پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: شبی که به معراج رفتم، از آسمان بر روی زمین بقعه سرخی را دیدم که رنگش از زعفران بهتر و بویش از مشک خوشتر بود، و در آن بقعه پیر مردی با جامه بلندی که بر تن، و کلاه درازی که بر سر داشت مثل لباس یکپارچه که کلاه دار است نشسته بود.
از جبرئیل پرسیدم: این بقعه چیست؟ گفت: این بقعه امت تو و شیعیان وصی تو علی بن ابی طالب (علیه السلام) است. پرسیدم: این پیرمرد کیست؟ گفت ابلیس است.
گفتم: در اینجا چه کاری دارد و از شیعیان ما چه می خواهد؟ گفت: می خواهد شیعیان شما را از ولایت علی (علیه السلام) بیرون آورد و به سوی فسق و فجور و فحشاء بکشاند.
گفتم: فوری مرا به سوی این بقعه ببر، جبرئیل با سرعت مثل برق مرا به طرف آن بقعه برد. وقتی که به آن ملعون رسیدم گفتم: یا ملعون ای ملعون برخیز و از اینجا دور شو که تو رانده شده درگاه الهی هستی و برای همیشه لعنت شده ای و بدان که هیچ گاه بر امت راستین من و شیعیان حقیقی علی (علیه السلام) سلطه و سلطنتی نخواهی داشت و از همان موقع آن زمین به اسم قم نامیده شد و معروف گردید
