1. عن أَبی عَبْدِ اللهِ – علیه السّلام – قال: أَلا
وَ إِنَّ لِکلِّ شَیْءٍ دَعامَهٌ
وَدَعامَهُ الْإِسْلامِ الشِّیعَهُ؛ أَلا وَ إِنَّ لِکلِّ شَیْءٍ ذَرْوهٌ وذَرْوَهُ الْإِسْلامِ الشِّیعَهُ؛ أَلا وَ إِنَّ لِکلِّ شَیْءٍ شَرَفاً وَشَرَفُ الْإِسْلامِ
الشِّیعَهُ؛ أَلا وَ إِنَّ لِکلِّ
شَیْءٍ سَیِّداً.

«الکافی، ج 8، ص 212»

امام صادق – علیه السّلام
– فرمود: آگاه باش که هر چیز را ستونی است و ستون اسلام شیعیان هستند، آگاه
باش برای هر چیزی سری است و سر اسلام شیعه است، برای هر چیزی شرافتی است و شرافت
اسلام شیعه است، هر چیز را آقایی است و آقای مجالس و انجمن ها، مجالس شیعه است، آگاه باشید که هر چیز
را امام و رهبری است و امام زمین آن سرزمینی است که
شیعه در آن سکونت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمین نباشید گیاهی در زمین نروید. به
خدا سوگند
اگر شما در روی زمین نباشید خدا نعمتی به مخالفین شما ندهد و به خوشی ها دست
نیابند، نه در دنیا و نه در آخرت بهره ای ندارند.

2. عَنْ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – قالَ: إِخْتَبِرُوا
شِیعَتِی بِخِصْلَتَیْنِ فَاِنْ کانَتا فِیهِمْ فَهُمْ شِیعَتِی مُحافَظَتُهُمْ
عَلی أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعُ إِخْوانِهِمُ الْمُؤمِنِینَ
بِالْمالِ وَإِنْ لَمْ تَکونا فِیهِمْ فَاْغزب ثُمَّ اغْزبْ ثُمَّ اغْزبْ.

«جامع الأخبار، ص 35»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام – فرمود: شیعیان مرا به
دو خصلت امتحان کنید که اگر دارای این دو خصلت بودند شیعه اند: اهمیّت به نماز در
اوّل وقت و دستگیری برادران دینی خود با مال، اگر این دو در آنها نبود از ما دورند
و دورند و دورند.

3. عَن الامام الباقر -علیه السّلام – قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً لِلّهِ
یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً لِلّهِ لَمْ تَنْفَعْهُ
ولایَتُنا.

«روضه
المتّقین، ج 12، ص 80»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: از شما (شیعیان) کسی که مطیع خدا باشد،
دوستی ما برای او سودمند است و کسی که عصیان و نافرمانی خدا را کند، حب و دوستی ما
برای او سودی نخواهد داشت.

4. عَن الامام الباقر -علیه السّلام – قالَ: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إِلاّ مَنِ
اتَّقی اللهَ عَزَّ وَجَلَّ وَ أَطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلاّ
بِالتّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءِ و الأَمانَهِ وَ کثْرَهِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصَّوْمِ
وَ الصَّلاهِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ و … .

«تحف
العقول، ص 215»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: به خدا قسم شیعه ما نیست مگر کسی که
دارای تقوی است و تنها خدا را اطاعت کند، ای جابر آنها را نمی شناسی مگر از راه
تواضع، خشوع، امانت داری، کثرت یاد خدا، روزه داری، نماز، نیکی به پدر و مادر، پایبندی
به اخلاق حسنه، احترام به همسایه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفرماندگان و
یتیمان، راستگویی، تلاوت قرآن، خویشتن داری، و پرهیز از مردم آزاری و در زندگی
امین و درستکارند.

5. عَن الامام الباقر
– علیه السّلام – قالَ: … مَنْ کانَ الله
مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ لله عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما
تَنالُ وَلایَتُنا إِلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

«روضه
المتّقین، ج 12، ص 80»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: کسی که مطیع خداست، او دوست ماست و کسی که
نسبت به دستورات خدا عاصی باشد، او دشمن ماست و کسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد، جز
از راه عمل و پرهیزکاری.

6. قالَ أمِیرُ الْمُؤْمِنینَ – علیه
السّلام – : شِیعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِی
وِلایَتِنا … الَّذِینَ إِذا غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا.

