1. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ : ما
تَقرّبَ متقّربٌ بمثلِ العبادهِ.

«غرر
الحکم، ص 199، ح 3942»

امیر مؤمنان ـ علیه السّلام ـ فرمود: هیچ کسی به مانند عبادت، به خدا
نزدیکی و تقرّب پیدا نکرد.

2. قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله
ـ : اعظَمُ العبادهِ اجراً اخفاها.

«بحار
الانوار، ج 75، ص 251»

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: بزرگترین عبادات از نظر پاداش،
پنهان ترین آنهاست.

3. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ : لا
خیرَ فی عبادهٍ لا علمَ فیها.

«بحار
الانوار، ج 78، ص 75»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادتی که از روی علم و آگاهی صورت
نگیرد، خیری در آن نیست.

4. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
العباده فَوزٌ.

«غررالحکم،
ص 198، ح 3932»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادت، رستگاری است.

5. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
العبادهُ الخالصهُ ان لا یَرجُوَ الرَّجُلُ الاّ ربَّه و لا یخافَ الاّ ذنبَهُ.

«غررالحکم،
ص 199، ح 3945»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادت خالصانه و محض برای خدا به این
صورت است که انسان به هیچ کس جز پروردگارش امید نداشته باشد و از هیچ چیز جز گناه
خودش نترسد.

6. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
اذا احبَّ اللهُ عبداً اّلْهَمَهُ حُسنَ العباده.

«غرر
الحکم، ص 198، ح 3935»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: زمانی که خداوند بنده ای را دوست داشته
باشد، نیکو عبادت کردن را به او الهام می کند.

7. قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله
ـ : مَنْ اَتی بما افْترضَ اللهُ علیهِ، فهوَ مِنْ اعْبدِ النّاس.

«بحار
الانوار، ج 77، ص 45»

رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: کسی که تکالیف واجبش را انجام
دهد، پس او از جمله عابدترین مردم است.

8. قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله
ـ : أفْضَلُ النّاسِ مَنْ عشَق العباده فَعانَقَها و احبَّها بقلبِهِ و باشَرَها
بجَسَدِهِ و تَفزَّغَ لَها … .

«الکافی،
ج 2، ص 83»

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: با فضیلت ترین مردم، کسی است که
به عبادت عشق می ورزد،  پس عبادت را
در آغوش می کشد و قلباً آنرا دوست داشته، اعضاء و جوارحش را به آن مشغول می کند و
تمامی همّ و سعی خود را به آن متوجه کرده و به راحتی یا سختی های دنیا، اهمیت نمی
دهد.

9. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
دوامُ العبادَهِ برهانُ الظَّفَر عَلَی السّعادهِ.

«غرر
الحکم، ص 198، ح 3936»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادت مستمر، دلیل دست یافتن به سعادت
است.

10. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
العبودیّهُ خمسهُ اشیاء: خَلاءُ البطْنِ و قرائهُ القرآنِ و قیام اللیّل و
التضُّرُع عند الصُّبح و البکاءُ من خشْیه الله.

«مستدرک
الوسائل، ج 2، ص 294»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبودیت بر پنج رکن استوار است: 1. خالی
ساختن شکم (از حرام) 2. قرائت قرآن 3. تهجّد و شب زنده داری 4. زاری و راز و نیاز
با پروردگار در هنگام صبح 5. گریه از خوف خداوند.

11. قال الامام الباقر ـ علیه السّلام ـ
: لایکونُ العبدُ عابداً للهِ حقَّ عبادتهِ حتّی ینقَطِعَ عَنِ الخلقِ کُلِّهم …
.

«تنبیه
الخواطر، ص 427»

امام باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: هیچ بنده ای به مقام بندگی و عبودیت
حقیقی پروردگار نمی رسد، مگر اینکه از همه‌ خلائق قطع امید نموده و تنها به خداوند
امیدوار باشد.

