1. قال الامام الصادق – علیه
السّلام – : الْمِراءُ داءٌ رَدِیٌّ وَ لَیْسَ لِلْإنْسانِ خَصْلَهٌ شَرٌّ مِنْهُ
وَ هُوَ خُلُقُ إبْلِیسَ وَ نَسَبَتُهُ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 134»

امام صادق – علیه
السّلام – فرمود: مراء بیماری پستی است و برای آدمی خصلتی بدتر از آن نیست و آن از
اخلاقشیطان و پیروان او است.

2.
عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: ذَرُوا الْمِراءَ فَاِنَّ اوّل ما
نَهانِی عنه رَبِّی بَعْدَ عِبادَهِ الْأوْثانِ الْمِراءُ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 138»

پیامبر اکرم – صلَی
الله علیه و آله – فرمود: مراء را کنار بگذارید، زیرا اولین چیزی که بعد از بت
پرستی پروردگارم مرامورد نهی قرار داد، مراء و جدل بود.

3. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: لا
یَسْتَکمِلُ عَبْدٌ حَقِیقَهَ الْإیمانِ حَتّی یَدَعَ الْمِراءَ و إنْ کانَ مُحِقّاً.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 137»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: ایمان
کسی کامل نمی گردد مگر آنکه مراء و جدل را ترک کند، گرچه حق با او باشد.

4.
عَنْ أَبِی الدَّرْدَاء قال: خَرَجَ عَلَیْنا رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و
آله – یَوْماً وَ نَحْنُ نَتَماری فِی شَیْءٍ فِی اَمْرِ الدِّینِ
فَغَضِبَ عَلَیْنا غَضَباً شَدِیداً لم یَغْضِبْ مِثْلَهُ ثُمَّ قالَ: إِنَّما
هَلَک مَنْ کانَ قَبلَکمْ بِهذا ذَرُوا الْمِراءَ … .

«بحار الأنوار، ج 2، ص 138»

ابی الدرداء می گوید: روزی ما پیرامون یکی از مسائل دینی مشغول مراء و جدل
بودیم، پیامبر اکرم وارد شد و با دیدن این حالت در میان ما آنچنان غضبناک شد که
سابقه نداشت و فرمود: مردم قبل از شما بر اثر مراء به هلاکت رسیدند و افزود: مراء
و جدل را کنار بگذارید، زیرا اهل مراء زیانکارند، جدل را کنار بگذارید زیرا اهل
جدل را در قیامت شفاعت نخواهند کرد، جدل را کنار بگذارید، زیرا من مسئول خانه هائی
در بالا و آغاز و وسط بهشت هستم و کسی که مراء را ترک گوید گر چه حق با او باشد
اسکان خواهم داد، مراء را کنار بگذارید، زیرا این عمل پس از نهی از بت پرستی اولین
چیزی است که خداوند مرا از آن نهی کرده است.

5. قالَ
رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – : یا عَلِیُّ رَأیْتُ عَلی
بابِ الْجَنَّهِ مَکتُوباً أنتِ مُحَرَّمَّهٌ عَلی کلِّّ بَخِیلٍ وَ مُراءٍ وَ
عاقٍ وَ نَمّامِ.

«جامع الأخبار، ص 98»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: یا علی! بر درب بهشت
نوشته شده است: تو (بهشت) بر بخیل و أهل مراء و عاق والدین و نمام (سخن چین) حرام
می باشی.

6. عَن
الامام الرضا – علیه السّلام – قالَ: الْمِراءُ فِی کتابِ اللهِ کفْرٌ.

«وسائل الشیعه، ج 18، ص 150»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: مراء (جدال
لفظی بر اساس هوای نفس) از دیدگاه قرآن «کفر» است.

7. قال
الامام الحسین – علیه السّلام – : سَئَلْتُ
أَبِی عَنْ مَخْرَج رَسُولِ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – فَقالَ: کانَ رَسُولَ اللهِ –
صلَی الله علیه و آله – یَحْزَنُ لِسانَهُ إلاّ عَمّا یَعْنِیهِ قَدْ تَرَک
نَفْسَهُ مِنْ ثَلاثٍ، الْمِراءِ وَ الْإکثارِ
… .

«مسند الامام الرضا، ج 2، ص 85»

امام حسین – علیه السّلام – فرمود: از پدرم، درباره سیره پیامبر
– صلَی الله علیه و آله – پرسیدم، پاسخ داد: رسول الله، زبان خود را همیشه از
گفتار بی معنی حفظ می کرد و خود را از سه چیز دور می داشت: مراء، پرحرفی، سخن پوچ
و بی معنی، و نیز سه مسئله را ترک می کرد: هیچکس را مذمت نمی کرد، از کسی عیبجویی
نمی نمود و در پی جمع آوری لغزش های این و آن نبود.

