قرآن کریم :

مَنْ عَمِلَ صالِحا فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ اَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَـلاّمٍ لِلْعَبیدِ؛
[سوره فصلت، آیه ۴۶] هر کس خوبى کند به نفع خود او و هر کس بدى کند، به ضرر خود اوست و هرگز پروردگارت به کسى ستم نمى کند.

۱امام صادق علیه السلام: مَنْ یَزْرَعْ خَیْرا یَحْصِدْ غِبْطَهً وَ مَنْ یَزْرَعْ شَرّا یَحْصِدْ نَدامَهً وَ لِکُلِّزارِعٍ ما زَرَعَ؛

هر کس خوبى بکارد، خشنودى درو مى کند و هر کس بدى بکارد، پشیمانىمى چیند، هر کس هر چه بکارد، همان را دِرو مى کند.
[کافى، ج ۲ ، ص ۴۵۸، ح ۱۹]

۲لقمان حکیم علیه السلام: یا بُنَىَّ… وَ اجْهَدْ اَنْ یَکونَ الْیَوْمُ خَیْرا لَکَ مِنْ اَمْسِ وَ غَدا خَیْرالَکَ مِنَ الْیَوْمِ فَاِنَّهُ مَنِ اسْتَوى یَوْماهُ فَهُوَ مَغْبونٌ وَ مَنْ کانَ یَوْمُهُ شَرّا مِنْ اَمْسِهِفَهُوَ مَلْعونٌ؛

فرزندم بکوش تا امروزت بهتر از دیروز و فردایت بهتر از امروز باشد، که هر کسدو روزش برابر باشد، زیانکار است و هر کس امروزش بدتر از دیروزش باشد،از رحمت خدا دور است.
[ارشاد القلوب دیلمى، ص ۷۳]

۳امام حسین علیه السلام: اَ یُّهَا النّاسُ نافِسوا فِى الْمَکارِمِ وَ سارِعوا فِى الْمَغانِمِ وَ لا تَحْتَسِبوابِمَعْروفٍ لَمْ تَجْعَلوا… ؛

اى مردم در خوبى ها با یکدیگر رقابت کنید و در کسب غنائم (بهره گرفتن از فرصت ها)شتاب نمایید و کار نیکى را که در انجامش شتاب نکرده اید، به حساب نیاورید.
[بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۱، ح ۴]

۴امام صادق علیه السلام: ما اَنْعَمَ اللّه ُ عَلى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَهٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّه َ ظاهِرا بِلِسانِهِفَتَمَّ کَلامُهُ حَتّى یُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزیدِ؛

چون خداوند به بنده اى نعمت بدهد و او آن را قلبا قدر بشناسد و به زبان سپاسبگوید، هنوز سخنش به پایان نرسیده، فرمان افزایش نعمت براى وى صادر مى شود.
[کافى، ج ۲، ص ۹۵، ح ۹]

۵امام على علیه السلام: مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ * مَنْ اَنـْصَفَ اُنـْصِفَ؛

هر کس ستم کند، ستم مى بیند. هر کس با انصاف باشد انصاف مى بیند.
[غررالحکم، احادیث ۷۶۸۸ و ۷۶۹۲]

۶امام سجاد علیه السلام: اَللّهُمَّ… اَحِبَّنى وَ حَبِّبْنى وَ حَبِّبْ اِلَىَّ ما تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَ الْعَمَلِ حَتّىاَدْخُلَ فیهِ بِلَذَّهٍ وَ اَخْرُجْ مِنْهُ بِنَشاطٍ؛

بار خدایا مرا دوست بدار و نزد دیگران محبوبم گردان و گفتار و کردارى را که دوستدارى، نزد من محبوب گردان تا با لذّت وارد آنها شوم و با نشاط به انجامشان رسانم.
[بحارالأنوار ، ج ۹۵، ص ۲۹۸، ح ۱۷]

۷پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ اَطْعَمَ مُسْلِما جائِعا اَطْعَمَهُ اللّه ُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّهِ؛

هر کس مسلمان گرسنه اى را غذا بدهد، خداوند از میوه هاى بهشت به او بخوراند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۹۵۱]

۸پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ عَیَّرَ اَخاهُ بِذَنْبٍ لَمْ یَمُتْ حَتّى یَعْمَلَهُ؛

