1. عَنْ الإمامِ الرِّضا – علیهِ السَّلام – قال: شِیعَتُنا
الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا
فَمَنْ لَمْ یَکنْ کذالِک فَلَیْسَ مِنّا.

«وسائل
الشیعه، ج 18، ص 83»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که در برابر «امر»
ما تسلیم اند به «قول» ما گردن می نهند و با دشمنان ما مخالف هستند، پس کسی که این
چنین نباشد، او از ما نیست.

2. عَنِ الامام الْباقِرِ –
علیهِ السَّلام – قالَ: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِی اللهَ عَزَّ وَ
جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ
التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَهِ وَ کثْرَهِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ
الصَّلاهِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ وَ التَّعَهُّدِ … .

«روضه
المتقین، ج 12، ص 78»

امام باقر – علیه السلام – (به جابر) فرمود: به خدا قسم شیعه ما نیست مگر
کسی که دارای تقوی الهی است و از خدا اطاعت می کند، ای جابر آن ها را نمی شناسی
مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داری، زیادی ذکر خدا، روزه داری، نماز، نیکی به پدر
و مادر، پایبندی به اخلاق حسنه، احترام به همسایه و توجه به فقراء و درماندگان و
در سفر ماندگان و یتیمان، راستگویی، تلاوت قرآن، خویشتن داری و پرهیز از مردم
آزاری و درستکاری در زندگی.

3. عَنِ الامام الرِّضا –
علیهِ السَّلام – قالَ: مَنْ عادی شِیعَتَنا فَقَدْ عَادانا وَ مَنْ والاهُمْ
فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طینَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ
مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَیْسَ مِنّا.

«وسائل
الشیعه، ج 16، ص 179»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: کسی که با شیعیان ما دشمنی نماید با ما
دشمنی ورزیده است و کسی که با آنان دوست باشد با ما دوست است زیرا (شیعیان) از طینت
ما خلق شده اند و کسی که اینان را دوست می دارد با ماست و کسی که با اینان دشمن
است از ما نیست.

4. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی
اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ: یا عَلِیُّ أنْتَ وَ شِیعَتُک فِی الْجَنَّهِ.

«حلیه
الاولیاء، ج 4، ص 329»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: یا علی! جنّت، سرای تو و
شیعیان تو است.

5. قالَ النَّبِیُّ – صَلَّی
اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِیٍّ وَ
فاطِمَهَ، وَ ذُرّیَّتِهما عَلی الْبَرِیَّهِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَهِ
جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ
الشِّیعَهَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِی الْجَنَّهِ.

«احقاق
الحق، ج 9، ص 191»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: خداوند که حمد وستایش برای
اوست، دوستی علی و فاطمه و ذریه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کسانی که
آن را پذیرفتند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان کسانی که آن را
پذیرفته به عنوان «شیعه» برگزیده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد
کرد.

6. عَنْ أبِی عَبْد اللهِ –
علیهِ السَّلام – قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِیعَتِنَا یَنَامُ إِلَّا
أَصْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رُوحَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَیُبَارِکُ عَلَیْهَا
فَإِنْ کَانَ قَدْ أَتَى عَلَیْهَا أَجَلُهَا جَعَلَهَا فِی کُنُوزِ رَحْمَتِهِ وَ
فِی رِیَاضِ جَنَّهٍ … .

«الکافی، ج
8، ص 214»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما
نیست که بخوابد جز آن که خدای عز و جل روحش را به آسمان بالا برد و بدان برکت دهد
پس اگر عمرش به سر آمده باشد، آن را در گنجینه های رحمت خویش و گلستان های بهشتش و
در سایه عرشش جای دهد و اگر عمرش به سر نیامده باشد به همراه فرشتگان امین خود باز
فرستد تا آن را به پیکری که از آن بیرون آمده بازگردانند که در آن جایگیر شود. به
خدا قسم که حاجیان و عمره گزارانتان خاصان درگاه خدای عز و جل هستند و به راستی که
فقراء شما اهل بی نیازی و ثروتمندانتان اهل قناعت هستند و همه شما اهل دعوت و
اجابت حق هستید.

7. قالَ النَّبِیُّ – صَلَّی
اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : لا یَزالُ الإسْلامُ عَزِیزاً إلی إثْنَیْ عَشَرِ
خَلِیفَهً.

«صحیح
مسلم، ج 6، ص 2»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: همیشه، عزت و سربلندی اسلامو (مسلمین) به دوازده
جانشین من بستگی دارد.

8. قالَ رَسُول اللهِ – صَلَّی
اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : مَثَلِی وَ مَثَلُ عَلِیٍّ مَثَلُ شَجَرَهٍ أنا
أصْلُها وَ عَلِیٌّ فَرْعُها … .

«تاریخ
دمشق، ج 2، ح 999»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: مَثَل من و علی مَثَل درختی
است که من ریشه و ساقه و علی شاخه آن و حسن و حسین – علیهما السلام – میوه آن درخت
و شیعیان برگ های آن درخت را تشکیل می دهند، (و سپس افزود) آیا از اصل و ریشه پاک
جز میوه پاک انتظار می رود؟ و من شهر علم و دانش هستم و علی درب آن است، پس کسی که
خواست به شهر علم دست یابد، باید، از درب آن وارد شود.

9. عَنْ أمِیر
الْمؤمِنِینَ – علیهِ السَّلام – : یا نَوْفُ، أتَدْرِی یا نَوْفٌ مَنْ شِیعَتِی؟
قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِیعَتِی الذُّبَّلُ الشِّفاهُ،الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذینَ تُعْرَفُ الرُّهبانِیَّهٌ فِی
وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّیْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.

«بحار
الأنوار، ج 78، ص 95»

امیر المؤمنین – علیه السلام – (به نوف بکالی) فرمود: ای نوف! آیا می دانی
که شیعه من کیست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمی دانم. امام – علیه السلام – فرمود: لب
های شیعه من گواه بر ذکر و یاد خدای اوست، شکم وی گواه پرهیز از شکم پرستی است و
نیز عدم وابستگی به دنیا را سیمای آنان گواهی می دهد، آنان دنیا گریزان (عابدان)
شب و شیر مردان روزاند.

10. قالَتْ فاطِمَهُ –
عَلَیْها السَّلامُ – : إنَّ شِیعتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّهِ.

«لئالی
الاخبار، ج 5، ص 163»

حضرت زهرا – علیها السلام – فرمود: شیعیان ما بهترین اهل بهشت هستند.

11. قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ
بْنِ عَلِیٍ – علیهِ السَّلام – : إنَّی شِیعَتُکمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ
– علیهِ السَّلام – : یا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِی أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا
مُطِیعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِی ذُنُوبِک
بِدَعْواک مَرْتَبَهً … .

«لئالی
الاخبار، ج 5، ص 157»

مردی به امام حسن – علیه السلام – گفت: من شیعه و پیرو شما هستم، امام حسن
– علیهِ السَّلام – فرمود: ای بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهی» ما مطیع
باشی در ادعایت صادق هستی و اگر این چنین نیستی با این ادعایت بر گناهان خود
افزوده ای و وقتی که در این مرتبه قرار نداری ادعای آن را نیز بر زبان میاور که
دروغ است و بر گناهانت می افزاید، پس نگو من شیعه شما هستم، بلکه بگو من یکی از
دوستداران شمایم و با دشمنان شما دشمنم و در این صورت به خیر و نیکی خواهی بود و
به سوی خیر و نیکی نیز خواهی رفت.

12. قال الامام الْحُسَین
بْن عَلی – علیهِ السَّلام – : ما أحَدٌ عَلی مِلَّهِ إبْراهیمَ إلّا نَحْنُ وَ
شِیعَتنا و سایِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ.

«نور
الثقلین، ج 3، ص 94»

امام حسین – علیه السلام – فرمود: هیچ کس بر دین ابراهیم نیست مگر ما و
شیعیان ما و دیگران از آن بیگانه اند.

13. عَنِ الْاِمامِ
السَّجادِ – علیهِ السَّلام – قالَ: إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم
… الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ
یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ … .

«نور
الثقلین، ج 3، ص 94»

امام سجاد – علیه السلام – فرمود: شیعیان ما از عبادتشان شناخته می شوند،
آنان اهل تسبیح و ذکرند آن گاه که دیگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران
در خوابند و محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران (بر اثر سرگرمی به
دنیا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار
آنان جنَّت است.

14. عَنِ الامام الْباقِرِ –
علیهِ السَّلام – قالَ: نَحْنُ وَ شِیعَتُنا إصْحابُ الْیَمِینِ.

«بحار
الأنوار، ج 24، ص 9»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: ما و شیعیان ما، اصحاب یمین (اهل بهشت)
می باشیم.

15. عنِ الامام
الصّادِقِ – علیهِ السَّلام – قالَ: شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینَِتِنا وَ
عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ویَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا.

«شجره
طوبی، ج 1، ص 3»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: شیعیان ما از باقیمانده گل ما آفریده شده
اند، ولایت ما در سرشت آنان عجین گشته است، آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی
ما ناراحتند.

16. عَنِ النَّبِیِّ
– صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قال: حُبِّی وَ حُبُّ أهْلِ بَیْتِی وَ
شِیعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِی قُلُوبِ الْمَلائِکهِ.

«نور
الثقلین، ج 3، ص 129»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: محبّت من و اهل بیت من و
شیعیان و یاران آن ها در دل های فرشتگان نهفته است.

17. قالَ الْاِمامُ
الْعَسْکرِیُّ – علیهِ السَّلام – : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ
عَلَیْهِ وَ آلِه – : فُلانٌ یَنْظُرُ إلی حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ
مُواقَعَهِ حَرامٍ لمْ یَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ
عَلَیْهِ وَ آلِه – وَ … .

«لئالی
الاخبار، ج 5، ص 157»

امام حسن عسگری – علیه السلام – فرمود: مردی به پیامبر اکرم – صلی الله
علیه و آله – گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسایه خود چشم می دوزد و اگر امکان عمل
نامشروع دست دهد، کوتاهی نمی کند، پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – غضبناک شد
و فرمود: او را حاضر کنید، مردی که در کنار پیامبر بود گفت: یا رسول الله او از
پیروان شما است و به علی – علیه السلام – عشق می ورزد و از دشمنان ما بیزاری می
جوید. پیامبر – صلی الله علیه و آله – فرمود: نگو که چنین کسی از شیعیان ما است،
او دروغگو است زیرا شیعیان ما آن هایی هستند که همگام با ما و پیرو ما در اعمال
باشند.

18. عَنْ أمِیرِ
الْمُؤمِنِینَ – علیهِ السَّلام – قالَ: إخْتَبِرُوا شِیعَتی بِخِصْلَتَیْنِ فاِنْ
کانَتا فِیهِمْ فَهُمْ شِیعَتِی: مُحافَظَتُهُمْ عَلی أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ
مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِینَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا
فِیهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.

«جامع
الاخبار، ص 35»

امیر المؤمنین – علیه السلام – فرمود: شیعیان مرا به دو خصلت امتحان کنید
که اگر دارای این دو خصلت بودند، شیعه اند: اهمّیّت به نماز در اوّل وقت و دستگیری
برادران دینی خود با مال، اگر این دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و
دورند!

19. عِنِ الامام الصَّادِقِ
– علیهِ السَّلام – قالَ: إمْتَحِنُوا شِیعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِیتِ
الصَّلاهِ کیْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کیْفَ حِفْظِهِمْ
لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلی أمْوالِهِمْ کیْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ
فِیها.

«الخصال،
ج 1، ص 103»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: شیعیان و پیروان ما را در سه مسئله
امتحان کنید: اهمّیّت به اوقات نماز که آیا بر انجام آن در وقتش محافظت می کنند یا
نه و حفظ اسرار یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر و از حیث
توانمندی های مالی یعنی آیا با مال خود به یاری برادران دینی خود می پردازند یا
نه.

20. عَنْ أبِی عَبْد اللهِ –
علیهِ السَّلام – قال: إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ دِعَامَهً وَ دِعَامَهُ الْإِسْلَامِ
الشِّیعَهُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ ذِرْوَهً وَ ذِرْوَهُ الْإِسْلَامِ
الشِّیعَهُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإِسْلَامِ
الشِّیعَهُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ سَیِّداً … .

«الکافی،
ج 8، ص 213»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: آگاه باش که هر چیز را ستونی است و ستون
اسلام شیعیان هستند، آگاه باش برای هر چیز سری است و سر اسلام شیعه است، برای هر
چیز شرافتی است و شرافت اسلام شیعه است هر چیز را آقایی است و آقای مجالس و انجمن
ها مجالس شیعه است. آگاه باش که هر چیز را امام و رهبری است و امام زمین، آن
سرزمینی است که شیعه در آن سکوت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمین نباشید گیاهی در
زمین نروید. به خدا سوگند اگر شما در روی زمین نباشید خدا نعمتی به مخالفین شما
ندهد و به خوشی ها دست نیابند، نه در دنیا و نه در آخرت بهره ای ندارند.

21. عنِ الامام الْباقِرِ –
علیهِ السَّلام – قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً للهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا
وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلایَتُنا و قالَ: … وَ
مَنْ کانَ اللهُ مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِیاً فَهُوَ
لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

«روضه
المتقین، ج 12، ص 80»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: از شما
شیعیان، کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که نافرمانی خدا
را کند، حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت و نیز فرمود: کسی که مطیع (بی چون
و چرای) خدا است او دوست ما است و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد او دشمن
ماست وکسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد جز از راه عمل و
پرهیزکاری.

22. قالَ أمِیر
الْمُؤمِنِینَ – علیهِ السَّلام – : شِیعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِی وِلایَتِنا
إذا غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا.

«الکافی،
ج 2، ص 236»

امیر المؤمنین – علیه السلام – فرمود: شیعیان
ما آن هایی هستند که بذل و بخشش آنان، بر مبنای ولایت ما صورتمی پذیرد (و) هنگامی که به خشم می آیند، ظلم نمی کنند.

23. قالَ أبُو عَبْدِ اللهِ
– علیهِ السَّلام – : إنَّ اللهَ تَبارَک وَ تَعالی زَیّنَ شِیعَتَنا بِالْحِلْمِ
و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ یَخْلُقَ آدَمَ – علیهِ
السَّلام -.

«الکافی،
ج 8، ص 315»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال، شیعیان ما را به صفت حلم و
بردباری زینت بخشید و در پوششی از علم و آگاهی آنان را مزیّن ساخت، قبل از آن که
آدم – علیه السلام – را خلق کند.

24. عَنْ أبِی عَبْدِ
اللهِ – علیهِ السَّلام – قالَ: وَ اللهِ لا یُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ
الْعَجَمِ إلّا أهْلُ الْبُیُوتاتِ وَ الشَّرَفِ وَ الْمَعْدَنِ وَ لایٌبْغِضُنا مِنْ هؤُلاء إلا کلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ.

«الکافی،
ج 8، ص 316»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و
عجم مگر مردم اصیل و با شرافت و ریشه دار و با ما دشمن نیستند مگر مردم پست و بی
شخصیت.

25. عَنِ الْاِمامِ
الصَّادِقِ – علیهِ السَّلام – قالَ: یا مَعْشَر الشِّیعَهِ إنَّکمْ قَدْ
نُسِبْتُمْ إلَینا کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً.

