1. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : اَلْبِرُّ ما سَکَنَتْ اِلَیْهِ النَّفْسُ وَ اطْمَاَنَّ اِلَیْهِ الْقَلْبُ،
وَ الاِْثْمُ ما لَمْ تَسْکُنْ اِلَیْهِ النَّفْسُ وَ لَمْ یَطْمَئِنَّ اِلَیْهِ الْقَلْبُ
وَ اِنْ اَفْتاکَ الْمُفْتونَ .

«کنزالعمّال، ح 7278»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : نیکی آن است که جان و دل انسان با آن
آرامش پیدا کند و گناه آن است که جان و دل انسان با آن آرام نگیرد، هر چند فتوا دهندگان
(خلاف آن را) به تو فتوا دهند.

2. قالت الفاطمه الزهرا – علیها
السلام – : فَفَرَضَ اللّه الاْیمانَ تَطْهیرا مِنَ الشِّرْکِ … وَ الْعَدْلَ تَسْکینا
لِلْقُلوب.

«من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 568»

فاطمه زهرا – علیها السلام – : خداوند ایمان را برای پاکی از شرک … و عدل
و داد را برای آرامش دل ها واجب نمود.

3. قال الامام السجاد – علیه
السلام – : اِلهی … فَلا تَطْمَئِنُّ الْقُلوبُ اِلاّ بِذِکْراکَ وَ لا تَسْکُنُ
النُّفوسُ اِلاّ عِنْدَ رُؤْیاک.

«بحارالأنوار، ج 94، ص 151، ح 21»

امام سجاد – علیه السلام – : خداوندا، دل ها جز با یاد تو آرام نمی گیرد و جان
ها جز با دیدن تو، به آرامش نمی رسد.

4. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَی اللّه فی راحَهِ الأَبَدِ وَالعَیْشِ الدّائِمِ
الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالی عَنْ کُلِّ هِمَّهٍ دُونَ اللّه تَعال.

«مصباح الشریعه، ج 1، ص 175، ح 83»

امام صادق – علیه السلام – : کسی که کارهای خود را به خدا بسپارد همواره از
آسایش و خیر و برکت در زندگی برخوردار است و واگذارنده حقیقی کارها به خدا، کسی است
که تمام همّتش تنها به سوی خدا باشد.

5. قال الامام علی – علیه
السلام – : مَنْ حَسُنَتْ خَلیقَتُهُ طابَتْ عِشْرَتُه.

«غررالحکم، ح8153»

امام علی – علیه السلام – : هر کس خوش اخلاق باشد، زندگی اش پاکیزه و گوارا
می گردد.

6. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فی بَیْتٍ مِنْ بُیوتِ اللّه یَتْلونَ کِتابَ
اللّه وَ یَتَدارَسونَهُ بَیْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکینَهُ وَ غَشِیَتْهُمُ
الرَّحْمَهُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَهُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّه فیمَنْ عِنْدَ.

«کنزالعمّال، ح 2320»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : هیچ جلسه قرآنی برای تلاوت و درس در
خانه ای از خانه های خدا برقرار نشد، مگر این که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان
گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در میان کسانی که در نزدش هستند،
از آنان یاد کرد.

7. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : اِنَّ الْمُؤمِنَ لَیَسْکُنُ اِلَی الْمُؤْمِنِ کَما یَسْکُنُ الظَّمْآنِ
اِلَی الْماءِ الْبارِد.

«الکافی، ج 2، ص 247»

امام صادق – علیه السلام – : به راستی که مؤمن با برادر مؤمنش آرامش پیدا می
کند، چنان که تشنه، با آب خنک آرامش می یابد.

8. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : اَلصِّدْقُ طُمَأْنینَهٌ وَ الْکَذِبُ ریبَه.

«نهج الفصاحه، ح 1864»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : راستگویی مایه آرامش و دروغگویی مایه
تشویش است.

9. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَهً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ العَیْشِ
زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّهُ البَدَنِ وَ الثّانیَهُ:
اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَهُ: اَلسَّعَهُ فِی الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَهُ: اَلاَْنیسُ
الْمُوافِقُ (قال الراوی:) قُلْتُ: و مَا الاَْنیسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَهُ
الصّالِحَهُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَهُ: وَ هِی
تَجْمَعُ هذِه خصال: الدَّعَه.

