امام علی (ع) در طول مدّتی که مُلَبَّس به لباس امامت گردیدند، شبانه در کوچه‌های شهر به دنبال منازل فقرا می‌گشتند و کیسه‌هایی از آرد و گندم به در خانه آنان می‌گذاشتند و بدون آن که کسی متوجّه شود از آنجا دور می‌شدند. رسیدگی شبانه امام به فقرا وقتی معلوم شد که ایشان به شهادت رسیدند و مردم دیگر کمک‌های شبانه‌ای را دریافت نمی‌کردند.

یک معجزه وقایع پس از شهادت آن بزرگوار جدا بسیار است و به تالیف جداگانه ‏اى نیازمند است. اینجا گنجایش آن را ندارد، لذا از ذکر آن‌ها چشم مى‏ پوشیم و تنها به یک واقعه تکوینى اشاره مى‏کنیم. زمخشرى در «ربیع الابرار» از ام‏ معبد آورده است که گفت: «روزى پیامبر صلى الله علیه و ...

خوارج بنا بر، نقل های مستند تاریخی، معاویه؛ حتی به اندازه یک چشم بر هم زدن  ، به خداوند جلیل،  ایمان نیاورد ، چه رسد به قبول رسالت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم)  همانگونه که پدرش ابوسفیان نیز چنین بود. نگاه معاویه و پدرش به آیین اسلامی و مسند خلافت و ...

معنى حدیث «حبّ علىّ بن ابى طالب حسنه لا تضرّ معها سیّئه» این است که محبت على حسنه‏ اى است که مانع ضرر زدن گناه مى‏شود، یعنى مانع راه یافتن گناه مى‏شود؛ معنایش آن نیست که جاهلان پنداشته ‏اند و آن اینکه محبت على چیزى است که هر گناهى که مرتکب شوى بلا اثر است. ...

ترکیب سه حرف ع ل ی برسازنده نام نخستین امام شیعیان علی(علیه السلام)، در لغت صفت مشبهه از ماده علوّ، به معنای والایی است و در وجه وصفی اش، معنای «والا» را دارد؛ در روایات نیز به ملحوظ بودن این معنا در وجه نامگذاری حضرت اشارت رفته است. نام علی، برای متمایز بودن از وجه ...