12. قال الامام الحسین ـ علیه السّلام ـ
: انّ قوماً عَبَدُوا اللهَ رغبهً فتلکَ عباده التُّجارِ و انَّ قوماً عبدوا اللهَ
رَهبهً فتِلکَ عبادهُ العبیدِ و انّ قوماً عَبَدُوا اللهَ شکراً فتلک عبادهُ
الاَحرارِ وَ هی افضَلُ العبادهِ.

«تحف
العقول، ص 177»

امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرمود: همانا عده ای خداوند را به جهت میل به
بهشت عبادت می کنند، که این عبادت تجّار است و عده ای نیز خداوند را به جهت ترس از
عذاب عبادت می کنند که این عبادت بردگان است و عده ای هم خداوند را به جهت شکر و
سپاس (و از روی معرفت عبادت می کنند)، پس اینگونه عبادت نمودن، عبادتِ آزادگان است
که بهترینِ عبادت ها است.

13. قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و
آله ـ : النّظَرُ الی العالِمِ عبادهٌ و النّظَرُ الی الامامِ المقسِطِ عبادَهٌ و
النَّظَرُ الیَ الوالدین بِرَأفَهٍ و رحمهٍ عبادهٌ … .

«بحار
الانوار، ج 74، ص 73»

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: نگریستن به سیمای دانشمندان
عبادت است، دیدن حاکم و رهبر عادل نیز عبادت است و نگاه از روی مهربانی و عطوفت به
پدر و مادر و دیدن دوستی که برای خدا دوستش می داری، اینها نیز عبادت است.

14. قال الامام السجّاد ـ علیه السّلام ـ
: نظرُ المومنِ فی وَجهِ اخیهِ المومنِ لِلمَودَّهِ و المَحَبَّهِ ‌لَهُ عبادَهٌ.

«تحف
العقول، ص 204»

امام سجاد ـ علیه السّلام ـ فرمود: نگاه کردن مؤمن به صورت برادر مؤمن خویش
از روی علاقه و محبّت به او، عبادت است.

15. قال الامام العسکری ـ علیه السّلام ـ
: لَیسَت العِبادَهُ کثرهُ الصّیامِ و الصّلوهِ و انّما العبادَهُ کثرهُ التّفکُّر
فی امرِ الله.

«مستدرک
الوسائل، ج 11، ص 184»

امام حسن عسگری ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و
روزه نیست، بلکه عبادت تفکر و اندیشه بسیار در قدرت بی منتهای پروردگار و آفریده
های اوست.

16. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
التّفکرُ فی آلاءِ الله نعمَ العبادهِ.

«غررالحکم،
ص 56، ح 534»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: اندیشه و تامّل در نعمت های الهی، خوب
عبادتی است.

17. قال الامام الرّضا ـ علیه السّلام ـ
: انّ اشدَّ العبادهِ الوَرعُ.

«تفسیر
نورالثقلین، ج 1، ص 30»

امام رضا ـ علیه السّلام ـ فرمود: دشوارترین عبادت، تقوی و پرهیزگاری است.

18. قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و
آله ـ : اُعبُد اللهَ کَانّکَ تَراهُ فانْ کُنتَ لاتَراهُ فانّهُ یَراکَ.

«بحار
الانوار، ج 77، ص 74»

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: خدا را به گونه ای عبادت کن، مثل
اینکه او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی، همانا خداوند تو را می بیند.

19. قال الامام الرضا ـ علیه السّلام ـ :
اوّلُ عبادهِ اللهِ معرِفَتُه و اصلُ معرفهِ الله توحیدُهُ.

«عیون
اخبار الرضا ـ علیه السّلام ـ، ج 1، ص 12»

امام رضا ـ علیه السّلام ـ فرمود: نخستین گام در عبادت پروردگار، شناخت
خداست و اساس و پایه شناخت خدا، یگانه دانستن اوست.

20. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله
ـ : العبادَهُ سبعونَ جزءً و افضَلُها جزءً طَلبُ الحلالِ.