«خصال، ص 284»

امام صادق – علیه السلام – : پنج چیز است که هر کس یکی از آنها را نداشته باشد،
همواره در زندگی اش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است: اول، تندرستی، دوم امنیت،
سوم روزی فراوان، چهارم همراهِ همرأی. راوی پرسید: همراهِ همرأی کیست؟ امام فرمودند:
همسر و فرزند و همنشین خوب و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و آسایش است.

10. اِنَّ الْقَلْبَ لَیَـتَجَلْجَلُ
فِی الْجَوْفِ یَطْلُبُ الحَقَّ فَاِذا اَصابَهُ اطْمَاَنَّ وَ قَرَّ.

«الکافی، ج 2، ص 421»

امام صادق – علیه السلام – : به راستی که دل در درون سینه بی قرار است و به
دنبال حق می گردد و چون به آن رسید، آرام و قرار می گیرد.

11. ما مِنْ مُؤْمِنٍ اِلاّ وَ قَدْ
جَعَلَ اللّه لَهُ مِنْ ایمانِهِ اُنْسا یَسْکُنُ اِلَیْه، حَتّی لو کانَ عَلی قُلَّهِ
جَبَلٍ لَمْ یَسْتَوحِشْ.

«عده الداعی، ص 218»

امام صادق – علیه السلام – : هیچ مؤمنی نیست مگر آن که خداوند ایمان را همدم
و آرامش بخش او قرار می دهد، چنانچه حتی اگر در قله کوهی هم باشد، احساس تنهایی نمی
کند.

12. قال الامام السجاد – علیه
السلام – : وَ اَمّا حَقُّ الزَّوجَهِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ جَعَلَها
لَکَ سَکَنا وَ اُنْسا فَتَعْلَمَ اَنَّ ذلِکَ نِعْمَهٌ مِنَ اللّه عَلَیْکَ فَـتُـکْرِمَها
وَ تَرْفُقَ بِها وَ اِنْ کانَ حَقُّکَ اَوجَبَ فَاِنَّ لَها عَلَیْکَ اَنْ
تَرْحَمَه.

«من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 621، ح 3214»

امام سجاد – علیه السلام – : حق زن این است که بدانی خداوند عزوجل او را مایه
آرامش و انس تو قرار داده و این نعمتی از جانب اوست، پس احترامش کن و با او مدارا نما،
هر چند حق تو بر او واجب تر است اما این حق اوست که با او مهربان باشی.

13. قال الامام الباقر – علیه
السلام – :  اَلصّیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ
الْقُلوبِ.

«امالی طوسی، ص 296، ح 582»

امام باقر – علیه السلام – : روزه و حج آرام بخش دل هاست.

14. قال الامام علی – علیه السلام
– : اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذْهِبُ الْهَمَّ وَالْحُزْنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاهِ.

«الکافی، ج6 ، ص 444، ح 14»

امام علی – علیه السلام – : لباس پاکیزه غم و اندوه را می برد و موجب پاکیزگی
نماز است.

15. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : اِنَّ صاحِبَ الدّینِ فَکَّرَ فَـعَـلَـتْهُ السَّکینَهُ وَ اسْتَـکانَ
فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنی وَ رَضی بِما اُعْطی وَ انْفَرَدَ فَکُفی الاِْخْوانَ
وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْیا فَتَحامَی الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ
الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّهُ وَ لَمْ یُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ یَخَفْهُمْ وَ لَمْ
یُذْنِبْ اِلَیْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ کُلِّ شَی ءٍ ففازَ
وَ اسْتَکْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافیَهَ فَاَمِنَ النَّدامَه.

«امالی مفید، ص 52، ح 14»

امام صادق – علیه السلام – : آدم دین دار چون می اندیشد، آرامش بر جان او
حاکم است. چون خضوع می کند متواضع است. چون قناعت می کند، بی نیاز است. به آنچه
داده شده خشنود است. چون تنهایی را برگزیده از دوستان بی نیاز است. چون هوا و هوس
را رها کرده آزاد است. چون دنیا را فرو گذارده از بدی ها و گزندهای آن در امان
است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.
مردم را نمی ترساند پس از آنان نمی هراسد و به آنان تجاوز نمی کند پس از گزندشان
در امان است. به هیچ چیز دل نمی بندد پس به رستگاری و کمال فضیلت دست می یابد و
عافیت را به دیده بصیرت می نگرد پس کارش به پشیمانی نمی کِشد.

16. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : صَلاهُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَیِّبُ
الرِّیحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِی الدَّیْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو
الْبَصَرَ.

«ثواب الأعمال، ص 42»

امام صادق – علیه السلام – : نماز شب، انسان را خوش سیما، خوش اخلاق و خوشبو
می کند و روزی را زیاد و قرض را ادا می نماید و غم و اندوه را از بین می برد و چشم
را نورانی می کند.

17. قال الامام الحسین – علیه
السلام – : وَ حَقیقٌ عَلَی اللّه اَنْ لا یَاْتیَنی مَکْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ
اَقْلِبُهُ اِلی اَهْلِهِ مَسْرورا.

«ثواب الأعمال، ص 98»

امام حسین – علیه السلام – : بر خداوند است که هیچ گرفتاری به زیارت من
نیاید مگر آن که او را شادمان بازگردانم و به خانواده اش برسانم.

18. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : مَنْ تَصَدَّقَ فی یَوْمٍ اَو لَیْلَهٍ اِنْ کَانَ یَوْمٌ فَیَوْمٌ وَ اِنْ
کانَ لَیْلَهٌ فَلَیْلٌ دَفَعَ اللّه عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ الْهَمَّ وَ السَّبُعَ وَ
میتَهَ السُّوءِ.

«ثواب الأعمال، ص 140»

امام صادق – علیه السلام – : هر کس در روز و یا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است
روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور می کند.

19. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : مَنْ قالَ فی کُلِّ یَوْمٍ مِائَهَ مَرَّهٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ
بِاللّه دَفَعَ اللّه بِها عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَیْسَرُهَا
الْهَمُّ.

«ثواب الأعمال، ص 162»

امام صادق – علیه السلام – : هر کس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ
اِلاّ بِاللّه بگوید، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع می کند، که کوچکترین آن غم
و اندوه است.

20. قال الامام علی – علیه
السلام – : مَنِ اطَّرَحَ الْحِقْدَ اسْتَراحَ قَلْبُهُ وَ لُبُّهُ.

«غررالحکم، ح 8584»

امام علی – علیه السلام – : هر کس کینه را از خود دور کند، قلب و عقلش آسوده
می گردد.

21. قال الامام علی – علیه
السلام – : مَنِ اقْتَصَرَ عَلی بُلْغَهِ الْکَفافِ فَقَدِ انْتَظَـمَ الرّاحَهَ وَ
تَبَوَّاَ خَفْضَ الدَّعَهِ.

«نهج البلاغه، حکمت 371»

امام علی – علیه السلام – : هر کس به اندازه ای که او را کفایت می کند، قناعت
کند، به آسایش و نظم می رسد و در آسودگی و رفاه منزل می گیرد.

22. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : لَمّا سُئِلَ عَنْ طَریقِ الراحَهِ ـ: فی خِلافِ الْهَوی. قیل: فَمَتی یَجِدُ
عَبدٌ الرّاحَهَ؟ فَقالَ علیه السلام عِنْدَ اَوَّلِ یَوْمٍ یَصیرُ فِی
الْجَنَّهِ.

«تحف العقول، ص 370»

امام صادق – علیه السلام – : در پاسخ به این سؤال که راه رسیدن به آسایش چیست؟
فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسایش می رسد؟ فرمودند:
در نخستین روز ورودش به بهشت.

23. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : اِنَّ الزاهِدَ فِی الدُّنْیا یَرْتَجی وَ یُریحُ قَلْبَهُ وَ بَدَنَهُ
فِی الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِ وَ الراغِبَ فیها یُتْعِبُ قَلْبَهُ وَ بَدَنَهُ فِی الدُّنْیا
وَ الآْخِرَهِ.

