1. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: یا عَلِیُّ شارِبُ الخَمْرِ
لا یَقْبَلُ عَزَّ وَجَلَّ صَلاتَهُ أَرْبَعِینَ یَوْماً فَاِنْ ماتَ فِی
الْأَرْبَعِینْ ماتَ کافِراً.

«بحار الأنوار، ج 77، ص 47»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: یا علی،
خداوند عزوجل نماز آدم شراب خوار تا چهل روز قبول نمی کند و اگر در ظرف چهل روز
بمیرد، کافر از دنیا رفته است.

2. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: سَلِّمُوا عَلی الْیَهُودِ
وَالنَّصاری وَ لا تُسَلِّمُوا علی شارِبِ الْخَمْرِ.

«سفینه البحار، ص 428»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: به یهود
و نصاری سلام کنید ولی به شراب خوار سلام نکنید.

3. عَنِ النَّبِیَّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: یا
عَلِیُّ جُعِلَتِ الذُّنُوبُ کلُّها فِی بَیْتٍ وَجُعِلَ مِفْتاحُها شُرْبُ
الْخَمْرِ.

«بحار الأنوار، ج 77، ص 47»

پیامبر اکرم – صلَی
الله علیه و آله – فرمود: یا علی، تمام خباثت و بدیها در خانه ای قرار داده شده
است و کلید آن خانهشراب است.

4.
عَنْ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – قالَ: السُّکرُ أَرْبَعَهُ سُکراتٍ: سُکرُ
الْمالِ وَسُکرُ النَّوْمِ وَسُکرُ الْمُلْک وَسُکرُ الشَّرابِ کلُّ مُسْکرٍ
خَمْرٌ.

«المواعظ العددیه، ص 307»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: مستی چهار نوع است: مستی مال، مستی خواب، مستی قدرت و مستی
شراب و هر چیزی که موجب مستی شود، آن «خمر» بشمار می آید.

5.
عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: إِنَّ اللهَ أمَرَ
نُوحاً أنْ یَحْمِلَ فِی السَّفِینَهِ مِنْ کلِّ زَوْجٍ إِثْنَیْنِ، فَحَمَلَ
الْفَحْلَ وَالْعَجْوَهَ فَکانا زَوْجاً، فَلَمَّا انْصَبَّ الْماءُ أمَرَ اللهُ
نُوحاً أَنْ یَغْرِسَ الْجِبِلَهَ وَهِیَ اَلْکرم فَاَتاهُ إِبْلِیسُ فَمَنَعَهُ
عَنْ غَرْسِها … .

«نور الثقلین، ج 3، ص 63»

امام صادق – علیه
السّلام – فرمود: خداوند نوح نبی را امر کرد تا از هر چیز یک جفت در کشتی جای دهد،
پس از درخت خرما نیز یک جفت از نوع نر و ماده آن برگرفت، هنگامی که آب فروکش کرد
ندا رسید یا نوح: درخت انگور را در زمین بکار، ناگاه شیطان در برابر نوح ظاهر و
مانع شد و گفت این سهم من و یاران من است، پس از یک سال نزاع و کشمکش بر آن شدند
تا آن را بکارند و سه بخش آن از آن نوح باشد و یک بخش آن از ابلیس، ابلیس قبول کرد
و اشارهبه همین نکته است آیه «و از میوه های درختان نخل و انگور، مسکرات و روزی
خوب و پاکیزه می گیرید» (نحل / 67).

6. قالَ اَلْاِمامُ الصَّادِقُ – علیه السّلام – : ما بَعَثَ الله
نَبِیّاً قَطُّ إِلاّ وَقَدْ عَلِمَ اللهُ أَنَّهُ إِذا أَکمَلَ لَهُ دِینَهُ کانَ
فِیهِ تَحْرِیمُ الْخَمْرِ وَلَمْ تَزَلْ الْخَمْرُ حَراماً.

«وسائل الشیعه، ج 7، ص 237»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هیچ پیامبری مبعوث نگشت جز آنکه خدا او
را آگاه کرد که آنگاه دین وی کامل می گردد که در آن «خمر» تحریم شده باشد، (به
همین دلیل) هیچ گاه حرمت از خمر زائل نشده است.