«الکافی، ج 2، ص 236»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام – فرمود:
شیعیان ما آنهایی هستند که بذل و بخشش آنان، برمبنای ولایت
ما صورت می پذیرد، و هنگامی که به خشم بیایند، به ظلم روی نمی آورند.

7. قالَ أبِوعَبْدِاللهِ – علیه السّلام – : إِنَّ
اللهَ تَبارَک وَ تَعالی زَیَّنَ شِیعَتَنا بِالْحِلْمِ وَ غَشاهُمْ بِالْعِلْمِ
لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ – علیه
السّلام -.

«الکافی، ج 8، ص 316»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: خداوند متعال شیعیان ما را به صفت حلم و
بردباری زینت بخشید و در پوششی از علم و آگاهی آنان را مزیّن ساخت حتّی قبل از آنکه
خلقت جد ما آدم صورت پذیرد.

8. عَنْ أبِی
عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: وَاللهِ
لایُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ إِلاّ أَهْلُ الْبُیُوتاتِ وَ الشَّرَفِ
وَالْمَعْدَنِ وَ لایُبْغِضُنا مِنْ هؤُلاءِ و هؤُلاءِ إِلاّ کلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ.

«الکافی، ج 8، ص 316»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و
عجم مگر مردم با شرافت و اصیل و ریشه دار و با ما دشمن نیست از آنها مگر مردم پست
و بی شخصیّت.

9. عَنِ الْإِمامِ الصَّادِِقِ – علیه
السّلام – قالَ: یا مَعْشَرَ الشِّیعَهِ إِنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إِلَیْنا کونُوا
لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً.

«مشکاه
الأنوار، ص 67»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: ای گروه شیعه شما به ما منسوب هستید پس
مایه زینت ما باشید و باعث آبروریزی ما نباشید.

10. عَن الامام الصادق – علیه السّلام – قالَ: کذِبَ منْ
زَعَمَ أَنَّهُ مِنْ شِیعَتِنا وَهُوَ مُتَمَسِّک بِعُرْوَهِ غَیْرِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 18، ص 84»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: دروغ گفته است کسی که گمان کند از
شیعیان ماست اما به رهبری غیر ما گردن نهد.

11. عَنِ الْإِمامِ الصَّادِِقِ – علیه السّلام – قالَ: إِنَّا
صُبَّرٌ وَ شِیعَتُنا أَصْبَرُ مِنَّا، قُلْتُ جُعِلْتُ فِداک کیْفَ صارَ شِیعَتُکمْ
أَصْبَرُ مِنْکمْ؟ قالَ لِأَنَّا نَصْبِرُ عَلی ما نَعْلَمُ وَ شِیعَتُنا یَصْبِرُونَ
عَلی ما لا یَعْلَمُونَ.

«بحار
الأنوار، ج 71، ص 71»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: ما صابر هستیم ولی شیعیان ما از ما
صابرترند، (راوی می گوید): گفتم فدایت شوم چگونه شیعیان شما از شما صابرترند؟ امام
پاسخ داد ما صبر می کنیم در حالی که از پاداش برتر صابران آگاهیم ولی شیعیان ما
همچون ما صبر می کنند در حالی که از پاداش آن آگاهی ندارند.

12. عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه
السّلام – انّهُ قالَ لأَبِی بَصِیرٍ: یا أَبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکرَکمُ اللهُ
فِی کتابِهِ فَقال: «إِنَّ عِبادیِ لَیْسَ لَک عَلَیْهِمْ مِنْ سُلْطانٍ» وَاللهِ
ما أرادَ بِهذا إِلاّ الأئِمَّهِ – عَلَیْهِمُ السَّلامُ – وَ شِیعَتَهُمْ.

«نور الثقلین، ج 3، ص 16»

امام صادق – علیه السّلام – به ابی بصیر فرمود: خداوند
از شما شیعیان در کتاب خود یاد کرده است و فرموده: البته بر بندگان شایسته ام تو (ابلیس)
را تسلطی نیست، به خدا سوگند اراده نشده از آنها (بندگان شایسته)، جز ائمه معصومین
– علیهم السلام – و شیعیان آنها.