«بحار
الانوار، ج 103، ص 7»

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: عبادت دارای هفتاد جزء است و
برترین آنها به دست آوردن روزی حلال است.

21. قال الامام الرّضا ـ علیه السّلام ـ
فی بیانِ علّهِ العبادهِ: فإن قالَ قائل فَلِمَ تعبّدهُم؟ قیلَ: لئلاّ یکونوا
ناسینَ لذکِرِهِ و لا تارکینَ لادَبهِ و لا لاهینَ عن امرِهِ و نهیِهِ … .

«عیون
اخبار الرضا ـ علیه السّلام ـ، ج 2، ص 102»

امام رضا ـ علیه السّلام ـ در بیان علت تشریع عبادات فرمود: اگر کسی بگوید:
چرا خداوند متعال، انسان را دعوت به عبادت و اطاعتِ خویش کرده است؟ گفته شود: آنان
را به عبادت دعوت نمود تا یاد خدا را فراموش نکنند، ادب پروردگار خویش را ترک
نکرده و نسبت به دستورات و نواهی او بی تفاوت نگردند، زیرا خیر و مایه حیات آنان
در این دستورات است. پس اگر از عبادت خدا روی گردان شوند، زمان درازی بر ایشان
بگذرد و دلهایشان سخت و قسی گردد.

22. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله
ـ : لا عبادَهَ الاّ بیقینٍ.

«بحار
الانوار، ج 77، ص 169»

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: عبادت کامل نیست مگر اینکه از روی
یقین (به پروردگار) باشد.

23. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله
ـ : السّکینهُ زینَهُ العِبادهِ.

«بحار
الانوار، ج 77، ص 131»

رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: وقار و متانت، زیور و زینت عبادت
است.

24. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
زینُ العبادَهِ الخشوعُ.

«غرر
الحکم، ص 199، ح 3948»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: خشوع و خضوع، زیور و زینت عبادتِ
پروردگار است.

25. قال الامام الصادق ـ علیه السّلام ـ
: لا تُکرِهوا الی انفسکُم العبادهَ.

«الکافی،
ج 2، ص 86»

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: عبادت (مستحبی) را بر خود تحمیل نکنید.

26. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله
ـ : تَفرُغُوا الطاعَهِ اللهِ وَ عبادَتهِ قبلَ انْ ینزِلَ بکمُ من البلاءِ ما
یشغَلُکم عن العبادهِ.

«تنبیه
الخواطر، ص 360»

پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: قبل از اینکه بلاها و مشکلات
زندگی شما را از عبادت باز دارد، (فرصت را غنیمت شمرده و) سعی و تلاش خود را متوجه
عبادت و بندگی پروردگار نمائید.

27. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
افضلُ العبادَهِ عِفَّهُ البَطنِ وَ ال‍فَرجِ.

«غرر
الحکم، ص 199، ح 3946»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: برترین عبادت، عفّتِ شکم و شهوت است.

28. قالَتْ فاطمهُ ـ سلام الله علیها ـ :
مَنْ أصعَدَ الی اللهِ خالِصَ عبادَتهِ اهبطَ اللهُ لَهُ افضَلَ مصلَحَهِ.

«بحار
الانوار، ج 67، ص 249»

حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ فرمود: هر کس عبادات و کارهای خود را
خالصانه برای پروردگار خویش انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خویش را
برای او تقدیر نموده و نازل می کند.

29. قال الامام الحسنُ المجتبی ـ علیه
السّلام ـ : مَنْ عَبَّدَ اللهَ عبَّدَ اللهُ لَهُ کُلَّ شیءٍ.

«بحار
الانوار، ج 68، ص 184»

امام حسن مجتبی ـ علیه السّلام ـ فرمود: کسی که خداوند را عبادت و بندگی
نماید، خداوند متعال همه‌ موجودات را بنده و مطیع او می گرداند.

30. قال الامام الحسین ـ علیه السّلام ـ
: مَنْ عَبَداللهَ حقَّ عبادَتهِ، آتاهُ اللهُ فوقَ امانیهِ و کفایَتِهِ.