7. قال
مُحَمَّد بْنُ عَلِیٍّ – علیه السّلام – … تَاللهِ أَفاعِیلُ الْخَمْرِ تَعْلُوا
عَلی کلِّ ذَنْبٍ کما تَعْلُوا شَجَرَتُها عَلی کلِّ شَجَرَهٍ.

«نور الثقلین، ج 5، ص 164»

امام جواد – علیه السّلام – فرمود: قسم به خدا، شرب
خمر بالاترین (بزرگترین) گناهان است، چنانکه درخت آن نیز بالای سایر درختان است.

8. قالَ رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – : ثَلاثَهٌ لا یَدْخُلُونَ
الْجَنَّهَ: مُدْمِنُ خَمْرٍ، وَمُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قاطِعُ رَحِمٍ.

«نور الثقلین، ج 5، ص 41»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: سه کس
داخل بهشت نمی شوند؛ شراب خوار، ساحر و قاطع رحم.

9.
قالَ اَلْاِمامُ الْباقِرُ – علیه
السّلام – : لَعَنَ رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – فِی الْخَمرِ عَشَرَهً
غارِسَها وَحارِسَها وَعاصِرها وَشارِبَها، وَساقِیها وَحامِلَها وَالْمَحْمُولَهَ
إِلَیْهِ وَبایِعَها وَمُشْتَرِیها وَآکلَ ثَمَنِها.

«وسائل الشیعه، ج 12، ص 165»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: پیامبر
اکرم – صلَی الله علیه و آله – ده کس را در مورد شراب نفرین کرد: باغبان، نگهبان،
شراب ساز، میگسار، ساقی، حمل کننده، انباردار، خریدار، فروشنده، و کسی که سود آن
را دریافت می دارد.

10.
عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – قالَ: وَلا تَاْتِمَنْ عَلی شارِبِ
الْخَمْرِ فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ فِی کتابِهِ «وَلا تُؤْتُوا
السُّفَهاءَ أَمْوالَکمْ» فَایُّ سَفِیهٍ أَسْفَهُ مِنْ شارِبِ الْخَمْرِ.

«الکافی، ج 5، ص 299»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به کسی که خمر می
نوشد اعتماد نکن، زیرا خداوند در قرآن می فرماید: «اموال خود را به دست سفهاء
ندهید» (و افزود): کدام سفیه و احمقی، سفیه تر از شراب خوار است.

11. عَن
الامام الصادق – علیه السّلام – قالَ: ثَمَنُ الْخَمْرِ سُحْتٌ.

«من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 171»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: پولی که بابت قیمت
خمر دریافت می شود حرام است.

12.
قالَ الامام الْباقِرُ – علیه السّلام – : مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ فَسَکرَ مِنْها
لَمْ یَقْبَلِ اللهُ صَلاتَهُ أَرْبَعِینَ یَوْماً فَاِنْ تَرَک الصَّلاهَ فِی
هذِهِ الْأَیَّامِ ضُوعِفَ عَلَیْهِ الْعَذابُ لِتَرْک الصَّلاهِ.

«ثواب الأعمال، ص 551»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: کسی که شراب بنوشد و از آن مست
شود تا چهل روز نماز او قبول نمی شود، پس اگر نمازی را در این روزها ترک کند، عقاب
و کیفر وی نیز به خاطر ترک نماز، چند برابر خواهد شد.

13. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: شارِبُ الْخَمْرِ
مَلْعُونٌ، شارِبُ الْخَمْرِ کعَبَدَهِ الْأَوْثانِ یُحْشَرُ یَوْمَ الْقِیامَهِ
مَعَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ.

«بحار الأنوار، ج 79، ص 14»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: شراب خوار
ملعون است، شراب خوار مانند بت پرستان است و در روز قیامت با فرعون و هامان محشور
می شود.

14.
عَنْ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ – علیه السّلام – قالَ: لَوْ وَقَعَتْ قَطْرَهٌ
فِی بِئْرٍ فبنیتْ مَکانَها مَنارَهٌ لَمْ أؤُذن عَلَیْها.