13. عَنْ مُوسی بْنِ جَعْفَرٍ – علیه السّلام – قالَ: مَنْ
لَمْ یَسْتَطِعْ أَنْ یَصِلَنا فَلْیَصِلْ فُقَراءَ شِیعَتِنا وَ مَنْ لَمْ یَسْتِطِعْ
أَنْ یَزورَ قُبُورنا فلْیَزُرْ قُبُورَ صُلَحاءِ إِخْوانِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 6، ص 332»

امام کاظم – علیه السّلام – فرمود: کسی که به ما دسترسی ندارد و نمی تواند
به دیدار ما نائل آید به دیدار فقراء شیعه (و به دستگیری آنان) بپردازد و کسی که
استطاعت زیارت قبر ما را ندارد به زیارت قبر صالحان از شیعیان ما برود.

14. عَن الامام الصادق
– علیه السّلام – قالَ: أیّما رَجُلٍ مِنْ
شِیعَتِنا أَتی رَجُلاً مِنْ إِخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِی حاجَتِهِ فَلَمْ
یَعِنْهُ وَهوَ یَقْدِرُ إِلاّ ابْتَلاهُ الله بِأَنْ یَقْضِیَ حَوائِجَ عِدَّهٍ
مِنْ أَعْدائِنا.

«وسائل
الشیعه، ج 11، ص 589»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هر کس از شیعیان ما در برابر یکی از
برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالی می تواند به دستگیری او بپردازد، کوتاهی
نماید، خداوند او را مبتلا می کند به برآوردن حاجت گروهی از دشمنان ما.

15. عَن الامام الرضا – علیه السّلام – قالَ: مَنْ عادی
شِیعَتَنا فَقَدْ عَادَاناه وَمَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لاِنَّهُمْ خُلِقُوا
مِنْ طِینَتِنا مَنْ أَحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنَّا وَمَنْ أَبْغَضَهُمْ فَلَیْسَ
مِنّا.

«وسائل
الشیعه، ج 16، ص 179»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: کسی که با شیعیان ما دشمنی نماید با ما
دشمنی ورزیده است و کسی که با آنان دوست باشد با ما دوست است، زیرا اینان (شیعیان)
از طینت ما خلق شده اند و کسی که اینان را دوست می دارد با ماست و کسی که با اینان
دشمن باشد از ما نیست.

16. قال الامام الرضا – علیه السّلام – : مَنْ رَدَّ
عَلَیْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ وَ مَنْ طَعَنَ عَلَیْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ
لأَنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حَقّاً وَ أَوْلِیائُهُ صِدْقاً وَ إِنَّ أَحَدَهُمْ
لَیَشْفَعَ فِی رَبِیعَهَ وَمُضَرٍ فَیُشَفِّعَهُ اللهُ فِیهم لِکرامَتِهِ عَلی
اللهِ عَزَّ وَجَلَّ.

«وسائل
الشیعه، ج 11، ص 441»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: کسی که شیعیان را رد کند (قبول نداشته
باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسی که به آنان توهین روا دارد به خدا
توهین کرده است زیرا که آنان بنده راستین خدا هستند و دوستار واقعی اویند و اگر هر
یک از اینان به عدد قبیله ربیعه و قبیله مضر را شفاعت کنند، خدا شفاعت آنان را می پذیرد.

17. سَأَلَ رَجُلٌ أَبا عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – عَنْ
قَوْمٍ مِنْ الشِّیعَهِ یَدْخُلُونَ فِی أَعْمالِ الْسُّلْطانِ وَ یَعْمَلُونَ
لَهُمْ وَ یُحِبُّونَهُمْ وَ یُوالُونَهُمْ، قالَ – علیه السّلام – : لَیْسَ هُمْ
مِنَ الشِّیعَهِ وَ لکنَّهُمْ مِن اُولئِک.

«تفسیر
قمی، ج 1، ص 176»

مردی از امام صادق – علیه السّلام – پرسید: بعضی از شیعیان به انجام اعمال
و کردار (طاغوتی و) شاهانه دست می زنند و از عمّال آنان اند و درخواست های آنان را
اجابت می کنند و بدوستی و اطاعت آنان می پردازند، امام پاسخ داد: اینان «شیعه»
نیستند، بلکه در زمره آنان اند.

18. عَنْ مُعاوِیَهَ بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإِمامِ الصَّادِِقِ قُلْتُ لَهُ – علیه السّلام – : رَجُلٌ راوِیَهٌ لِحَدِیثِکمْ یَبُثُّ ذلِک فِی
النَّاسِ وَ یَشُدَّهُ فِی قلُوبِ شِیعَتِکمْ وَ لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِیعَتِکمْ
لَیْسَتْ لَه هذِهِ الرِّوایَهُ، أَیَّهُما أفْضَلُ؟ قالَ: الرَّاوِیَهُ
لِحَدِیثِنا.

