رجعت چیست؟

رجعت چیست؟

رجعت، به معنای بازگشت است و مراد از آن، این است که «خداوند گروهی از مردگان را با‌‌ همان شکل خود به دنیا بازگرداند». از نظر شیعه، در زمان ظهور دولت حق، برخی از مردم که از دنیا رفته‎اند، دوباره زنده می‌‎شوند. اصل رجعت، یک امر مسلم قرآنی است. خداوند در آیات متعددی به زنده‌شدن برخی مردگان اشاره دارد؛ مانند زنده‌شدن برخی از بنی‎اسرائیل، زنده‌شدن یک جوان بنی‎اسرائیلی، زنده‌شدن هزاران نفر، زنده‌شدن یکی از اولیای الهی و حتی یکی از معجزات و ویژگی‎های حضرت عیسی علیه‌السلام زنده‎کردن برخی از مردگان بود و نمونه‎های متعدد دیگر.
آیاتی نیز وجود دارد که بر رجعت، در زمان ظهور امام زمان علیه‌السلام دلالت می‌‎کند؛ مانند آیه ۸۳ از سوره نمل که می‌‎فرماید:
وَ یَوْمَ نحَشُرُ مِن کُلّ‏ِ أُمَّهٍ فَوْجاً؛ آن روز، از هرامتی، گروهی را محشور می‌‎کنیم.
امام صادق علیه‌السلام می‌‎فرماید:
«این آیه، مربوط به رجعت است. آیا خداوند در قیامت از هر امت، گروهی را محشور می‌‎کند و بقیه را‌‌ رها می‌سازد؟ آیه قیامت، این آیه است که می‌فرماید: «و آنان را گرد آوریم و هیچ‌یک را فرو گذار نمی‌کنیم».[۱] این آیه، به روشنی، به وقوع چنین امری (رجعت) دلالت می‌‎کند، روزی که فقط گروهی زنده شوند و نه همه مردم.
روایات مربوط به رجعت را نیز می‌‎توان در جلد ۵۳ کتاب «بحارالانوار» مشاهده کرد.
برای نمونه، در روایتی، مأمون از امام رضا علیه‌السلام می‌پرسد: نظر شما درباره رجعت چیست؟ امام پاسخ می‌‎دهند: «همانا رجعت، واقعیت دارد».[۲] امام صادق علیه‌السلام می‌‎فرماید: «از ما نیست کسی که به رجعت ما باور نداشته باشد».[۳] بنابراین، به وقوع پیوستن چنین مسأله‎ای از مسلمات است و جای هیچ‌گونه شکی ندارد؛ به همین سبب در زیارت آل‎یاسین که امام زمان خود به شیعیانش آموخته، آمده است:
«رجعت شما، حق است و شکی در آن نیست».[۴] پس از ثابت‌شدن رجعت، به نکاتی درباره آن اشاره می‌‎کنیم:
۱. بنا‌بر روایات، رجعت، همگانی نیست و تنها مؤمنان خالص و کافران خالص برمی‌‎گردند؛
۲. بعضی از افراد،‌‌ همان ساعات اولیه ظهور، رجعت می‌‎کنند و از ‌یاران اولیه هستند؛ مانند مقداد، سلمان، مالک اشتر و اصحاب کهف و عده‌ای پس از استقرار حکومت و برای بهره‎مندی از حکومت عدل، زنده می‌‎شوند؛
۳. میان حوادث رجعت، برگشت امامان به دنیا، از نکات قابل توجه است. بنا بر روایات، اولین فردی که از امامان رجعت می‌‎کند، امام حسین علیه‌السلام است که هنگام رحلت امام زمان رجعت می‌‎کند و مراسم خاک‎سپاری آن حضرت را عهده‌دار می‌‎شود. سپس حکومت آن حضرت را به مدت طولانی رهبری می‌‎کند. به رجعت امام علی علیه‌السلام و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ نیز در روایات تصریح شده است. رجعت سایر امامان را نیز، از بعضی روایات می‌‎توان استفاده کرد.

حکومت جهانی امام مهدی علیه‌السلام با رجعت امامان و مؤمنان صالح، مدت زمان بسیار طولانی ادامه خواهد یافت. می‌‎توان گفت: اساساً، عمر دنیا بعد از استقرار حکومت مهدوی، تازه آغاز می‌‎شود و حکومت امامان معصوم، آخرین حکومت است ـ یعنی دیگر حاکمان جور به حکومت نمی‌رسند ـ و بعد از آن، قیامت بر پا می‌‎شود.
گفتنی است امر رجعت هر‌چند بر اساس آیات و روایات امری مسلم و پذیرفته شده است، جزئیات آن واضح و شفاف نیست؛ بنابراین ما اصل رجعت را به‌صورت کلی می‌پذیریم و از اظهار نظر قطعی درباره جزئیات خودداری می‌کنیم.
پی‌نوشت‌ها
۱. اوائل‌المقالات، شیخ مفید، ص۷۷.
۲. بقره: ۵۵ و ۵۶.
۳. بقره: ۷۳.
۴. بقره: ۲۴۳.
۵. بقره: ۲۵۹.
۶. آل‌عمران: ۴۹.
۷. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۳، ص۵۱.
۸. همان، ص ۵۹.
۹. همان، ص۹۲.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید