بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ * لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ *
تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ * . (1)
اى عفو تو شامل گناهان
کوى تو پناه بى پناهان
بر خسته دلان شفاى دردى
محروم نکرده دردمندى
باز است درت بر آزمندان
اى عشق دل نیازمندان
جز تو که نظر به حال ما کرد
یا گوش بر این مقال ما کرد
بخشنده هر گناهى اى دوست
بر گم شدگان پناهى اى دوست
اى راز دل شکسته من
اى مرهم قلب خسته من
اى مونس من انیس جانم
اى یار و رفیق در نهانم
اى راه مرا چراغ روشن
آب و گل من زتست گلشن
امید منى به هر دو عالم
دورم منما زخویش یک دم
بنگر ز گنه چه تیره روزم
چون شمع به درگهت بسوزم
باشد که نظر کنى به حالم
بخشى به عنایتت کمالم
یادى زغریب بى نوا کن
از لطف, تو درد من دوا کن
مسکین به در تو دردمند است
دل خسته و زار و مستمند است(2)
ما, آن (قرآن) را در ((شب قدر)) نازل کردیم و تو, چه مى دانى ((شب قدر)) چیست؟ شب قدر, از هزارماه بهتر است, فرشتگان و ((روح)) در آن شب به اذن پروردگار خود, براى تقدیر هر کارى نازل مى شوند, آن شب انباشته از سلامت و برکت و رحمت, تا طلوع صبح است.
درباره سوره قدر, شب قدر, معناى قدر, تعیین شب قدر, تکالیف شب قدر و شیوه هاى بهره جویى از این شب بزرگ و ارتباط با خداوند مهربان, مطالب قابل اهمیتى وجود دارد, که ما خلاصه آن را مورد مطالعه قرار مى دهیم.

ثواب قرائت
امام باقر(علیه السلام) فرموده است: هر کس سوره ((انا انزلناه)) را با صداى بلند بخواند, مثل کسى خواهد بود که شمشیر به دوش گرفته و در راه خداوند جهاد مى کند و هر کس آن را پنهان و آهسته بخواند, مانند کسى است که در راه خدا, به خون خود غلتیده است.(3)

معناى ((شب قدر))
چرا این شب, ((شب قدر))نامیده شده, در آن چه اسرارى نهفته و چه وقایع و حوادثى در آن رخ داده و رخ مى دهد؟
مفسران قرآن کریم با استفاده از قرآن و احادیث پیشوایان معصوم(علیهم السلام), درباره نام گذارى این شب به ((شب قدر))مطالب و دلایل زیادى آورده اند, که مهم ترین و مناسب ترین آن ها بدین شرح است:
1ـ شب قدر, یعنى شب بزرگ و با عظمت, زیرا در قرآن کریم((قدر))به معناى منزلت وبزرگى خداوند عالم آمده هم چنان که در این آیه مى خوانیم: ((ما قدروا الله حق قدره))(4) آنان عظمت خداوند را نشناختند. و ((حبیش)) در کتاب ((وجوه القرآن)) لیله القدر را به لیله العظمه معنا کرده(5) رمز این بزرگى هم در خود سوره((قدر))بیان گردیده است آن جا که مى فرماید: شب قدر, از هزار ماه بهتر است.
2 ـ شب با ارزش و پر قیمت, جهت دیگرى براى معناى ((قدر)) مى تواند باشد, زیرا از یک سو در همین سوره مى خوانیم: ((عبادت)) در این شب از عبادت در هزار ماه بهتر و با ارزش تر است در فارسى هم مى گوییم: ((قدر جوانى, ((قدر)) سلامت ونعمتى را که در اختیار دارى, بدان)).
داد حق عمرى که هر روزى از آن
کس نداند قدر آن را در جهان
آن که غافل بود از کشت و بهار
او چه داند قیمت این روزگار؟
قیمت هر کاله مى دانى که چیست
قیمت خود را ندانى ابلهى است!
