مردی کنیزکی عرب زبان بخرید و به خانه ببرد،‌ شب فرا رسید و کنیزک بخفت، بامدادان کنیزک از خواب بیدار و به خواجه گفت:
«یا مولائی علّمنی اُم القرآن» خواجه گفت: ای کنیزک بر تو چه افتاد که شب هنگام اعجمی به خوابیدی و بامداد زبان‎آور برخاستی؟ کنیزک گفت: هنگامی که خوابیدم در رؤیا دیدم که دنیا آتش گرفته است، در میان آتش راهی باریک به مانند بند کفش دیدم، سؤال کردم این راه چیست؟
پاسخ شنیدم که این راه بهشت است که هر کس بتواند این راه را طی کند داخل بهشت خواهد شد. در آن هنگام حضرت موسی (ع) را با جهودان دیدم، موسی (ع) رو به قوم خود نمود و گفت: «سُواءهً لَکُمْ انّالم آمَرْکُمْ اَنْ تتهَوّدوا».
ای قوم! وای بر شما، من به شما امر نکردم که یهودی بمانید، دیدم قوم موسی از راست و چپ همه در آتش بیفتادند و موسی به تنهایی راه را طی نمود و داخل بهشت گردید، آنگاه عیسی را با مسیحیان دیدم که آن حضرت به قوم خود گفت:
«سواءهً لَکمْ انالَمْ آمَرَکُمْ اَنْ تَنَصّروا».
ای قوم من به شما نگفتم در نصرانیّت باقی بمانید دیدم که قوم عیسی همگی در آتش افتادند و عیسی به تنهایی آن راه را طی کرد و به داخل بهشت گردید.
پس از عیسی حضرت خاتم النبیّن محمّد مصطفی (ص) را همراه مسلمانان دیدم که از آن راه عبور می‎کرد در حالی که نور آن حضرت عالم را روشن نموده بود، آن حضرت خطاب به همراهان خود فرمودند:
«اَنا آمَرْتُکُمْ اَنْ تُؤمِنوا وَقَدْ آمَنْتُمْ، فلاتَخافوا و لاتَحْزَنوا وَ اَبْشَروا بِالْجَنَّهِ الّتی کُنْتُمْ تُوعدون»: من به شما امر کردم تا ایمان بیاورید و ایمان آوردید، پس نترسید و غمگین نباشید و شاد باشید به بهشتی که وعده داده شده‎اید.
کنیزک به صحبت خود ادامه داد و گفت: من به اتّفاق دو زن دیگر در پشت درب بهشت مانده بودیم، در حالی که درب بهشت بسته بود، از خالق عالم به خازنان بهشت خطاب شد که از زنان بپرسید که آیا سوره امّ‎القرآن (سوره حمد) را می‎دانند یا نه، اگر می‎دانند بخوانند تا داخل بهشت شوند، آن دو زن گفتند: می‎دانیم،‌ سوره حمد خواندند و داخل بهشت شدند، من تنها ماندم که ام القرآن نمی‎دانستم، خازنان بهشت به من گفتند: ای زن چرا سوره ام القرآن ندانی که وارد بهشت شوی، گفت: مشتاق آموختن و یاد گرفتن ام القرآنم.
آنگاه خازنان بهشت سوره ام القرآن به من آموختند و من آن سوره را بخواندم و وارد بهشت گردیدم.[1]