8.
قالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنینَ – علیه السَلام – : الْمِراءُ بَذْرُ الشَّرِّ.

«غرر الحکم، ح 10632»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: ستیزه جویی، تخم بدی است.

9. قال
الامام الرضا – علیه السّلام – : لا
تُمارِیَنَ الْعُلَماءَ فَیَرْفُضُوک وَ لا تُمارِیَنَّ السُّفَهاءِ فَیَجْهَلُوک.

«منیه المرید، ص 193»

امام رضا – علیه
السّلام – فرمود: با علماء مراء و جدل مکن که تو را از پای درمی آورند و نیز با
سفیهان مراء مکن که تورا به نادانی نسبت می دهند.

10. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: ذَرُوا
الْمِراءَ فَاِنَّهُ لا تُفْهَمُ حِکمَتُهُ وَ لا تُؤْمَنُ فِتْنَتُهُ … .

«بحار الأنوار، ج 2، ص 137»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: جدل را
کنار بگذارید که از فتنه و سرانجام آن کسی ایمن نیست.

11. عَنِ
النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: مَنْ تَرَک الْمِراءَ وَ هُوَ مُحِقٌّ
بُنِیَ لَهُ بَیْتٌ فِی أعْلی الْجَنَّهِ وَ مَنْ تَرَک الْمِراءَ وَهُوَ مُبْطِلٌ یُبْنی لَهَ بَیْتٌ فِی رَبْضِ الْجَنَّهِ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 137»

پیامبر اکرم – صلَی
الله علیه و آله – فرمود: کسی که جدل را ترک کند گرچه حق با او باشد در برترین جای
بهشت،قصری برای وی ساخته می شود و کسی که مراء را ترک کند در حالی که حق با او
نباشد، در آغاز بهشت قصریبرایش بنا می گردد.

12.
عَنْ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – قالَ: یا کمَیْل إیّاک وَ الْمِراءَ
فَاِنَّک تُعْزیِ بِنَفْسِک السُّفَهاءَ إذا فَعَلْتَ وَ تُفْسِدُ الْاِخاءَ.

«بحار الأنوار، ج2، ص 139»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: ای کمیل! بپرهیز از جدل، زیرا با دست خود سفیهان را بر آن داشتی تا آزارت
کنند و نیز (جدل) اخوت و دوستی را از میان می برد.

13. قالَ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – :
إیّاکمْ وَ الْجِدالَ
فَاِنَّهُ یُورِثُ الشَّک فِی دِینِ الله.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 139»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: بپرهیز از جدل، زیرا جدل موجب شک و تردید در دین خدا می شود.

14. أنَّ رَجُلاً قالَ
لِلْحُسَیْنِ بنِ عَلِیٍّ – علیه السّلام – : اِجْلِسِ حَتْی نَتَناظَرَ فِی
الدِّینِ فَقالَ: یا هذا اَنَا بَصِیرٌ بِدِینِی مَکشُوفٌ عَلی هُدایَ فَاِنْ
کنْتَ جاهِلاً بِدِینِک فَاذْهَبْ وَاطْلُبْهُ، مالِی وَ لِلْمُماراهِ … .

«بحار الأنوار، ج 2، ص 135»

مردی به امام حسین – علیه السّلام – گفت: بنشین تا با یکدیگر پیرامون مسائل
دینی مناظره کنیم! امام فرمود: من به مسائل دینی بصیر و آگاهم و راه هدایت برایم
روشن است و اگر تو جاهل و ناآگاهی برو و یاد بگیر. من کجا و جدل؟ و سپس افزود:
شیطان است که آدمی را وسوسه می کند و می گوید، با مردم مباحثه و مناظره راه بینداز
تا دیگران نپندارند که تو نادان و ضعیف هستی.

15. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : لا یُماری فِی أیِّ حالٍ کانَ إلاّ مَنْ کانَ جاهِلاً بِنَفْسِهِ
وَ بِغَیْرِهِ مَحرُوماً مِنْ حَقائِقِ الدِّینِ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 134»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به جدل نخواهد پرداخت مگر کسی که نسبت
به خود و دیگران جاهل باشد و (اهل جدل) از درک حقایق دینی محروم خواهد ماند.

16. عَنِ رَسُولِ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – : قالَ إیّاکمْ
وَ الْمِراءَ وَ الْخُصُومَهَ فَاِنَّهُما یُمْرِضانِ الْقُلُوبَ عَلَی الأِخْوانِ
وَ یُنْبِتُ عَلَیْها النِّفاقَ.

«بحار الأنوار، ج 73، ص 399»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: از جدل و خصومت
بپرهیزید زیرا این دو باعث دلمردگی و بیماری دل و عامل رشد نفاق اند.

17. عَن الامام علی – علیه
السّلام – قالَ: سَبَبُ الشَّحْناءِ کثْرَهُ الْمِراءِ.