3 ـ ((قدر)) به معناى ((سختى معیشت)) نیز آمده, در قرآن کریم مى خوانیم: ((ومن قدر علیه رزقه فلینفق مما آتاه الله))(6) هر کس گرفتار تنگى روزى و تنگدستى در زندگى شود مقدارى از آنچه را خداوند به او عطا کرده, در راه خدا انفاق نماید.
4 ـ طبق آیات متعدد قرآن کریم, ((قدر))به معناى اندازه گیرى, تقدیر و تنظیم امور آمده است. در آیه اى مى خوانیم: ما قرآن را در شب مبارکى نازل کردیم, و ما همواره بیم دهنده بوده ایم; و در آن شب: ((فیها یفرق کل إمر حکیم))(7) هر کارى, بر طبق حکمت خداوند, تعیین و تنظیم مى گردد.))
راغب اصفهانى, مى نویسد: ((لیله القدر اى لیله قیضها لامور مخصوصه))(8) شب قدر, یعنى شبى که خداوند براى تنظیم و تعیین امور مخصوصى, آن را آماده و مقرر فرموده است.
طبق روایات فراوانى که وارد شده, در شب قدر, سرنوشت افراد براى سال آینده, مانند: رزق و روزى, مرگ و میر(9), خوشى و ناخوشى, و امور و حوادث دیگر زندگى, بر اساس استعدادها و لیاقت ها, رقم مى خورد, و این تقدیر و تنظیم حکیمانه هم, در انسان هیچ گونه ((اجبار)) و ((سلب اختیارى)) به وجود نمىآورد.
این که فردا این کنم یا آن کنم
این دلیل اختیار است اى صنم
و آن پشیمانى که خوردى از بدى
ز اختیار خویش گشتى مهتدى
درباره تنظیم و تقدیر سرنوشت افراد در ((شب قدر))براى سال آتى آنان, امام صادق(علیه السلام)فرموده است: ((التقدیر فى لیله القدر تسعه عشر, والابرام فى لیله احدى و عشرین, والامضإ فى لیله ثلاث و عشرین))(10) تقدیر امور و سرنوشت ها در شب نوزدهم, تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاى آن در شب بیست و سوم صورت مى گیرد.
آرى, به خاطر اهمیت شب قدر, ارزش و عظمت آن, نزول فرشتگان بى شمار آسمانى به زمین و سرنوشت سازى این شب الاهى ده ها روایت در کتاب ها و تفسیرهاى شیعه و اهل سنت وارد شده است. در بیان پیامبر گرامى اسلام(صلی الله علیه و اله) هم مى خوانیم: ((من قام لیله القدر ایمانا و احتسابا, غفر له ما تقدم من ذنبه))(11) هر کس در ((شب قدر))از روى ایمان و اخلاص, به قیام و عبادت ایستد, گناهان گذشته او, بخشیده و آمرزیده مى شود.
کى فرستادى دمى بر آسمان نیکیى کز پى نیامد مثل آن ؟
گر مراقب باشى و بیدار تو بینى هر دم پاسخ کردار تو
چون شمارى جرم خود را و خطا بحر بخشایش درآید درعطا

کدام شب است؟
شب قدرى که قرآن کریم, آن را ((بهتر از هزار ماه)) معرفى مى کند حدود یک صد حدیث, در کتاب ها و تفسیرهاى شیعه و اهل سنت, درباره عظمت آن واردشده, چه شبى مى باشد؟
مجموع مطالبى که از قرآن کریم و احادیث شیعه و اهل سنت, در مورد تعیین ((شب قدر)) به دست می آید را در موارد زیر مى توان خلاصه نمود:
1 ـ در این که ((شب قدر)) در ماه مبارک رمضان قرار دارد, هیچ گونه تردیدى نمى توان به خود راه داد, چون از یک سو خداوند فرموده: قرآن در ماه رمضان نازل شده.(12) و از سوى دیگر در سوره((قدر))هم آمده: آن (قرآن) را در ((شب قدر))نازل کردیم; و این که ((شب قدر))در ماه مبارک رمضان قرار دارد, مورد اتفاق روایات و مفسرین قرآن است.
