهات فزرند نوجوان خود عقل و درایت منطقی به کار نبرید، مطمئن باشید. بین خود و فرزندتان دیواری به وجود آورده اید که در آینده ممکن است باعث قطع رابطه ی دوستانه و عاطفی او با خود شوید.
همواره سعی کنید در زمان مواجه شدن نوجوانتان با مشکلات، درسهایی از زندگی به او بیاموزید. گذراندن نوجوانی دوران بسیار سختی است. هم برای والدین و هم برای فرزند. پس نه کاملاً او را رها کنید، نه او را محدود نمایید.آنان می خواهند که دیگران آنها را بپذیرند و کارهایشان را تائید کنند و این نیاز را احساس می کنند که به خانواده تعلق دارند. پس به آنها اطمینان دهید که عضو با ارزش خانواده هستند و در پیشرفت و بهبود وضعیت خانوادگی سهیم هستند و از امکاناتی که برای آموزش به او داده شده است حداکثر استفاده را نماید. تا بتواند در آینده با مشکلاتی که در زندگی با آن روبه رو می شود برخورد کند و آنها را از سر راه بردارد. شما نمی توانید هر لحظه پشت فرزندانتان باشید و مراقب کارهای آنها در مدرسه و اجتماع باشید ولی با ایجاد یک بنیان خانوادگی مستحکم و یک اخلاق خوب و اصول صحیح فرزندان را از انحرافات حفظ کنید تا با بینش، آگاهی و شناخت ارزش های خوب زندگی ،در جامعه فردی سالم و خوشبخت باشد و به خاطر داشته باشید این ارزشها از کانون خانوادگی و احترام گذاشتن به آنها ناشی می شود.
پس بگذارید فرزندانتان در محیط خانواده از امنیت و عشق و مهر و محبت لازم برخوردار شوند تا در محیط بیرون از خانواده آن را با خود حمل و به کار بندند و این بهترین ارثی است که شما برای آنها می توانید بگذارید.