«اعلام الدین، ص 343»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : هر کس به دنیا بی رغبت است، امیدوار
است و تن و جانش را در دنیا و آخرت آسوده می گذارد و هر کس دل به دنیا ببندد، تن و
جان خود را در دو دنیا به زحمت می اندازد.

24. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : اَلسُّرُورُ فی ثَلاثِ خِلالٍ: فِی الْوَفاءِ وَ رِعایَهِ الحُقوقِ وَ النُّهوضِ
فِی النَّوائِبِ.

«تحف العقول، ص 323»

امام صادق – علیه السلام – : شادی در سه چیز است: وفاداری، رعایت حقوق و ایستادگی
در برابر سختی ها.

25. قال الامام علی – علیه
السلام – : مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ.

«غررالحکم، ح 9122»

امام علی – علیه السلام – : هر کس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت
می شود.

26. قال الامام علی – علیه
السلام – : اَصْلُ الْعَقْلِ القُدَرهُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ.

«بحارالأنوار، ج 78، ص 7، ح 59»

امام علی – علیه السلام – : ریشه عقل، قدرت است و میوه آن شادی.

27. قال الامام علی – علیه
السلام – : تَغَرَّبْ عَنِ الأَْوْطانِ فی طَـلَبِ الْعُلا وَسافِرْ فَفِی الأَْسْفارِ
خَمْسُ فَوائِدَ تَفَرُّجُ هَمٍّ وَاکْتِسابُ مَعیشَهٍ وَعِلْمٌ وَآدابٌ وصُحْبَهُ
ماجِدٍ.

«مستدرک الوسائل، ج 8، ص 115، ح 9199»

امام علی – علیه السلام – : برای کسب بلند مرتبگی از وطن خود دور شو و سفر کن
که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزی و دانش و آداب زندگی،
و هم نشینی با بزرگواران.

28. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : النَّشْوَهُ فی عَشَرَهِ اَشْیاءَ: فِی الْمَشْی وَ الرُّکُوبِ وَ الاِرتِماسِ
فِی الْماءِ وَ النَّظَرِ اِلَی الْخُضْرَهِ وَ الاَکْلِ وَ الشُّرْبِ وَ الْجِماعِ
وَ السِّواکِ وَ غَسْلِ الرَّأْسِ بِالْخَطْمی وَ النَّظَرِ اِلَی الْمَرْأَهِ الْحَسْناءِ
وَ مُحادَثَهِ الرِّجال.

«خصال، ص 443، ح 38»

امام صادق – علیه السلام – : نشاط در ده چیز است: پیاده روی، سواری، آب تنی
(شنا)، نگاه کردن به سبزی، خوردن و آشامیدن، آمیزش، مسواک کردن، شستن سر با خطمی، نگاه
کردن به زن زیبا و گفتگوی حکیمانه.

29. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : اَلنَّومُ راحَهٌ لِلْجَسَدِ وَ النُّطْقُ راحَهٌ لِلرُّوحِ وَ السُّکوتُ
راحَهٌ لِلْعَقْلِ.

«من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 402، ح5865»

امام صادق – علیه السلام – : خواب مایه آسایش جسم، سخن مایه آسایش جان و سکوت
مایه آسایش عقل است.

30. قال الامام علی – علیه
السلام – : اِذا اَحَبَّ اللّه عَبْدا زَیَّنَهُ بِالسَّکینَهِ وَ الْحِلْمِ.

«غررالحکم، ح 4099»

امام علی – علیه السلام – : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش
و بردباری زینت می بخشد.

31. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : ما یَمْنَعُ اَحَدَکُمْ اِذا دَخَل عَلَیْهِ غَمٌّ مِنْ غُمُومِ الدُّنْیا
اَنْ یَتَوَضَّاَ ثُمَّ یَدْخُلَ مَسْجِدَهُ وَ یَرْکَعَ رَکْعَتَینِ فَیَدْعُوَ اللّه
فیهِما؟ اَما سَمِعْتَ اللّه یَقُولُ: «وَاسْتَعینوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ».

«تفسیر عیاشی، ج 1، ص 59، ح 39»

امام صادق – علیه السلام – : چه چیز مانع می شود که هر گاه بر یکی از شما غم
و اندوه دنیایی رسید، وضو بگیرد و به سجده گاه خود رود و دو رکعت نماز گزارد و در آن
دعا کند؟ مگر نشنیده ای که خداوند می فرماید: «از صبر و نماز مدد بگیرید»؟

32. قال الامام علی – علیه
السلام – : اَهْنَی الْعَیْشِ اطِّراحُ الْکُلَفِ.

