آیه در قرآن شریف دارای معانی متعدد است: به معنای علامت، نشانه، عبرت، دلیل، رمز و معجزه نیز آمده است. موجودات عالم را از آن جهت که نشانه‌های وجود خدا و صفات او هستند، آیات الله می‌گویند.[1] خدا در قرآن می‌فرماید: آنگاه او(نوح) و کشتی نشینان را نجات دادیم و آن را آیت و مایه‌ی ...

خداوند حضرت داود را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: 1. صاحب کتاب زبور: و آتینا داود زبوراً؛[1] ما به داود زبور را دادیم. 2. صاحب فضیلت: و لقد آتینا داود منّا فضلاً؛[2] و به راستی داود را از جانب خویش مزیتی عطا کردیم. 3. صاحب حکمت و فصل الخطاب: و آتیناه الحکمه ...

از داستان یوسف و زلیخا به عنوان یکی از حماسه‏های نمادین عشق، یاد شده‏است که پس از فراز و نشیب ها و رنج و حرمان ها، سرانجام به وصل منتهی می‏شود، و این گونه «عشق» که لطیف‏ترین حماسه بودن و ماندن است، و نشان از مهر و وفا دارد، به نمایش گذاشته می‏شود. و از ...

آیه فوق اشاره به اشکالات و ایرادات مشرکان درباره نبوت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ است، آنها معتقد بودند که اگر پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ خاتم پیامبران است، باید هرگز نمیرد تا حافظ آئین خویش باشد. بنابراین مرگ او در آینده، دلیل بر بطلان ادعای او ...

خداوند در قرآن قصد ابراهیم ـ علیه السلام ـ را که از خداوند کیفیت زنده کردن مردگان را خواست، این گونه بیان می‌فرماید: « وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبِی قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَهً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ...

خداوند متعال می فرماید: حضرت ابراهیم حنیف و مسلمان بود.[1] «حنیف» از ماده «حنف» به معنای «میل پیدا کردن» می‌باشد. حنیف به متمسک به اسلام یا صحیح المیل و موحد در دین است. «مسلماً» از ماده «سلم» به معنای «تسلیم شونده» است و اسلام در لغت به معنای انقیاد  بوده و در مورد آیین پیامبرگرامی ...