«سفینه البحار، ص 428»

أمیرالمؤمنین – علیه السّلام –
فرمود: اگر یک قطره شراب در چاهی افتد و پس از چندی آن چاه از بین
برود و بجای آن مناره مسجدی بنیان شود. من بالای آن مناره اذان نخواهم گفت.

15. قالَ النَّبِیَّ – صلَی الله علیه و آله – : وَ مَنْ أقْرَضَهُ
فَقَدْ أَعانَ عَلی قَتْلِ مُؤْمِنٍ.

«لئالی الأخبار، ج 5، ص 217»

پیامبر اکرم – صلَی
الله علیه و آله – فرمود: کسی که مالی را به شارب الخمر قرض دهد، چنان است که در
قتلمؤمنی دست دارد.

16.
عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: و إِنْ مَرِضَ فَلا تَعودُوه وَ
إِنْ ماتَ فَلا تَحضُروه.

«الکافی، ج 6، ص 397»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: اگر
شارب الخمر مریض شد، عیادتش نکنید و اگر مُرد، (در تشییع جنازه اش)  حاضر نشوید.

17.
عِنِ الْإِمامِ الرضا – علیه السّلام – قال: مَنْ زَوَّجَ کرِیمَتَهُ لِشارِبِ
الْخَمْرِ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهُ.

«مستدرک الوسائل، ج 3، ص 139»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: کسی که دختر خود را به
آدم شراب خوار (به عنوان همسر) بدهد، حقیقتاً قطع رحم نموده است.

18. قال
الامام الصادق – علیه السّلام – : مَنْ سَلَّمَ عَلی شارِبِ الْخَمْرِ أَوْ
عانَقَهُ أَوْ صافَحَهُ أَحْبَطَ اللهُ عَلَیْهِ عَمَلَ أَرْبَعِینَسَنََهٍ.

«لئالی الأخبار، ج 5، ص 216»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: کسی که به شراب خوار سلام کند یا با او
مصافحه نماید و یا با او معانقه کند، خداوند عبادات چهل سالش را نابود کند.

19. قالَ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – : مَنْ أَطْعَمَ شارِبَ الْخَمْرِ
لُقْمَهً مِنَ الطَّعامِ أَوْ شَرْبَهً مِنَ الْماءِ یُسَلِّطُ اللهُ فِی قَبْرِهِ
حَیَّاتٍ وَ عَقارِبَ.

«لئالی الأخبار، ص 217»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: کسی که
به شراب خوار غذا و یا آب دهد، خداوند در قبر بر او مارها و
عقرب ها را مسلط می گرداند.

20. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: مَنْ قَضی حاجَتَهُ
فَکأَنَّما قَتَلَ أَلْفَ مُؤْمِنٍ أَوْ هَدَمَ الْکعْبَهَ أَلْفَ مَرَّهٍ.

«لئالی الأخبار، ج 5، ص 216»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: کسی که
حاجت شارب الخمر را برآورد، چنان است که هزار مؤمن را کشته است و هزار بار کعبه را
تخریب کرده است.

21.
عِنِ الْإِمامِ الرضا – علیه السّلام – قال: إِنَّ الله تَعَالی حَرَّمَ الْخَمْرَ
لما فِیها مِنْ الْفَسادِ وَ بُطْلانِ الْعُقُولِ فِی الْحَقایِقِ وَذَهابِ
الْحَیاءِ مِنَ الْوَجْهِ.

«مستدرک الوسائل، ج 2، ص 137»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: خداوند متعال خمر را به خاطر ایجاد تباهی
و عاجز ماندن عقول از درک حقایق و از بین رفتن حیاء، حرام
نمود.

22. عَن الامام الباقر – علیه
السّلام – قال: ما عُصِیَ اللهُ بِشَیْءٍ أَشَدُّ مِنْ شُرْبِ الْمُسْکرِ.

«وسائل الشیعه، ج 17، ص 250»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: نافرمانی نشده است خداوند
به چیزی بدتر از شرب خمر.