هر کس برادر [دینى] خود را به گناهى سرزنش کند، نمیرد، مگر آن که مرتکب آن شود.
[نهج الفصاحه، ح ۲۹۲۰]

۹پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ نَفَّسَ مِنْ مُسْلِمٍ کُرْبَهً مِنْ کُرَبِ الدُّنْیا نَفَّسَ اللّه ُ عَنْهُ کُرْبَهً مِنْ کُرَبِیَوْمِ الْقیامَهِ وَ مَنْ یَسَّرَ عَلى مُعْسِرٍ یَسَّرَ اللّه ُ عَلَیْهِ فِى الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِ وَ مَنْ سَتَرَ عَلىمُسْلِمٍ سَتَرَ اللّه ُ عَلَیْهِ فِى الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِ؛

هر کس غمى از غم هاى دنیا را از مسلمانى برطرف نماید، خداوند غمى از غم هاىروز قیامت را از او برطرف کند و هر کس بر شخص تنگدستى آسان بگیرد، خداوند دردنیا و آخرت بر او آسان گیرد و هر کس راز مسلمانى را بپوشاند، خداوند در دنیا و آخرتراز پوش وى شود.
[نهج الفصاحه، ح ۲۷۵۶]

۱۰امام باقر علیه السلام: فاِنّى لَمْ اَرَ شَیْئا قَطُّ اَشَدَّ طَـلَبا وَ لا اَسْرَعَ دَرْکا مِنْ حَسَنَهٍ مُحْدَثَهٍلِذَنْبٍ قَدیمٍ؛

هرگز جوینده اى یابنده تر از کار نیک امروز که گناه قدیم را مى یابد [و پاک مى کند ]ندیده ام.
[علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۹۹، ح ۴۹]

۱۱پیامبر صلی الله علیه و آله: یا عَلىُّ اَصْدُقْ وَ اِنْ ضَرَّک فِى الْعاجِلِ فَاِنَّهُ یَنْفَعُکَ فِى الآْجِلِ وَ لا تَـکْذِبْوَ اِنْ یَنْفَعُکَ فِى الْعاجِلِ فَاِنَّهُ یَضُرُّک فِى الآْجِلِ ؛

اى على! راست بگو اگر چه اکنون به ضررت باشد، ولى در آینده به نفع توست و دروغنگو، اگر چه در حال حاضر به نفعت باشد ولى در آینده به ضرر توست.
[میراث حدیث شیعه، ج ۲ ، ص ۲۷، ح ۶۵]

۱۲امام على علیه السلام: مِنْ کَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ: اِغاثَهُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنْفیسُ عَنِ الْمَکْروبِ؛

یارى رساندن به ستمدیده فریاد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره هاى گناهانبزرگ است.
[نهج البلاغه، حکمت ۲۴]

۱۳امام صادق علیه السلام: بِرُّوا آباءَکُمْ یَبِرَّکُمْ اَبْناؤُکُمْ وَ عِفُّوا عَنْ نِساءِ النّاسِ تَعِفَّ نِساؤُکُمْ؛

به پدر و مادر خود نیکى کنید تا فرزندانتان به شما نیکى کنند و به زنان مردم عفّتورزید تا زنانتان عفّت ورزند.
[کافى، ج ۵، ص ۵۵۴، ح ۵]

۱۴پیامبر صلی الله علیه و آله: فى تَفْسیر آیَهِ «مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌفلَنُحیَینَّهُ حَیاهً طَیِّبَهً وَ لَنَجْزیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانوا یَعْمَلونَ» اَلْقَناعَهُ وَ الرِّضابِما قَسَمَ اللّه ُ؛

در تفسیر آیه «هر مؤمنى مرد یا زن کار نیکى انجام دهد، قطعا او را با زندگىپاکیزه اى، حیات مى بخشیم و مسلما به آنان بهتر از آنچه انجام داده اند پاداش خواهیمداد» زندگى پاک، یعنى قناعت و رضایت به آنچه خداوند مقدّر نموده است.
[مجمع البیان، ج ۶ ، ص ۱۹۸]

۱۵پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنِ انْقَطَعَ اِلَى اللّه ِ کَفاهُ اللّه ُ کُلِّ مَؤُنَهٍ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنِانْقَطَعَ اِلَى الدُّنْیا وَکَلَهُ اللّه ُ اِلَیْها؛