«مشکاه
الأنوار، ص 67»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: ای شیعیان، شما به ما منسوب هستید، پس
مایه زینت ما باشید نه مایه آبرو ریزی ما.

26. عَنِ الامام
الصّادِقِ – علیهِ السَّلام – قالَ: کذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِیعَتِنا وَ
هُوَ مُمْتَسِّک بِعُرْوهِ غَیْرِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 18، ص 8»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: دروغ می گوید کسی که گمان می کند از
شیعیان ماست در حالی که به ریسمان غیر ما متمسک می شود.

27. عَنِ الْاِمامِ
الصّادِقِ – علیهِ السَّلام – قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِیعَتُنا أصْبَرُ مِنّا،
قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداک، کیفَ صارَ شیعَتُکمْ أصْبَرُ مِنْکمْ؟ قالَ لِأنّا
نَصْبِرُ عَلی ما نَعْلَمُ و شِیعَتُنا یَصْبِرُونَ عَلی ما لا یَعْلَمُونَ.

«بحار
الأنوار، ج 71، ص80»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: ما صابر هستیم ولی شیعیان ما از ما
صابرترند، راوی می گوید: پرسیدم فدایت شوم چگونه شیعیان شما از شما صابرترند؟ امام
پاسخ داد: ما صبر می کنیم در حالی که از پاداش برتر صابران آگاهیم ولی شیعیان ما
صبر می کنند در حالی که از پاداش آن آگاهی ندارند.

28. عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ
– علیهِ السَّلام – إنَّهُ قالَ لِأبِی بَصیرٍ: یا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکرَکمُ
فِی کتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِی لَیْسَ لَک عَلَیْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ
ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ شِیعَتَهمْ.

«نور
الثقلین، ج 3، ص 16»

امام صادق – علیه السلام – به ابی بصیر فرمود: خداوند از شما شیعیان در
کتاب خود یاد کرده است و فرموده: «همانا بر بندگان شایسته ام تو (ابلیس) را تسلطی
نیست»، به خدا سوگند که اراده نکرده است خداوند (از بندگان شایسته) جز ائمه
معصومین – علیهم السلام – و شیعیان آن ها را.

29. عَنْ الامام مُوسی بْنِ
جَعْفَرٍ – علیهِ السَّلام – قالَ: مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أن یَصِلَنا فَلْیَصِلْ
فُقَراءَ شِیعَتِنا وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أنْ یَزورَ قُبُورُنا فَلْیَزُرْ
قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 6، ص 332»

امام کاظم – علیه السلام – فرمود: کسی که به ما دسترسی ندارد و نمی تواند
به دیدن ما نائل آید به دیدار فقراء شیعه (و به دستگیری آنان) بپردازد و کسی که
استطاعت زیارت قبر ما را ندارد به زیارت قبر صالحان از شیعه ما برود.

30. عَنِ الامام الصَّادِقِ
– علیهِ السَّلام – قالَ: أیُّما رَجُلٍ مِنْ شِیعَتِنا أتی رَجُلاً مِنْ
إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِی حاجَتِهِ فَلَمْ یَعِنْهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ إلّا
ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ یَقْضِیَ حَوائِجَ عِدَّهٍ مِنْ أعْدائِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 11، ص 598»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هر کس از شیعیان ما در برابر یکی از
برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالی که می تواند به دست گیری او بپردازد،
کوتاهی نماید خداوند او را مبتلا می کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.

31. قالَ الامام الرِّضا –
علیهِ السَّلام – : مَنْ رَدَّ عَلَیْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ
عَلَیْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْلیائِهِ
صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَیَشْفَعَ فِی رَبِیعَهَ وَ مُضِرٍ فَیُشْفَعَهُ اللهُ
فِیهِمُ لِکرامَتِهِ عَلی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

«وسائل
الشیعه، ج 11، ص 441»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: کسی که شیعه را رد کند (قبول نداشته باشد)
چنان است که خدا را رد کرده است و کسی که به آنان توهین کند به خدا توهین کرده است
زیرا که آنان بنده راستین خدا هستند و دوستدار واقعی اویند. هر یک از اینان اگر به
عدد قبیله ربیعه و قبیله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را می
پذیرد.

32. سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ
اللهِ – علیهِ السَّلام – عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّیعَهِ یَدْخُلُونَ فِی أعمالِ
الْسُّلْطانِ وَ یَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ یُحِبُّونَهُمْ و یُوالُونَهُمْ، قالَ –
علیهِ السَّلام – : لَیْسَ هُمْ مِنَ الشِّیعَهِ وَ لکنَّهُمْ مِنْ اُولئک.

«تفسیر
قمی، ج 1، ص 176»

مردی به امام صادق – علیه السلام – گفت: بعضی از شیعیان به انجام اعمال و
کردار (طاغوتی و) شاهانه دست می زنند و از عمّال آنان اند و درخواست های آنان را
اجابت می کنند و به دوستی و اطاعت آنان می پردازند. امام – علیه السلام – فرمود:
آنان از شیعیان نیستند بلکه در زمره آنان اند (شاهان و طاغوتیان).

33. عَنْ مُعاوِیَهَ بْنِ
عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ – علیهِ السَّلام – : رَجُلٌ
راوِیَهٌ لِحَدِیثِکمْ یَبُثَّ ذلِک فِی النّاسِ وَ یَشُدَّهُ فِی قُلُوبِ
شِیعَتِکمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِیعَتِکمْ لَیْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوایَهُ،
أیُّهُما … .

«الکافی،
ج 1، ص 33»

معاویه بن عمار گفت: به امام صادق – علیه السلام – گفتم: شخصی احادیث و
احکام شما را در میان مردم تبلیغ کرده و در دل شیعیان شما آن ها را جای می دهد و
مردی هم از شیعیان شما تنها به عبادت می پردازد؛ کدام یک از این دو برترند؟ امام –
علیه السلام – فرمود: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد، از هزار
عابد برتر است.

34. قالَ أمِیرِ
الْمُؤمِنِینَ – علیهِ السَّلام – لِقَنْبَرَ: یا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ
اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ
آلِه – وَ هُوَ عَلی اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّیعَهَ (و هو ساخط علی جمیع الامه
الا الشیعه).

«مشکاه
الانوار، ص 93»

امیر المؤمنین – علیه السلام – به قنبر فرمود: ای قنبر بشارت باد تو را و
بشارت ده به دیگران و خوشحال باش که قسم به خدا پیامبر – صلی الله علیه و آله – از
دنیا رفت در حالی و جز بر شیعه بر سایر امت خود خشمگین بود.

35. عَنْ أبِی عَبْد اللهِ –
علیهِ السَّلام – قال: ألا وَ إنَّ لِکلِّ شَیْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ
مُحَمَّدٌ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – وَ نَحْنُ وَ شِیعَتُنا بَعدنا
حبَّذا شیعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ … .

«الکافی،
ج 8، ص 214»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: آگاه باشید که به راستی هر چیزی را گوهری
است و گوهر فرزندان آدم، محمد – صلی الله علیه و آله – است و پس از آن حضرت، ما و
بعد از ما، شیعیان ما هستند، خوشا بر شیعیان ما که نزدیکند به عرش خدای عز و جل و
چه نیکو است رفتار خدای عز و جل نسبت به آنان در روز قیامت. به خدا سوگند اگر بر
مردم گران نمی آمد و شیعیان را خود بینی فرا نمی گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها
سلام می کردند.

36. عَنْ أبِی عَبْد اللهِ –
علیهِ السَّلام – قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِیعَتِنَا یَتْلُو
الْقُرْآنَ فِی صَلَاتِهِ قَائِماً إِلَّا وَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَهُ
حَسَنَهٍ وَ لَا قَرَأَ فِی صَلَوَاتِهِ جَالِساً إِلَّا وَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ
خَمْسُونَ حَسَنَهً … .