«غررالحکم، ح 2964»

امام علی – علیه السلام – : گواراترین زندگی، رها کردن تکلّف ها (تجمّلات) است.

33. قال الامام علی – علیه
السلام – : حُسْنُ الظَّنِّ راحَهُ الْقَلْبِ وَ سَلامَهُ الدّینِ.

«غررالحکم، ح 4816»

امام علی – علیه السلام – : خوش گمانی، مایه آسایش قلب و سلامت دین است.

34. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّه بِهِ عِبادَهً تَسُرُّهُ.

«بحارالأنوار، ج 77، ص 121، ح 20»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : هر کس از حرام دوری کند، خداوند به جای
آن عبادتی که او را شاد کند نصیبش می گرداند.

35. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : عَلَیْکُمْ بِالزَّبیبِ فَإِنَّهُ یَکْشِفُ المِرَّهَ وَیَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ
وَیَشُدُّ الْعَصَبَ وَیَذْهَبُ بِالإِْعْیاءِ وَیُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَیُطَیِّبُ النَّفْسَ
وَیَذْهَبُ بِالْغَمِّ.

«خصال، ص 344»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : شما را سفارش می کنم به خوردن مویز،
زیرا صفرا را برطرف می کند، بلغم را از بین می برد، اعصاب را قوی، خستگی را دور، و
اخلاق را خوب می کند، و به روح آرامش می بخشد و غم را می برد.

36. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : حُرِمَ الْحَریصُ خَصْلَتَیْنِ وَلَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ القَناعَهَ
فَافْتَقَدَ الرّاحَهَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْیَقینَ.

«خصال، ص 69»

امام صادق – علیه السلام – : حریص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است:
از قناعت محروم است و در نتیجه آسایش را از دست می دهد، از راضی بودن محروم است، در
نتیجه یقین را از دست می دهد.

37. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : مَنْ وَجَدَ هَمّا وَ لا یَدری ما هُوَ فَلْیَغْسِلْ رَأْسَهُ.

«الدعوات للراوندی، ص 120، ح 284»

امام صادق – علیه السلام – : هر کس غمگین شد و علت آن را ندانست، سر خود را
بشوید.

38. قال الامام علی – علیه
السلام – : مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه لَهُ لَنْ یَفوتَهُ اسْتَراحَ
قَلْبُهُ.

«غررالحکم، ح 8763»

امام علی – علیه السلام – : هر کس اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش
تقدیر کرده است به او می رسد، دلش آرام می گیرد.

39. قال الامام علی – علیه
السلام – : تَوَقُّعُ الْفَرَجِ اِحدَی الرّاحَتَیْن.

«غررالحکم، ح 4578»

امام علی – علیه السلام – : انتظار گشایش، یکی از دو آسایش است.

40. قال رسول الله – صلی الله
علیه و آله – : تُفْتیکَ نَـفْسُکَ، ضَعْ یَدَکَ عَلی صَدْرِکَ، فَإنَّهُ یَسْکُنُ
لِلْحَلالِ وَ یَضْطَرِبُ مِنَ الْحَرامِ دَعْ ما یُریبُکَ اِلَی ما لا یُریبُکَ، وَ
اِنْ اَفْتاکَ الْمُفْتُونُ، اِنَّ الْمُؤمِنَ یَذَرُ الصَّغیرَ مَخافَهَ اَنْ یَقَعَ
فِی الْکَبیر.

«کنزالعمّال، ح 7306»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – : قلبت (وجدانت)، حقیقت را برای تو می
گوید. دستت را بر روی سینه ات بگذار، زیرا قلبت از حلال، آرامش و از حرام تشویش
پیدا می کند. آنچه تو را به تردید می اندازد ـ هر چند که صاحبان فتوا، فتوا دهند ـ
رها کن و به سراغ چیزی برو که تو را به تردید نمی اندازد. مؤمن از ترس گناه بزرگ،
گناه کوچک را هم رها می کند.