23.
مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قالَ: سَئَلْتُ مِنَ الصَّادِقِ – علیه السّلام – لِمَ
حَرَّمَ اللهُ الخَمْرَ؟ قالَ حَرَّمَ اللهُ الْخَمْرَ لِفِعْلِها وَ فَسادِهالِأَنَّ مُدْمِنَ الْخَمْرِ تُورِثُهُ الْإرْتَعاشَ وَ
تَذْهَبُ بِنُورِهِ وَ تَهْدِمُ مُرُوَّتَهُ وَ … .

«وسائل الشیعه، ج 17، ص 244»

مفضل بن عمر گوید: از امام صادق – علیه
السّلام – پرسیدم چرا خداوند شراب را حرام نمود: امام –
علیه السّلام – فرمود: خدا شراب را حرام دانست، بخاطر فساد و تباهی ای که در آن است، چرا
که آدمی بر اثر نوشیدن آن تعادل خود را از دست می دهد و ایمان او نابود می گردد و
مروت وی نیز از بین می رود و به ارتکاب زنا با محارم و خونریزی می پردازد و هنگامی
که مستی بر او قلبه کرد، قبح کردار زشت خویش را ادراک نمی کند.

24. عَن الامام علی – علیه
السّلام – قالَ: أَرْبَعَهٌ
لا تَدْخُلُ واحِدَهٌ مِنْهُنَّ بَیْتاً إِلاّ خَرِبَ وَ
لَمْ یُعَمَّرْ الْخِیانَهُ وَالسِّرْقَهُ وَشُرْبُ الْخَمْرِ وَالزِّنا.

«الخصال، ص 241»

أمیرالمؤمنین – علیه
السّلام – فرمود: چهار چیز است که داخل نمی شوند در خانه ای مگر این که آن را خراب
کنند، آنهم به گونه ای که قابل جبران نباشد: خیانت، دزدی، شراب و زنا.

25. عَنِ النَّبِیِّ – صلَی الله علیه و آله – قالَ: مَنْ
شَرِبَ الْخَمْرَ فَأَجْلِدُوهُ فَاِنْ عادَ فَأَجْلِدُوهُ فَاِنْ عادَ
الرَّابِعَهَ فَاقْتُلُوه.

«تفسیر قمی، ج 1، ص 180»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: شراب
خوار را تازیانه بزنید و اگر دوباره نوشید بازهم او را شلاق بزنید
تا اینکه در مرتبه چهارم او را به قتل برسانید.

26. عَن الامام الصادق – علیه السّلام – قالَ: ما اُحِبُّ أَنْ انظُرَ
إِلَیْهِ وَلا أَشُمُّهُ فَکیْفَ أتَداوی بِهِ.

«من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 301»

امام صادق – علیه السّلام – (در پاسخ طبیبی که می خواست با شراب امام را
درمان کند) فرمود: من دوست ندارم (حتی) آن را ببینم و استشمام کنم، پس چگونه به وسیله
آن خود را درمان کنم؟

27. قالَ رَسُولُ اللهِ – صلَی الله علیه و آله – : مَنْ
شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاهٌ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً فَاِنْ عادَ
فَأَرْبَعِینَ لَیْلَهً مِنْ یَوْمِ شُرْبِها فَاِنْ ماتَ فِِی تِلْک
الْأَرْبَعِینَ لَیْلَهً مِنْ غَیْرِ تَوْبَهٍ سَقاهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ
مِنْ طِینَهِ خَبالٍ.

«تفسیر القمی، ج 1، ص 181»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: کسی که
شراب می نوشد نماز وی تا چهل شبانه روز مقبول نیست و اگر بار دیگر لب به شراب زد
بازهم تا چهل شبانه روز از زمان نوشیدنش، نماز وی مقبول نیست و اگر بدون «توبه» در
این چهل روز بمیرد، خداوند متعال وی را از «طینت خبال» سیراب خواهد ساخت.

28.
قال رسول الله – صلَی الله علیه و آله – : کل مسکرٍ حرامٌ و ما اسکَرَ کثیرُه
فقلیلُهُ حرامٌ.

«الکافی، ج 6، ص 408»

پیامبر اکرم – صلَی الله علیه و آله – فرمود: هر مست
کننده ای حرام است و چیزی که زیاد آن مایه مستی است، اندک آن نیز (گرچه به ظاهر
مستی نیاورد) حرام خواهد بود.