الکافی عن المفضّل الجُعفیّ عن الإمام الصادق علیه السلام، قال: قُلتُ لَهُ:
فَبِمَ یُعرَفُ النّاجی مِن هؤُلاءِ جُعِلتُ فِداکَ ؟
قالَ: مَن کانَ فِعلُهُ لِقَولِهِ مُوافِقا فَأَثبِت لَهُ الشَّهادَهَ بِالنَّجاهِ ، ومَن لَم یَکُن فِعلُهُ لِقَولِهِ مُوافِقا فَإِنَّما ذلِکَ مُستَودَعٌ .(۱)
الکافى ـ به نقل از مفضّل جُعفى ـ :به امام صادق علیه السلام گفتم :
قربانت گردم! [حال که ایمان، گاهى پایدار است و گاهى عاریتى ،] پس، از کجا دانسته مى‌شود که چه کسى از ایشان نجات مى‌یابد ؟
فرمود : «کسى که کردارش با گفتارش سازگار باشد، این خود، گواه بر نجاتْ یافتن اوست و کسى که کردارش با گفتارش سازگار نباشد، ایمانش عاریتى است» .
الکافی : ج ۲ ص ۴۲۰ ح ۱ و ج ۱ ص ۴۵ ح ۵ نحوه ، المحاسن : ج ۱ ص ۳۹۳ ح ۸۷۸ ، الأمالی للصدوق : ص ۴۴۰ ح ۵۸۳