«غرر الحکم، ح 10646»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام – فرمود: کثرت جدل و مراء، باعث بغض و کینه
است.

18. قال الامام الصادق –
علیه السّلام – : سبعهٌ یفسدون اعمالهم، (سابعهم) الذی لا یزال یجادل اخاه مخاصما
له.

«الخصال، ج 2، ص 348»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هفت نفر، اعمال خود را خراب می کنند،
(هفتمین نفر)، کسی است که با برادر دینی خود جدل خصمانه می کند.

19. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: أنَا
زَعِیمُ بَیْتٍ فِی رَبْضِ الْجَنَّهِ و بَیْتٍ
فِِی وَسَطِ الْجَنَّهِ وَبَیْتٍ فِی أعْلَی الْجَنَّهِ لِمَنْ تَرَک الْمِراءَ وَ إنْ کانَ مُحِقّاً وَ تَرَک الّکذْبَ وَ
إنْ کانَ هازِلاً وَ لِمَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ.

«بحار الأنوار، ج 2 ، ص 137»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: من
مسئولیت خانه هایی در آغاز و بالا و وسط بهشت را عهده دار هستم و این ها را به
کسانی خواهم داد که جدل را ترک کنند، گرچه حق با آنان باشد و نیز دروغگویی را ترک
گویند گرچه بعنوان شوخی باشد و نیز به کسانی که دارای حُسن خلق باشند.

20.
عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – : طَلبَهُ
الْعِلْمِ ثَلاثَه فَاعْرِفْهُمْ بِأعْیانِهِمْ وَصِفاتِهِمْ:
صِنْفٌ یَطْلُبُهُ لِلْجَدَلِ وَالْمِراءِ، وَ صِنْفٌ یَطْلُبهُ
لِلإسْتِطالَهِ و الخَتلِ وَصِنْفٌ یَطْلَبُهُ
لِلْفِقْهِ وَالْعَقْلِ فَصاحِبُ الْجَدَلِ وَالْمِراءِ … .

«معالم الاصول و ملاذ المجتهدین، ص
15»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: جویندگان علم بر سه دسته اند پس آنان را
با هویت واقعی شان بشناس: دسته ای از آنها دانش را به جهت جدل و مراء فرا می گیرند
و دسته ای آن را جهت تفاخر و بزرگ نمائی می آموزند و دسته ای نیز آن را جهت فهمیدن
و تعقل یاد می گیرند. پس اهل جدل و مراء آدم مردم آزار است، او در هنگام مناظره
مانع از گفتار دیگران می شود و در میدان سخن مجالی برای دیگران قائل نیست و در عین
حال خود را حلیم پارسا می نمایاند و حال آنکه باطن وی از خشوع و ورع تهی است و
سرانجام خداوند نیز دماغ وی را به خاک می مالد.

21.
قال الامام الصادق – علیه السّلام – :
الجهل فی الثلاث … شده المراء … .

«مستدرک
الوسائل، ج 12، ص 28»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: جهل در سه چیز است: (یکی از آنها) شدت
مراء است.

22. عن النبی – صلَی الله
علیه و آله – قال: المراء یفسد الصداقه القدیمه.

«احقاق الحق، ج 19، ص 356»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: مراء و
جدل (حتی) دوستی قدیمی را از بین می برد.

23. عَنْ
أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: مَنْ یضْمِنْ لِی أرْبَعَهً بِأَرْبَعَهِ
أبْیاتٍ فِی الْجَنَّهِ؟ مَنْ أنْفَقَ وَلَمْ یَخَفْ فَقْراً وَأنْصَفَالنَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ وَ أفشی السَّلامَ فِی الْعالِمِ
وَتَرَک الْمِراءَ وَ إِنْ کانَ مُحِقّاً.

«الخصال، ج 1، ص 223»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: کسی که انجام چهار چیز را برایم ضمانت
کند، من نیز چهار خانه در بهشت برای او ضمانت می کنم: کسی که انفاق کند و از فقر
نترسد، کسی که درباره دیگران انصاف روا دارد و کسی که در برابر عالم آشکارا سلام و
اداء احترام کند و کسی که جدل را گرچه حق با او باشد ترک گوید.

24.
عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: مَنْ خافَ النّاسُ لِسانَهُ فَهُوَ
فی النّارِ.

«الکافی، ج 2، ص 327»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: یا علی کسی که مردم از زبان وی بترسند
او در آتش است.

25. عَن الامام علی – علیه السّلام – قالَ: رُبَ کلامٍ جَوابُهُ السُّکوتُ.

«تفسیر نور الثقلین، ج 3، ص 253»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: چه بسا کلامی که پاسخ و جوابی جز سکوت ندارد.

26.
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : المؤمنُ یداری و لا یماری.

«أعلام الدین، ص 303»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: مؤمن مدارا می کند
و جدال نمی کند.