2 ـ ((شب قدر)), در دهه آخر ماه مبارک رمضان قرار دارد, روایات فراوان و نظریه هاى مفسران شیعه و اهل سنت, آن را حتمى مى شمارد.(13) پس در این مورد هم تردیدى نیست.
((عایشه)) روایت مى کند: تلاش و کوششى را که مى دیدم رسول خدا(ص), در دهه آخر ماه مبارک رمضان انجام مى داد, در اوقات دیگر انجام نمى داد.(14)
حق شب قدر است در شبها نهان تا کند جان هر شبى را امتحان
نه همه شبها بود قدر اى جوان نه همه شب ها بود خالى از آن
3 ـ طبق روایات فراوانى که در منابع شیعى آمده, شب هاى نوزدهم, بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان ((شبهاى قدر))معرفى شده اند,(15) اما امام باقر(علیه السلام) دایره آن را محدودتر نموده, و در پاسخ ((عبدالواحد بن مختار انصارى)) که خواستار تعیین یکى از آن شب ها از سوى امام(علیه السلام) بود, فرموده اند: ما علیک إن تعمل فى لیلتین, هى احدیهما.(16) ایرادى ندارد هر دو شب را به عبادت و شب زنده دارى مشغول باش, زیرا ((شب قدر))یکى از این دو شب مى باشد.
4 ـ در میان شب بیست و یکم و شب بیست و سوم در عین حالى که خدا و رسول(صلی الله علیه واله) و امامان(علیهم السلام), براى زنده نگهداشتن روح امید و نشاط و اهمیت به اطاعت و عبادت بندگان و تقرب آنان, سعى در مخفى داشتن ((شب قدر)) داشته اند ـ آن طور که از تعدادى از احادیث استفاده مى شود, احتمال ((شب قدر)) بودن شب بیست و سوم را مى توان تقویت نمود و معتبرتر دانست.
زیرا در چند روایت آمده: رسول خدا(صلی الله علیه و اله) به عبادت و شب زنده دارى دهه آخر ماه مبارک رمضان سفارش مى کرد, امام على(علیه السلام) مى فرماید: ((شب بیست و سوم)), در عین حالى که باران شدیدى آمده بود و مسجد مدینه را گل و آب فرا گرفته بود, رسول خدا(صلی الله علیه واله) , ما را به نماز وا مى داشت , و با وجود این که صورت و بینى آن حضرت, گل آلود شده بود, دست از عبادت و شب زنده دارى نمى کشید.(17)
امشب شب بخشایش و انعام و عطاست امشب شب آن است که همراز خداست
امام باقر(علیه السلام) هم فرموده است: ((عبدالله بن انیس انصارى)), که در ((جهینه)) زندگى مى کرد و با مدینه فاصله داشت, به حضور رسول خدا(صلی الله علیه واله) رسید و عرض کرد: من شتر و گوسفند و چوپانهایى دارم, و نمى توانم زیاد در شهر بمانم, اما دوست مى دارم, یکى از شبهاى ماه رمضان را برایم تعیین کنى, تا در آن شب به شهر آمده و به نماز و عبادت بپردازم.
رسول خدا(صلی الله علیه واله) او را نزدیک خویش کشید, و در گوش او چیزى گفت, آن مرد هم شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان, در مدینه حضور یافت, به عبادت و شب زنده دارى پرداخت, و صبح به محل و سراغ کار خود بازگشت.(18)
قال الباقران علیهما السلام:
سالته عن علامه لیله القدر، فقال: علامتها ان یطیب ریحها، و ان کانت فى برد دفئت، و ان کانت فى حر بردت فطابت. (وسائل الشیعه، ج 7 صفحه 256.)