هر کس از غیر خدا بِبُرد، خداوند، هزینه زندگى او را تأمین مى کند و از جایى کهانتظار ندارد، روزى اش مى دهد؛ امّا هر کس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را بهدنیا وا مى گذارد.
[نهج الفصاحه، ح ۲۷۹۶]

۱۶پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ دَفَعَ غَضَبَهُ دَفَعَ اللّه ُ عَنْهُ عَذابَهُ وَ مَنْ حَفِظَ لِسانَهُ سَتَرَ اللّه ُ عَوْرَتَهُ؛

هر کس خشمش را برطرف سازد، خداوند کیفرش را از او بردارد و هر کس زبانش رانگه دارد، خداوند عیبش را بپوشاند.
[نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۴]

۱۷پیامبر صلی الله علیه و آله: اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَیْتى فیکُمْ کَمَثَل سَفینَهِ نوحٍ علیه السلاممَنْ دَخَلَها نَجا وَ مَنْتَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛

مَثَلِ اهل بیت من، همانند کشتى نوح است که هر کس سوار آن شد، نجات یافت و هرکس رهایش کرد، غرق گردید.
[امالى طوسى ، ص ۳۴۹، ح ۷۲۱]

۱۸امام حسین علیه السلام: اِتَّخِذُوا عِنْدَ الْفُقَراءِ اَیادى فَاِنَّ لَهُمْ دَوْلَهٌ یَوْمَ الْقیامَهِ؛

۱۹علیه السلام: ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّه َ بِواحِدَهٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه ُ لَهُ الْجَنَّهَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍوَ الْبِشْرُ لِجَمیعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛

هر کس یکى از این کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجبمى گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده رویى با همگان و رفتار منصفانه.
[کافى، ج ۲، ص ۱۰۳، ح ۲]

۲۰پیامبر صلی الله علیه و آله: ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَهٌ عَلى صاحِبِها: اَلْبَغْىُ وَ الْمَکْرُ وَ النَّـکْتُ؛

سه چیز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مى گردد: ستم کردن، فریبدادن و پیمان شکنى.
[نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۱]

۲۱امام سجاد علیه السلام: فَاَمّا حَقُّ اللّه ِ الاَْکْبَرُ فَاِنَّکَ تَعْبُدُهُ لا تُشْرِکُ بِهِ شَیْئا فَاِذا فَعَلْتَ ذلِکَبِاِخْلاصٍ جَعَلَ لَکَ عَلى نَفْسِهِ اَنْ یَکْفیَکَ اَمْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِ وَ یَحْفَظَ لَکَ ما تُحِبُّ مِنْها ؛

حق بزرگ تر خداوند این است که او را بپرستى و چیزى را با او شریک نسازى، که اگرخالصانه چنین کنى، خداوند کار دنیا و آخرتت را کفایت مى کند و آنچه را دوست دارىبرایت نگه مى دارد.
[تحف العقول، ص ۲۵۶]

۲۲پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ حُرِمَ الرِّفْقَ فَقَدْ حُرِمَ الْخَیْرَ کُلَّهُ ؛

هر کس از مدارا بى بهره باشد، از همه خوبى ها بى بهره مانده است.
[نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷]

۲۳پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ یَغْفِرْ یَغْفِرِ اللّه ُ لَهُ وَ مَنْ یَعْفُ یَعْفُ اللّه ُ عَنْهُ؛

هر کس از خطاها درگذرد، خدایش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نیز از اوگذشت کند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۸۰۹]

۲۴پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنِ اشْتاقَ اِلَى الْجَنَّهِ سارَعَ اِلَى الْخَیْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهى عَنِالشَّهَواتِ؛

هر کس مشتاق بهشت است، به سوى نیکى ها مى شتابد و هر کس از جهنم بترسد، ازهوا و هوس روى مى گرداند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۷۶۸]

۲۵امام صادق علیه السلام: اِنَّ اللّه َ تَبارَکَ وَ تَعالى لَمْ یَخْلُقْ خَلْقَهُ عَبَثا وَ لَمْ یَتْرُکْهُمْ سُدىً بَلْخَلَقَهُمْ لاِِظْهارِ قُدْرَتِهِ وَ لِیُکَـلِّـفَهُمْ طاعَتَهُ فَیَستَوجِبوا بِذلِکَ رِضْوانَهُ و ما خَلَقَهُمْلِیَجْلِبَ مِنْهُمْ مَنفَعَهً و لا لِیَدْفَعَ بِهِمْ مَضَرَّهً بَل خَلَقَهُم لِیَنْفَعَهُم و یوصِلُهُمْ اِلى نَعیمٍ؛