«الکافی،
ج 1، ص 33»

معاویه بن عمار می گوید: به امام صادق – علیه السّلام
– گفتم: شخصی احادیث و احکام شما را در میان مردم تبلیغ می کند و در دل شیعیان شما
آنها را جای می دهد و مردی هم از شیعیان شما تنها به عبادت می پردازد، کدامیک از
این دو برترند؟ امام پاسخ داد: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد،
از هزار عابد برتر است.

19. قالَ أمِیرِ
الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – لِقَنْبَرَ: یا قَنْبَرُ أَبْشِرْ وَبَشِّرْ
وَاسْتَبْشِرْ فَوَاللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – وَهُوَ
عَلی اُمَّتِهِ ساخِطٌ إِلاّ الشِّیعَهَ.

«مشکاه
الأنوار، ص 93»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام – به قنبر فرمود: ای قنبر بشارت تو را و بشارت
ده به دیگران و خوشحال باش که پیامبر – صلَی الله علیه و آله – از دنیا رفت در
حالی که بر امت خود خشمناک و آزرده خاطر بود، جز از شیعه.

20. عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: أَلا
وَإِنَّ لِکلِّ شَیْءٍ جَوهَراً وَجَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ – صلَی الله
علیه و آله – وَنَحْنُ وَشِیعَتُنا بَعْدنا حَبَّذا شِیعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ
عَرْشِ اللهِ عَزَّ وجَلَّ وَ أحْسَنُ صُنْعِ اللهِ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ
… .

«الکافی، ج 8، ص 214»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: آگاه باشید که
براستی هر چیزی را گوهری است و گوهر فرزندان آدم محمّد – صلَی الله علیه و آله –
است و پس از آن حضرت، ما و شیعیان ما هستیم. خوشا بر شیعیان ما که نزدیکند به عرش
خدای عزّوجل و چه نیکو است رفتار خدای عزّوجلّ نسبت به آنان در روز قیامت. به خدا
سوگند اگر بر مردم گران نمی آمد و خود شیعیان را خودبینی فرا نمی گرفت، فرشتگان رو
در رو به آنها سلام می کردند.

21. عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ:
… وَاللهِ ما مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِیعَتِنا یَتْلُو الْقُرْآنَ فِِی صَلاتِهِ
قائِماً إِلاّ وَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَهُ حَسَنَهٍ وَ لَاقَرَأَ فِی
صَلَوَاتِهِ جَالِساً إِلَّا وَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ خَمْسُونَ حَسَنَهً … .

«الکافی، ج 8، ص 214»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما
نیست که قرآن را ایستاده در حال نماز بخواند جز آنکه در برابر هر حرفی از آن صد
حسنه باو دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند برای هر حرفی پنجاه حسنه به او
دهند و شخص خموش از شیعیان ما ثواب قرآن خواندن مخالفین را دارد. به خدا سوگند در
بستر خود خفته اید و مزد مجاهدان (در راه خدا) را دارید و هنگامی که در نماز هستید
ثواب صف بستگان در راه خدا را دارید.

22. عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ:
… أَنْتُمْ وَ اللَّهِ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ نَزَعْنا ما
فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ إِنَّمَا
شِیعَتُنَا أَصْحَابُ الْأَرْبَعَهِ الْأَعْیُنِ عَیْنَانِ فِی الرَّأْسِ وَ
عَیْنَانِ فِی الْقَلْبِ … .

«الکافی، ج 8، ص 214»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: شمایید (شیعیان) به خدا قسم آن
کسانی که خدای عزّوجلّ درباره شان فرمود: «کینه ای که در سینه شان بوده کنده ایم و
برادرانه بر تختها روبروی هم هستند» (سوره حجر، آیه 47)، براستی که شیعیان ما
چهار چشم دارند، دو چشم در سر، دو چشم در دل، آگاه باشید که همه این گونه اند ولی
خدای عزّوجلّ چشم های شما را بینا کرده و چشم های آنان را کور کرده است.

23. عن أَبی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام
– قال: شِیعَتُنا أَهْلُ الْهُدی وَ أَهْلُ التُّقی وَأَهْلُ الْخَیْرِ وَأَهْلُ
الإیْمان وَأَهْلُ الفَتْحِ وَالظَّفَرِ.

«روضه المتقین، ج 12، ص 78»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: شیعیان ما اهل
هدایت و تقوی و اهل خیر و نیکی و اهل ایمان و اهل فتح و ظفرند.