ترجمه: (محمد بن مسلم) از علامت لیله القدر پرسید؟ پس امام (علیه السلام) فرمود: علامت لیله القدر این است که بوى خوشى از آن پخش مى‌شود، اگر در سرماى (زمستان) باشد گرم و ملایم مى‌گردد، و اگر لیله القدر در گرماى (تابستان) باشد خنگ و معتدل و نیکو مى‌گردد.
حدیث: قال ابو عبد الله علیه السلام: لیله القدر فى کل سنه و یومها مثل لیلتها.( وسائل الشیعه، ج 7 صفحه 262) ترجمه: شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شب آن مى‌باشد.
علامه طباطبائى در علایم شب قدر می ‌گوید: روایات در معنى و خصایص و فضایل شب قدر بسیار است، در بعضى از آن روایات علامتهایى براى شب قدر ذکر کرده از قبیل اینکه شب قدر، صبح آن شب آفتاب بدون شعاع طلوع می‌کند و هواى آن روز معتدل است. (المیزان، ج 40، ص 332)
قال النبى (صلى الله علیه و آله): ان انا ادرکت لیله القدر فما اسال ربى؟ قال (صلی الله علیه واله): «العافیه‌».( مستدرک الوسائل، ج 7 صفحه 458)
ترجمه: به پیامبر(صلی الله علیه واله) گفته شد: اگر شب قدر را دریابم از خدا چه چیزى را مسئلت کنم؟ فرمود: «عافیت را».
همچنین در روایت مى خوانیم: رسول خدا(صلی الله علیه واله) شب بیست و سوم, به صورت افراد آب مى پاشید تا آنها را خواب نگیرد چنانکه حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) همه اعضاى خانواده را وادار مى کرد, روز بخوابند, شب کم غذا بخورند تا بتوانند شب بیست و سوم را بیدار بمانند, و مى فرمود: انسان محروم کسى است, که از خیر و فضیلت این شب محروم بماند. (19)
اى دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب
هنگام تضرع و نیاز است مخسب
بیدارى ما چراغ عالم باشد
یک شب تو چراغ را نگه دار مخسب
بارى, اگر چه با توجه به شواهد حدیثى و تاریخى, احتمال ((شب قدر))بودن بیست و سوم ماه مبارک رمضان را تایید کردیم, اما همان طور که دربالا هم اشاره شد, پیغمبر(صلی الله علیه واله) و امامان معصوم(علیهم السلام), عنایت داشتند, که ((شب قدر)) براى افراد مخفى بماند, تا آنان با اطاعت و عبادت در چند شب, براى درک ((شب قدر))و معارف و معنویات آن, تلاش و جستجوى بیش ترى داشته باشند.
حضرت على(علیه السلام) فرمود: فاطمه(سلام الله علیها) نمى‌گذاشت کسى از اهل خانه در شبهاى قدر به خواب رود به آنان غذاى کم مى‌داد و از روز قبل براى احیاى شب قدر آماده مى‌شد و مى‌فرمود: محروم کسى است که از برکات این شب محروم باشد. (دعائم الاسلام، ج 1: 282)
به روایت ((ابن ابى الحدید)) وقتى درباره تعیین ((شب قدر))از امیر مومنان(علیه السلام) سوال مى شود, آن حضرت از مشخص کردن, طفره مى رود و مى فرماید: ((لیس إشک إن الله انما یسترها عنکم نظرا لکم, لا نکم لو إعلمکموها, عملتم فیها و ترکتم غیرها, وإرجو إن لا تخطئکم ان شإ الله))(20) در این جهت تردید ندارم, که خداوند جهت مخفى داشتن ((شب قدر)) به شما نظر و عنایت دارد, زیرا اگر آن را براى شما اعلام داشته بود, در همان شب به عمل عبادت مى پرداختید و عبادت در شب هاى دیگر را ترک مى نمودید, ومن هم به خواست خداوند (در مورد بهره بردارى شما از شب هاى دیگر) امیدوارم شما را محروم نگردانم.