خداوند تبارک و تعالى آفریدگانش را بیهوده نیافریده و آنها را رها نکرده است. بلکهآنها را براى آشکار ساختن تواناییش آفریده و به فرمانبریش مکلفشان نموده است تا باآن، خشنودى خود را نصیب آنان کند. نیز آنها را نیافریده تا از آنها سودى ببرد و نهضررى را برطرف سازد، بلکه آنها را آفریده تا سودى به آنان برساند و به نعمت برساندشان.
[نورالثقلین، ج ۳ ، ص ۵۶۶، ح ۱۶۶]

۲۶امام صادق علیه السلام: اَوْحَى اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسى علیه السلام یا مُوسى لا تَفْرَحْ بِکَثْرَهِ الْمالِ وَلا تَدَعْ ذِکْرى عَلى کُلِّ حالٍ فَاِنَّ کَثْرَهَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْکَ ذِکرى یُقْسِىالْقُلوبَ ؛

خداى عزّوجلّ به موسى علیه السلام وحى کرد: اى موسى! به زیادى ثروت شاد مشو و در هیچحالى مرا فراموش مکن، زیرا با زیادى ثروت گناهان فراموش مى شود و از یاد بردن منقساوت قلب مى آورد.
[کافى، ج ۴، ص ۴۹۷، ح ۷]

۲۷پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنِ الْتَمَسَ رِضَى اللّه ِ بِسَخَطِ النّاسِ رَضىَ اللّه ُ عَنْهُ وَ اَرْضى عَنْهُ النّاسَوَ مَنِ الْتَمَسَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّه ِ سَخِطَ اللّه ُ عَلَیْهِ وَ اَسْخَطَ عَلَیْهِ النّاسَ؛

هر کس رضاى خدا به خشم مردم جوید، خداوند از او خشنود شود و مردم را از اوخشنود کند و هر کس رضاى مردم را به خشم خدا جوید، خداوند بر او خشم گیرد و مردمرا از او خشمگین کند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۷۸۳]

۲۸امام على علیه السلام: مَنْ کانَ فیهِ ثَلاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهُ: یَأْمُرُ بِالْمَعْروفِ وَ یَأْتَمِرُبِهِ وَ یَنْهى عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یَنْتَهى عَنْهُ وَ یُحافِظُ عَلى حُدودِ اللّه ِ جَلَّ وَ عَلا ؛

هر کس سه خصلت داشته باشد، دنیا و آخرتش سالم مى ماند: به خوبى فرمان دهدو خود به آن عمل کند، از زشتى باز دارد و خود از آن باز ایستد و از حدود الهى پاسدارىکند.
[غررالحکم، ح ۹۰۷۶]

۲۹پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنِ اقْتَصَدَ اَغْناهُ اللّه ُ وَ مَنْ بَذَّرَ اَفْقَرَهُ اللّه ُ وَ مَنْ تَواضَعَ رَفَعَهُ اللّه ُ وَ مَنْتَجَبَّرَ قَصَمَهُ اللّه ُ؛

هر کس میانه روى کند، خداوند بى نیازش سازد و هر کس ریخت و پاش نماید،خداوند نادارش کند، هر کس فروتنى پیشه کند، خداوند بلندش نماید و هر کس بزرگىکند، خداوند خُردش نماید.
[نهج الفصاحه، ح ۲۹۳۹]

۳۰پیامبر صلی الله علیه و آله: اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَ عَلى رِزْقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَـبَّلْهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَ ابْتَلَّتِالْعُروقُ وَ بَقىَ الاَْجْرُ؛

بار خدایا! براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم، پس آن را از ما بپذیر،تشنگى رفت، رگ ها شاداب شد و پاداش ماند.
[کافى، ج ۴ ، ص ۹۵، ح ۱]

۳۱پیامبر صلی الله علیه و آله: قَلْبٌ لَیْسَ فیهِ شَىْ ءٌ مِنَ الْحِکْمَهِ کَبَیْتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهواوَ لا تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّه َ لا یَعْذِرُ عَلَى الْجَهْلِ؛

دلى که در آن حکمتى نیست، مانند خانه ویران است، پس بیاموزید و آموزش دهید،بفهمید و نادان نمیرید. براستى که خداوند، بهانه اى را براى نادانى نمى پذیرد.
[کنزالعمال، ح ۲۸۷۵۰]