«بحار
الانوار، ج 68، ص 183»

امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرمود: هر کس خداوند متعال را آن طور که شایسته
عبادت و بندگی است، عبادت کند، خداوند متعال او را به بهترین آرزوهایش می رساند و
امور زندگی او را کفایت می کند.

31. قال الامام الصادق ـ علیه السّلام ـ
: علیک بالجدِّ و لا تُخرجَنَّ نفسَکَ من حدِّ التَّقصیر من عبادهِ اللهِ و
طاعتهِ، فانّ الله تعالی لا یُعْبَدُ حقَّ عبادَتِهِ.

«الکافی،
ج 2، ص 72»

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: در عبادت و بندگی خداوند کوشا باش و
همواره خود را در عبادت و اطاعتِ او مقصر بدان، زیرا عبادتی که شایسته‌ ذات حق و
نعمت های بی شمار او باشد، به جا آورده نخواهد شد.

32. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
کیفَ یَجِدُ لذّهَ العبادَهِ مَن لا یصُومُ عن الهَوی.

«غرر
الحکم، ص 199، ح 3938»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: کسی که از دنباله روی هوی و هوس اباء
ندارد، چگونه می تواند لذّت عبادت را درک کند.

33. قال رسول الله – صلّی الله علیه و
آله – : العبادهُ معَ أکل الحرامِ کالبِناءِ علی الرَّملِ.

«بحارالانوار،
ج 103، ص12»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: عبادت کردن همراه با خوردن مال
حرام، مانند ساختن بنایی بر روی شن است.

34. قال الامام الصادق ـ علیه السّلام ـ
: مَنْ اَصْغی الی ناطقٍ فَقَدْ عبدهُ، فان کان النّاطِقُ عَنِ اللهِ فقَد عبدالله
و ان کانَ النّاطِقُ عن ابلیسَ فقد عَبَد ابلیس.

«بحار
الانوار، ج 72، ص 268»

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: کسی که به سخن گوینده ای گوش فرا داده (و
اطاعت کند)، به تحقیق عبادت و بندگی او را کرده است، پس اگر گوینده، سخن الهی
بگوید، در حقیقت خداوند را عبادت کرده و اگر سخن شیطانی را بر زبان جاری کند، پس
او بندگیِ شیطان را کرده است.

35. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
قالَ رسولُ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ : قَالَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُ فِی
لَیلَهِ المِعرَاجِ یَا أَحمَدُ لَیسَ شَی‏ءٌ مِنَ العِبَادَهِ أَحَبَّ إِلَیَّ
مِنَ الصَّمتِ وَ الصَّومِ فَمَن صَامَ وَ لَم یَحفَظ لِسَانَهُ کَانَ کَمَن قَامَ
وَ لَم یَقرَأ فِی صَلَاتِهِ … .

«مستدرک
الوسائل، ج 9، ص 19»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ
فرمود: خداوند متعال در شب معراج به او گفت: ای احمد، آیا می دانی چگونه می توان
عابد حقیقی شد؟ حضرت پاسخ دادند؟ نمی دانم. خداوند فرمود: هر گاه هفت صفت در انسان
جمع شود: 1) تقوائی که او را از ارتکاب گناه باز دارد. 2) سکوتی که مانع از
پرداختن به آنچه به او مربوط نیست، گردد. 3) ترسی که هر روز بر اشک و حزن او
بیفزاید. 4) حیائی که در خلوت و تنهائی پروا کند. 5) خوردن مال حلال که برای ادامه‌
حیات محتاج آن است. 6) دشمنی دنیا، که من آنرا دشمن دارم. 7) و دوستی با نیکان و
صلحا از آن روی که من آنها را دوست دارم.

36. قال الامام علی ـ علیه السّلام ـ :
الجودُ فی اللهِ عبادهُ المُتَقَرّبینَ.

«غرر
الحکم، ح 8442»

امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: بخشش در راه خدا، عبادت مقرّبان و
نزدیکان به خداوند است.