1. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : خیرُکم من تعلّم القرآن و علّمه.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 235»

پیامبر اکرم – صلّی الله
علیه و آله – فرمود: بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و به دیگران
بیاموزد.

2. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : ما من مؤمنٍ ذکر او انثی حُراً او مملوکا إلا والله علیه حق
واجب ان یتعلم القرآن.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 287»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود:
نیست بر مؤمن مرد یا زن، آزاد یا برده مگر این که برای خدا حقی واجب برگردن آنها است و آن حق این است که قرآن را یاد بگیرند.

3. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : من تعلم القرآن و تواضع فی العلم و علّم عبادالله و هو یرید
ما عندالله لم یکن فی الجنه اعظم ثواباً منه و لا اعظم منزله منه و لم یکن فی
الجنه منزلهً و لا درجهً رفیعه … .

«عقاب الاعمال، ص 51»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که قرآن را یاد بگیرد و
متواضع در علم باشد و آن را به بندگان خدا بیاموزد و اجرش را از خدا بخواهد، در
بهشت بزرگتر از ثواب او و بزرگتر از مقام و منزلت او چیزی نیست و در آنجا از
بالاترین مقامها و شریفترین منازل برخوردار است.

4. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : معلم القرآن یستغفرله کل شیءٍ حتی الموت فی البحر.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 288»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: برای معلم قرآن تمام موجودات
حتی ماهیان دریا، طلب آمرزش می کند.

5. قال الامام علی –
علیه السّلام – : تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانّهُ ربیع القلوب
و استشفوا بنوره فانه شفاء
الصدور و احسنوا تلاوته فانه انفع القصص فان العالم العامل بغیر علمه کالجاهل
الحائر … .

«نهج البلاغه، خطبه 110»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است و
تفقه کنید در آن که بهار دلهاست و شفاعت بجوئید به نورش که او شفادهنده سینه ها
است و آن را نیکو تلاوت کنید، زیرا بهترین و مفیدترین داستانها است، پس بدرستی که
عالم عامل به غیر علمش مثل جاهل و نادانی است که از بیماری نادانی شفا نخواهد
گرفت، بلکه حجت بر او قویتر و حسرت و اندوه بر او استوارتر و در پیشگاه خدا
سزاوارتر به نکوهش است.

6. قال الامام الصادق – علیه
السّلام – : ینبغی للمؤمن ان لا یموت حتی یتعلم القرآن او یکون فی تعلمه.

«الکافی، ج 1، ص 444»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: سزاوار است برای انسان مؤمن که قبل از
مردنش قرآن را یاد بگیرد یا در حال یادگیری قرآن باشد.

7. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : ما من رجل علّم ولده القرآن الا توّجَ الله ابویه یوم القیامه
تاج الملک و کسیا حلتین لم یر الناس مثلهما.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 168»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: پاداش مردی که به فرزند خود
قرآن بیاموزد نیست مگر این که خداوند در روز قیامت تاج پادشاهی بر سرش گذارد و او
را حلّه هایی بپوشاند که مردم مثل آن را ندیده اند.

8. سئل ابوذر عن النبی –
صلّی الله علیه و آله – : انی اخاف ان اتعلم القرآن و لا اعمل به، فقال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله -: لا یعذب الله قلباً اسکنه القرآن.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 233»

ابوذر از پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – پرسید: یا رسول الله من می
ترسم از این که قرآن را فراگیرم ولی به آن عمل نکنم، پس پیامبر – صلّی الله علیه و
آله – فرمود: خداوند قلبی را که قرآن در آن جای گرفته است، عذاب نمی کند.

9. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : تعلموا القرآن و اقرؤوه.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 254»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: قرآن را فراگیرید و آن را
بخوانید.

10. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : من تعلم القرآن ثم تفقه فی الدین ثم اتی صاحب سلطان تملقاً
الیه و طمعا لما بین یدیه خاض بقدر خطاه فی نار جهنم.

«مستدرک الوسائل، ج 13، ص 127»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: هر کس که قرآن را فراگیرد و
سپس در دین تفقه و کوشش کند، بعد آن را نزد پادشاهی بیاورد و تملق او را بکند یا
چشم بدوزد به آن چه نزد سلطان است؛ فرو می رود به مقدار خطای خود در آتش جهنم.

11. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : و یجاء بعبدٍ قد تعلم القرآن فیقول یا رب تعلمتُ القرآن ابتغاء
وجهک فیقال له بل تعلمت لیقال ما احسن صوت فلان اذهبوا به الی النار.

«بحار الأنوار، ج 7، ص 180»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: می آید روز قیامت بنده ای که قرآن را
فراگرفته و می گوید: پروردگارا، من قرآن را به خاطر رضا و خشنودی تو فراگرفتم، پس
گفته می شود به او که تو قرآن را فراگرفتی تا به تو بگویند فلانی چه صوت زیبایی
دارد، ببرید او را به سوی آتش.

12. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : من تعلم القرآن للدنیا و زینتها حرّم الله علیه الجنّه.

«بحار الأنوار، ج 74، ص 101»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: هر کس قرآن را برای دنیا و
زینتهای آن فراگیرد، خداوند بهشت را بر او حرام می کند.

13. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : من تعلّم منه حرفاً ظاهراً کتب الله له عشر حَسَنات و محا عنه
عشَر سیّئات و رفع له عشر درجات.

«الکافی، ج 2، ص 612»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هر کس از قرآن یک حرف بیاموزد، خداوند
برای او ده حسنه می نویسد و ده گناه از او می بخشد و او را ده درجه بالا می برد.

14. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : من شدّد علیه القرآن کان له اجران و من یسرِّ علیه کان مع
الابرار.

«بحار الأنوار، ج 89، ص 187»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هر که به سختی قرآن را یاد بگیرد برای
او دو اجر است و هر که به آسانی یادگیرد با نیکان می باشد.

15. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : من علّم آیه فی کتاب الله کان له اجرها ما تلیت.

«مستدرک الوسائل، ص 235»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که آیه ای از قرآن را به
دیگری یاد بدهد اجر تلاوت آن (آیه) برای او (نیز) است مادامی که تلاوت شود.

16. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : من علّم ولده القران فکانّما حج البیت عشره آلاف حجه و اعتمر
عشره آلاف عمره و اعتق عشره آلاف رقیه من ولد اسماعیل و … .

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 290»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که به فرزند خود قرآن
بیاموزد مثل این که ده هزار حج و ده هزار عمره انجام داده و ده هزار بنده از اولاد
اسماعیل را آزاد کرده و در ده هزار غروه شرکت کرده و ده هزار مسکین گرسنه را طعام
داده است.

17. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : علّموا اولادکم یس فانّها ریحانه القرآن.

«جامع الاخبار، ج 1، ص 211»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به فرزندان خود سوره مبارکه یس را
بیاموزید که آن ریحانه قرآن است.

18. قال الامام علی –
علیه السّلام – : و امّا حق الولد علی الوالد ان یُحسّن اسمه و یُحسّنَ ادبه و
یعلمه القرآن.

«نهج البلاغه، حکمت 391»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: حق فرزند بر پدر آن است که برای او اسم
نیکو انتخاب کند و او را نیکو ادب کند و به او قرآن بیاموزد.