گویند: شخصی زنی را در بادیه دید، گفت: کیستی؟ جواب داد: «وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ»[1] «بگو سلام بزودی می‌دانید!» از قرائت این آیه فهمیدم که می‌گوید: اوّل سلام کن، سپس سؤال! که سلام دادن علامت و وظیفه شخصی است که بر دیگری وارد می‌شود. به او سلام کردم و گفتم: در این بیابان آن ...

زن مًشّاطه «آرایشگر»، سر دختر فرعون را خواست شانه کند، در هنگام شروع گفت: «بسم الله الرحمن الرحیم». دختر فرعون چنین عبارتی به گوشش نخورده بود، گفت: این کلمه چیست؟ زن مشّاطه گفت: حقیقت این است که پدر تو آدم متقلّب و حقّه‎بازی است که ادّعای خدائی می‎کند؛ خدا حقیقت دیگری است، خدا آن است ...

ولید بن مغیره مخزومی که مرد ثروتمندی بود و در میان عرب به حُسن تدبیر و فکر روشن شهرت داشت و برای حل مشکلات اجتماعی و منازعاتی که در میان طوایف عرب واقع می‌شد از فکر و تدبیر او استمداد می‌کردند، و به همین علّت او را «ریحانه قریش» (گل سر سبد قریش) می‌نامیدند. روزی ...

اسحاق بن حنین کندی مردی نصرانی و مانند پدرش حنین بن اسحاق از فیلسوفان مشهور است که به موجب آشنایی به زبان یونانی و سریانی، فلسفه یونان را به عربی ترجمه کرد. فرزند وی یعقوب بن اسحاق نیز بزرگترین حکیم عرب است که جملگی نزد خلفای عباسی با عزت و احترام می‌زیستند. کندی فیلسوف نامی ...

در کتاب کافی از نوح بن شعیب و محمد بن الحسن روایت شده است که ابن ابی العوجاء از هشام بن حکم پرسید مگر خدا حکیم نیست؟ هشام گفت: بله، خداوند احکم الحاکمین است.ابن ابی العوجاء گفت: به من خبر ده از آیه: «فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنی وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ ...

ابوالعیناء در ایام جوانی به اصفهان وارد شد، اتفاقاً مقارن ساعت ورودش، بچّه‎ها سنگ بازی می‎کردند و بدون نظر، بر سر او سنگی فرود آمد و سرش شکست، صورت و لباسش به خون آلوده گردید، ‌این یک ناراحتی برای ابوالعیناء بود، ناراحتی دیگرش آن بود که در اصفهان دوستی داشت که می‎خواست بر او وارد ...