سپسیس یک بیماری خطرناک است که معمولا توسط باکتری ایجاد می شود و به گفته ی پزشکان، ویتامین ث می تواند درمانی بالقوه برای مقابله با این عفونت خونی جدی باشد.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، دکتر کارل تیمل و دستیارانش از دانشگاه اونتاریو ادعا می کنند که ویتامین ث می تواند روشی ایمن و مقرون به صرفه برای درمان این عفونت خونی خطرناک و تهدید کننده باشد.
آن ها در آزمایشات خود به این نتیجه رسیدند که ویتامین ث نه تنها می تواند از بروز این عفونت جلوگیری کند بلکه همچنین در بهبود بیماری موثر است.
به گزارش سایت پزشکی مدیکال تودی نیوز، این عفونت که وارد جریان خون می شود و می تواند باعث بروز نارسایی های عضوی شود در کودکان شایع تر است.
دکتر تیمل تاکید کرد: این روش به ویژه در کشورهای در حال توسعه که این بیماری شیوع بیشتری دارد، مفید است، چون در این کشورها اغلب مردم توان مالی برای روش های درمانی گران قیمت را ندارند و روش فوق بسیار مقرون به صرفه است.
به گزارش ایسنا، سپسیس زمانی اتفاق می افتد که باکتری در روده ها، مجاری ادراری و مثانه، سمی تولید کند که به سیستم ایمنی بدن و اعضا و بافت های بدن حمله کند.
سپسیس در نوزادان
این سم می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا در صورتی که درمان نشود بر روی کلیه ها، ریه ها، مغز و گوش اثرات خطرناکی خواهد گذاشت.
این عفونت در هر فرد و هر گروه سنی ممکن است اتفاق بیفتد اما بیشتر در شیرخواران که سیستم ایمنی بدن شان به اندازه ی کافی رشد نکرده است و عفونت خیلی دیر از بدن شان دفع می شود و نیز در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف مثل مبتلایان به ایدز شایع تر است.
خطر بروز بیماری های باکتریایی شدید در کودکان زیر سه ماهه و تب دار، بیشتر از کودکان بزرگ تر تب دار است.
بر اساس این گزارش، ویتامین ث نیز که به عنوان یکی از فاکتورهای پیشگیری کننده از بروز سپسیس شناخته شده از موادی است که بدن باید از طریق غذایی که فرد می خورد، آن را جذب کند. بدن انسان باید تمام مواد لازم را از غذاهایی که می خورد، جذب کند در غیر این صورت و بدون دریافت مواد غذایی لازم، قادر نخواهد بود کمبود این مواد را به گونه ای دیگر جبران کند.
ویتامین ث یا اسید اسکوربیک، یک ویتامین محلول در آب است که برای رشد و عملکرد طبیعی بدن لازم است. این ویتامین در تشکیل کلاژن نقش دارد.
کلاژن یک نوع پروتئین است که در تشکیل پوست، تاندون ها، رباط ها، عروق خونی و نیز در ترمیم بافت ها شرکت می کند. این ماده ی مغذی، یکی از مهم ترین آنتی اکسیدان های مورد نیاز بدن است.
منابع غذایی ویتامین ث
منابعی که بیشترین مقادیر این ویتامین را در خود دارند شامل توت فرنگی، کلم بروکلی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، مرکبات و کیوی به عنوان منابع گیاهی دارای ویتامین ث و جگر به عنوان منبع حیوانی دارای این ویتامین است.
نگهداری طولانی مدت این مواد غذایی در یخچال، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می شوند.