حدیث: قال موسى (علیه السلام):
الهى ارید قربک، قال: قربى لمن استیقظ لیله القدر، قال:
الهى ارید رحمتک، قال: رحمتى لمن رحم المساکین لیله القدر، قال:
الهى ارید الجواز على الصراط، قال: ذلک لمن تصدق بصدقه فى لیله القدر، قال:
الهى ارید من اشجار الجنه و ثمارها، قال: ذلک لمن سبح تسبیحه فى لیله القدر، قال:
الهى ارید النجاه من النار، قال: ذلک لمن استغفر فى لیله القدر، قال:
الهى ارید رضاک، قال: رضاى لمن صلى رکعتین فى لیه القدر.( مستدرک الوسائل، ج 7 صفحه 456)
ترجمه:
خداوندا! مى‌خواهم به تو نزدیک شوم، فرمود: قرب من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود، گفت: خداوندا! رحمتت را مى‌خواهم، فرمود: رحمتم از آن کسى است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند: گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مى‌خواهم فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر صدقه‌اى بدهد. گفت‌خداوندا! از درختان بهشت و از میوه ‌هایش مى‌خواهم، فرمود: آنها از آن کسى است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مى‌خواهم، فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر استغفار کند: گفت‌ خداوندا خشنودى تو را مى‌خواهم، فرمود: خشنودى من از آن کسى است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.
توضیح:
لیله القدر شبى است که قرآن نازل شده است و ظاهرا مراد به قدر، تقدیر و اندازه‌گیرى است، خداى تعالى در آن شب حوادث یکسال را یعنى از آن شب تا شب قدر سال آینده را تقدیر مى‌نماید، زندگى و مرگ، رزق، سعادت، و شقاوت و چیزهایى از این قبیل را مقدر مى‌سازد.

تکالیف ((شب قدر))
دلا مى جوش همچون موج دریا که دریا گر بیارامد بگندد
براى عبادت و درک فضیلت و فیض شب قدر, عموما به مسجدها مى رویم, اما براى این که با انجام اعمال جنبى ـ که خود نیز اعمال پر فضیلتى است ـ خویشتن را براى درک عظمت و فضایل عمیق ((شب قدر))آماده تر گردانیم تا بتوانیم در نورانیت قرآن نورانى شویم و بافرشتگان پاک آسمانى هم نوا گردیم و موجى در دریاى روح خود ایجاد کنیم,
موج هاى تیز دریاهاى روح هست صد چندان که بد طوفان نوح!
دو رکعت نماز
قال ابوعبدالله الصادق(علیه السلام): کان لامى فاطمه صلاه تصلیها علمها جبرئیل، رکعتان تقرء فى الاولى: الحمد مره و: انا انزلناه فى لیله القدر، ماه مره و فى الثانیه: الحمد مره و ماه مره: قل هو الله احد، فاذا سلمت‌سبحت تسبیح الطاهره علیها السلام. (جمال الاسبوع:173).
امام صادق(علیه السلام) فرمود: مادرم فاطمه(سلام الله علیها) همواره دو رکعت نماز را مى‌خواند که جبرئیل به او آموخته بود، در رکعت اول آن پس از حمد صد بار سوره قدر و در رکعت دوم پس از حمد صد بار سوره توحید را مى‌خوانى، و پس از سلام نماز تسبیحات حضرتش را نیز مى‌گویى.
1 ـ غسل شب قدر
غسل, از یک سو عبادت است, چون مى بایست به ((نیت تقرب و اطاعت خداوند)) انجام شود, و از سوى دیگر نظافت و بهداشت مى باشد, چون با شست وشوى بدن, هر مومنى خود را براى حضور در مجامع عمومى و ملاقات سالم و جاذب با اهل ایمان آماده و منظم مى گرداند.