۳۲امام باقر علیه السلام: و ما مِنْ عَبْدٍ یَبْخَلُ بِنَفَقَهٍ یُنْفِقُها فیما یُرْضِى اللّه َ اِلاَّ ابْتُلىَ بِاَنْ یُنْفِقَاَضْعافَها فیما اَسْخَطَ اللّه َ؛

هر کس از خرج کردن مالى در راه خداپسندانه بخل ورزد، چند برابر آن را در راه غیرخداپسندانه هزینه خواهد کرد.
[بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۷۳، ح ۱۲]

۳۳پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ کَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ؛

هر کس کم بخورد، سالم مى ماند و هر کس زیاد بخورد تنش بیمار مى شود و قساوتقلب پیدا مى کند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۹]

۳۴پیامبر صلی الله علیه و آله: لَنْ یَشْبَعَ الْمُؤْمِنُ مِنْ خَیْرٍ یَسْمَعُهُ حَتّى یَکونَ مُنْتَهاهُ الْجَنَّهَ ؛

هرگز مؤمن از شنیدن خیر و خوبى سیر نمى شود، تا آن که سرانجامش بهشت گردد.
[نهج الفصاحه، ح ۲۲۹۲]

۳۵پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛

هر کس مى خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود، باید گره از کارتنگدستى باز کند.
[نهج الفصاحه، ح ۲۹۶۱]

۳۶پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ ضارَّ ضارَّ اللّه ُ بِهِ وَ مَنْ شاقَّ شاقَّ اللّه ُ عَلَیْهِ؛

هر کس به دیگران ضرر برساند، خداوند به او ضرر مى زند و هر کس سخت گیرى کند،خداوند به او سخت مى گیرد.
[نهج الفصاحه، ح ۳۰۳۰]

۳۷امام على علیه السلام: قیمَهُ کُلِّ امْرِى ءٍ ما یُحْسِنُهُ ؛

ارزش هر کس به اندازه خوبى هاى اوست.
[نهج البلاغه، حکمت ۸۱]

۳۸پیامبر صلی الله علیه و آله: اَلا اُخْبِرُکُمْ بِشَىْ ءٍ اِنْ اَنـْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّیْطانُ مِنْـکُمْ کَما تَباعَدَالْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، قالَ: اَلصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَهُ تَـکْسِرُ ظَهْرَهُ وَالْحُبُّ فِى اللّه ِ وَ الْمُوازَرَهُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ یَقْطَعانِ دابِرَهُ وَ الاِْسْتِغْفارُ یَقْطَعُ وَتینَهُ ؛

آیا شما را از چیزى خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما دور شود،چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روى شیطان راسیاه مى کند، صدقه پشت او را مى شکند، دوست داشتن براى خدا و هم یارى در کارنیک، ریشه او را مى کند و استغفار شاهرگش را مى زند.
[امالى صدوق، ص ۱۱۷]

۳۹پیامبر صلی الله علیه و آله: یا عَلىُّ اِذا حَضَرَ وَقْتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّأْ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّیْطانُ وَ اِذانَوَیْتَ خَیْرا فَعَجِّلْ وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّیْطانُ عَنْ ذلِکَ ؛

اى على! هرگاه وقت نمازت رسید، آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم مى کند وهرگاه قصد [کار] خیرى کردى شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن باز مى دارد.
[میراث حدیث شیعه ، ج ۲، ص ۲۰، ح ۱۸]

۴۰پیامبر صلی الله علیه و آله: لَیْسَ مِنْ نَفْسٍ بَرَّهٍ وَ لا فاجِرَهٍ اِلاّ وَ تَلومُ نَفْسَها یَوْمَ الْقیامَهِ اِنْ عَمِلَتخَیرا کَیفَ لَم اَزِد و اِنْ عَمِلَت شَرّا قالَت: لَیتَنى کُنتُ قَصَّرْتُ؛

هیچ نیکوکار و بدکارى نیست، مگر این که در روز قیامت، خودش را سرزنش مى کند.اگر خیرى انجام داده باشد، مى گوید: چرا به آن نیفزودم و اگر شرّى مرتکب شده باشد،مى گوید: اى کاش مرتکب نمى شدم.
[بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۹]

مؤلف : هادی موحدی