ابودجانه افسر فداکار اسلام، پس از امیر مؤمنان (ع) دومین افسری است که از حریم پیامبر اکرم (ص) دفاع نمود. به طوری که خود را سپر پیامبر قرار داده تیرها بر بدن او می نشست و از این طریق وجود پیامبر را از این که هدف تیر قرار گیرد حراست می نمود. مرحوم سپهر، در ناسخ التواریخ جمله ای درباره ابودجانه دارد. او می نویسد: هنگامی که پیامبر (ص) و علی (ع) در محاصره مشرکان قرار گرفتند چشم پیامبر به ابودجانه افتاد و فرمود: ابودجانه، من بیعت خود را از تو برداشتم اما علی (ع) از من و من از او هستم. ابودجانه زار زار گریسته و گفت: به کجا روم، به سوی همسرم روم که خواهد مرد، به خانه روم که خراب خواهد شد، به سوی ثروت و مال خود بروم که نابود خواهد شد، به ثروت و مال خودم بروم که نابود خواهد شد، به سوی اجل گریزم که خواهد رسید. وقتی چشم پیامبر (ص) به قطرات اشکی که از دیدگان ابودجانه می ریخت افتاد اجازه ادامه مبارزه را به او داد. ابودجانه و علی (ع) وجود پیامبر را از حملات سرسختانه قریش حفظ کردند. در کتابهای تاریخ به نام افراد دیگری از قبیل: (عاصم بن ثابت، سهل حنیف، طلحه بن عبیدالله و…) به چشم می خورد تا جایی که برخی تعداد ثابت قدمان را به 36 نفر رسانیده اند. ولی آنچه از نظر تاریخ، قطعی است، همان پایداری امیرمؤمنان، حمزه، ابودجانه و بانویی به نام (ام عامر) است و حضور غیر این چهار نفر از اصل مشکوک است.