امام صادق(علیه السلام) فرموده است:((هرکس براى شب هاى هفدهم,نوزدهم,بیست و یکم و بیست سوم ماه مبارک رمضان, که امید ((شب قدر)) بودن آنها مى رود, غسل انجام دهد, از گناهان پاک مى گردد, و مانند روزى مى شود که از مادر متولد گردیده است)).(21)
2 ـ احیا و ((شب زنده دارى))
همان طور که در سیره پیامبر(صلی الله علیه واله) و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) مطالعه کردیم, احیا, بیدار بودن و ((شب هاى قدر))را باعبادت سپرى نمودن, از تکالیف دیگر در این شب ها مى باشد. بارى, شب زنده دارى با عبادت و دعا, وظیفه اى براى همه شب هاى((قدر))است, اما امام حسن عسکرى(علیه السلام) فرموده: فلا یفوتک احیإ لیله ثلاث و عشرین;(22) اگر نتوانستى در شب هاى دیگر احیا داشته باشى, سعى کن احیا و شب زنده دارى شب بیست و سوم را از دست ندهى.
امام باقر(علیه السلام) نیز, فرموده است: هر کس ((شب قدر))را احیا بدارد, خداوند مهربان گناهان او را مى آمرزد… .(23) اما نکته بسیار مهمى که درباره ((احیا)) باید مورد توجه باشد, این است که, اولا: شب را تاسفیده صبح به عبادت و دعا بگذرانیم; ثانیا: ((به بیدارى چشم)) قناعت نکنیم, زیرا آنچه داراى اهمیت فوق العاده است, ((بیدارى دل)) و آگاهى و بصیرتى است که انسان را در محضر الهى و قرآن کریم و فرشتگان آسمانى, مودب و منظم و لایق گرداند.
اى بسا بیدار چشم و خفته دل خود چه بیند چشم اهل آب و گل؟
زیرا, فرشتگان آسمانى که به زمین نزول مى کند, طبق روایت نخست به محضر حضرت صاحب الامر(علیه السلام) شرف حضور مى یابند,(24) تا علاوه بر سلامت آفرینى در ((شب قدر))یا سلام رسانى به بندگان,(25) پیام ((الله)) را به ((حجه الله (علیه السلام))) ابلاغ دارند(26) و طبیعى است اگر ((حجه الله(علیه السلام)))از وضع ((عباد الله)) رضایت و خرسندى داشته باشد, وضع تقدیر و سرنوشت سال آینده ((عباد الله)) از جانب ((الله)), وضع بهتر و سعادتمندانه ترى خواهد بود.
3 ـ قرآن بر سر گرفتن
تکلیف دیگر ((شبهاى قدر)), قرآن به سرگرفتن است. مومنان روزه گرفته, در ماه خدا و خانه خدا, کتاب خدا را گشوده, به سرگرفته و آن را شفیع خود قرار مى دهند. آن ها به محتواى قرآن مى اندیشند, به آغوش آن پناه مى برند و با قرآن پیوند و پیمان مجدد برقرار مى نمایند, تا با معارف نورانى آن, همه زوایاى زندگى خویش را نورانى و متعالى گردانند. البته براى آگاهى به خصوصیات کامل این اعمال به کتاب هاى دعا باید مراجعه نمود. (27)
امام صادق(علیه السلام) هم فرموده است: براى شب هاى((قدر)) قرآن کریم را جلوى خود قرار دهید, آن را بگشایید و بخوانید: ((اللهم انى إسئلک بکتابک المنزل, وما فیه وفیه اسمک الاکبر, وإسمائک الحسنى, وما یخاف ویرجى, إن تجعلنى من عتقائک من النار)).(28)
4 ـ نماز و دعا
امام صادق(علیه السلام) فرموده است: در هر یک از دو شبهاى قدر صد رکعت نماز مى بایست خوانده شود.(29) آن حضرت, خود نیز این عمل را انجام مى داد, چنانکه از سر شب تا سفیده صبح به دعا و مناجات با خداوند مى پرداخت.(30)از جمله دعاهایى که به خواندن آنها سفارش شده دعاى جوشن کبیر مى باشد.