«الکافی،
ج 8، ص 214»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما
نیست که قرآن را ایستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفی از آن صد
حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفی پنجاه حسنه به او
دهند و شخص خموش از شیعیان ما ثواب قرآن خواندن مخالفین را دارد. به خدا سوگند در
بستر خود خفته اید و مزد مجاهدان (در راه خدا) را دارید و هنگامی که در نماز هستید
ثواب صف بستگان در راه خدا را دارید شمائید که به خدا قسم آن کسانی که خدای عز و
جل درباره شان فرمود: «کینه ای که در سینه شان بود کنده ایم و برادرانه بر تخت ها
رو به روی هم هستند» (سوره حجر، آیه 47) به راستی که شیعیان ما چهار چشم دارند. دو
چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشید که همه این گونه اند ولی خدای عز و جل چشم های
شما را بینا کرده و چشم های آنان را کور کرده است.

37. عَنْ أبِی عَبْد اللهِ –
علیهِ السَّلام – قال: شِیعَتُنا أهْلُ الْهُدی وَ أهْلُ التُّقی وَ أهْلُ
الْخَیْرِ وَ أهْلُ الإیمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ.

«الکافی،
ج 2، ص 233»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: شیعیان ما أهل هدایت و تقوی و أهل خیر و
نیکی و أهل ایمان و أهل فتح و ظفرند.

38. عَنْ أبِی عَبْد
اللهِ – علیهِ السَّلام – قال: خَرَجْتُ أنا و أبی حتّی إذا کنّا بَیْنَ الْقَبْرِ
وَ الْمِنْبَر إذا هُوَ بأُناس من الشیعه مِنْفَسَلَّمَ
عَلَیْهِمْ ثُمَّ قالَ: إنِّی وَ اللهِ لَاُحِبَّ رِیاحَکمْ وَ أرْواحَکمْ
فَأعِینُونی عَلی ذلِک … .

«الکافی،
ج 8، ص 212»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: من و پدرم از خانه بیرون رفتیم تا (در
مسجد مدینه) به میان قبر و منبر رسیدیم در آنجا به گروهی از شیعه برخوردیم، پدرم
به آن ها سلام کرد سپس فرمود: به خدا قسم من شما و جان های شما را دوست دارم، پس
شما کمکم کنید بر این دوستی، به پارسایی و کوشش و بدانید که به ولایت (و دوستی) ما
نتوان رسید جز به پارسایی و کوشش و هرکس از شما که (بنده ای از بندگان خدا) را
امام و پیشوای خود قرار دهد باید بر طبق رفتار و کردار او عمل کند.

39. عَنْ أبِی عَبْد
اللهِ – علیهِ السَّلام – قال: أَنْتُمْ شِیعَهُ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ
اللَّهِ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ وَ السَّابِقُونَالْآخِرُونَ وَ السَّابِقُونَ فِی الدُّنْیَا وَ السَّابِقُونَ
فِی الْآخِرَهِ إِلَى الْجَنَّهِ قَدْ ضَمِنَّا لَکُمُ الْجَنَّهَ بِضَمَانِ
اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ … .

«الکافی،
ج 8، ص 213»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: شما (شیعیان) هستید پیروان خدا و شمایید
یاران خدا و شمایید پیشی گرفتگان اولین و آخرین و پیشی گرفتگان در دنیا و آخرت به
سوی بهشت و ما با ضمانت خداوند عز و جل و رسولش – صلی الله علیه و آله – برای شما
ضمانت بهشت کرده ایم، به خدا که در درجات بهشت کسی بالاتر از شما نباشد، پس برای
درک فضائل درجات بهشت با یکدیگر رقابت کنید، شمائید پاکان وزنانتان نیز زنانی پاک
هستند، هر زن با ایمانی حوریه ای است خوش چشم و هر مرد با ایمانی یک صدیقی است.