5 ـ استغفار و توبه
اگر چه روزه دارى خود عامل شست و شوى بخشى از گناهان مى باشد, اما براى وارد شدن به ماه مبارک رمضان, به خصوص دریافت فیض شب هاى((قدر))اداى دین خالق و خلق هم, لازم خواهد بود, در عین حال, در این شب هاى نورانى, که به بیان امام صادق(علیه السلام): ((درهاى رحمت الهى, به روى بندگان گشوده مى گردد.(31) درخواست آمرزش گناهان, توبه و انابه و گریه و ناله به درگاه خداوند, براى رفع گرفتارى ها و رسیدن به حاجت هاى مادى و معنوى, کارى ضرورى خواهد بود.
چون خدا خواهد که مان یارى کند
میل مان را جانب زارى کند
ز ابر گریان شاخه سبز وتر شود
زان که شمع از گریه روشن تر شود
به هر حال, عظمت و تکالیف شب هاى نورانى و سرنوشت ساز((قدر)) فراوان است, که این مقال را مجال آن نیست, فقط به طور خلاصه مى توان گفت: شب قدر , شب وصل است و آداب و تکالیفى را هم که تاکنون برشمردیم سراسر مى تواند مقدمه وصال محبوب باشد.

پی نوشت :

1ـ قدر,.
2ـ انصاریان, حسین ـ عرفان اسلامى, ج 3, ص 184.
3ـ تفسیر نورالثقلین, ج 5, ص ;622 الدر المنثور فى التفسیر المإثور, ج 6, ص 371.
4ـ حج, 74.
5ـ تفسیر نوین, ص 275.
6ـ تفسیر نوین, ص 275.
7ـ دخان, 4.
8ـ المفردات فى غریب القرآن, ص 395.
9ـ تفسیر نورالثقلین, ج 5, ص ;631 البرهان فى تفسیر القرآن, ج 4, ص 486.
10ـ تفسیر نورالثقلین, ج 5, ص ;627 البرهان فى تفسیر القرآن, ج 4, ص ;487 وسائل الشیعه, ج 7, ص 259.
11ـ الدر المنثور فى تفسیر المإثور, ج 6, ص ;376 فى ضلال القران, ج 8, ص ;628 وسائل الشیعه, ج 7, ص 262.
12ـ بقره, 185.
13ـ الدر المنثور, ج 6, ص ;376 تفسیر نورالثقلین, ج 5, ص 629.
14ـ الدر المنثور, ج 6, ص 376.
15ـ الدر المنثور, ج 6, ص 376.
16ـ نور الثقلین, ج 5, ص 628.
17ـ بحارالانوار, ج 94, ص 10.
18ـ تفسیر نورالثقلین, ج 5, ص ;628 بحارالانوار, ج 94, ص 10.
19ـ بحارالانوار, ج 94, ص 10.
20ـ شرح نهج البلاغه, ج 20, ص ;154 بحارالانوار, ج 94, ص 10.
21ـ فضایل الاشهر الثلاثه, ص ;137 وسائل الشیعه, ج 7, ص 261.
22ـ وسائل الشیعه, ج 7, ص 261.
23ـ وسائل الشیعه, ج 7, ص 261.
24ـ البرهان فى التفسیر القرآن, ج 4, ص 488.
25ـ بحارالانوار, ج 94, ص 14.
26ـ بحارالانوار, ج94, ص14.
27ـ مفاتیح الجنان, ص 224.
28ـ بحارالانوار , ج 94 , ص 4.
29ـ وسائل الشیعه, ج 7, ص ;261 فضائل الاشهر الثلاثه, ص 137.
30ـ وسائل الشیعه, ج 7, ص 260.
31ـ وسائل الشیعه, ج 7, ص 259.