1.
قال الامام علی – علیه السلام – : و مکان القیم بالامر مکان النظام من الخرز یجمعه
و یضمه فإذا انقطع النظام تفرق الخرز و ذهب ثم لم یجتمع بحذافیره أبدا.

«نهج
البلاغه، خطبه 146»

امام علی – علیه السلام – فرمود: جایگاه رهبر و سرپرست در اجتماع، جایگاه
رشته‏ای است که دانه‏ها را بهم پیوند داده و جمع می‏کند، و آنگاه که آن رشته
بگسلد، دانه‏ها پراکنده گشته و هرگز تمام آنها جمع نخواهند شد.

2.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : .. فأنتم «اهل البیت» أهل الله عزوجل
الذین بهم تمت النعمه و اجتمعت الفرقه و ائتلفت الکلمه.

«الکافی،
ج 1، ص 446»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: شما اهل بیت، اهل الله هستید
که به برکت شما، نعمت کامل گشته و پراکندگی بر طرف شده و اتحاد کلمه پدید آمده
است.

3.
قال الامام علی – علیه السلام – : .. فإن ید الله علی الجماعه و ایاکم و الفرقه
فإن الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب.

«شرح
نهج البلاغه، ج 8، ص 112»

امام علی – علیه السلام – فرمود: دست خدا (یاری خدا) بر سر جماعت است، از
تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ
است.

4.
قال الامام علی – علیه السلام – : و إنی والله لأظن أن هؤلاء القوم سید الون منکم
باجتماعهم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم و بمعصیتکم إمامکم فی الحق و طاعتهم إمامهم
فی الباطل.

«نهج
البلاغه، خطبه 25»

امام علی – علیه السلام – می‏فرماید: .. بخدا سوگند! گمان دارم اینان قدرت
را از شما بگیرند، زیرا آنان بر باطل خویش، وحدت دارند و شما در حق خود پراکنده‏اید
و شما از رهبر خود در راه حق فرمان نمی‏برید اما آنان از رهبر خود در مسیر باطل
اطاعت می‏کنند

5.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : إسمعوا و أطیعوا لمن ولاه الله الأمر،
فإنه نظام الإسلام.

«امالی
مفید، ج 1, ص 14, ح 2»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: از حاکمان الهی اطاعت کنید و
گوش بفرمان باشید زیرا اطاعت از رهبری مایه نظام (و انسجام) اسلام است.

6.
قال الامام علی – علیه السلام – : .. و علیکم بالتواصل و التباذل و ایاکم و
التدابر و التقاطع.

«نهج
البلاغه، نامه 47»

امام علی – علیه السلام – در وصیت به حسنین – علیهما السلام – می‏فرماید:
.. و بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوری گزیدن از جدائی و پشت کردن به یکدیگر
.

7.
قال الامام الباقر – علیه السلام – : .. یا معشر المؤمنین تألفوا و تعاطفوا.

«الکافی،
ج 2، ص 345»

امام محمد باقر – علیه السلام – فرمود: … ای گروه مؤمنان، با هم مأنوس و
متحد باشید و به یکدیگر مهربانی کنید.

8.
قال الامام علی – علیه السلام – : صلاح ذات البین أفضل من عامه الصلاه و الصیام.

«نهج
البلاغه، نامه 47»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اصلاح اختلافها (آشتی دادن بین دو نفر)،
از یک سال نماز و روزه برتر است.

9.
قال الامام الصادق – علیه السلام – : صدقه یحبها الله اصلاح بین الناس إذا تفاسدوا
و تقارب بینهم إذا تباعدوا.

«الکافی،
ج 2، ص 209»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: ایجاد وحدت هنگام پیدایش اختلاف و تباهی
امت و نزدیک کردن آنها در هنگام جدائی، صدقه‏ایست که خداوند آن را دوست دارد.

10.
قال الامام علی – علیه السلام – : «فی ذم أهل الرأی»… و إلههم واحد و نبیهم واحد
و کتابهم واحد أفأمرهم الله سبحانه بالإختلاف فأطاعوه أم نهاهم عنه فعصوه؟

«نهج
البلاغه، خطبه 18»

امام علی – علیه السلام – (در مذمت اهل رأی) فرمود: … خدای آنها یکی و
پیامبرشان یکی و کتابشان یکی است. آیا خدا آنها را به اختلاف و دو دستگی فرمان
داده که او (خدا) را اطاعت ‏می کنند؟ یا (خدا) آنها را از اختلاف نهی کرده که
فرمانش را سرپیچی می‏کنند؟

11.
قال الامام علی – علیه السلام – : إن هؤلاء قد تمالؤوا علی سخطه إمارتی و سأصبر ما
لم أخف علی جماعتکم فإنهم إن تمموا علی فیاله هذا الرأی إنقطع نظام المسلمین.

«نهج
البلاغه، خطبه 169»

امام علی – علیه السلام – فرمود: سینه اینان (خوارج) از دشمنی با حکومت من
انباشته است و تا آن هنگام که بیم از هم پاشیدن جماعت (امت) نباشد، صبر می‏کنم،
براستی اگر اینان بر این اندیشه سست ادامه دهند، نظام مسلمانان از هم خواهد گسست.

12.
قال الامام الرضا – علیه السلام – : إن الإمامه زمام الدین و نظام المسلمین و صلاح
الدنیا و عز المؤمنین، ان الإمامه أس الإسلام النامی و فرعه السامی

«کافی،
ج 1، ص 200»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: امامت، زمام دین و مایه نظام و انسجام
مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. امامت، اساس اسلام و شاخه بلند آن است.

13.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألمؤمنون إخوه تتکافؤ دماؤهم و هم ید علی
من سواهم.

«کافی،
ج 1، ص 404»

نبی اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: مؤمنان با هم برادرند و خونشان
برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه‏اند.

14.
قال الامام الباقر – علیه السلام – : إن الله عزوجل خلق المؤمنین من طینه الجنان و
أجری فیهم من ریح روحه فلذلک المؤمن أخو المؤمن لأبیه و أمه فإذا أصاب روحا من تلک
الأرواح فی بلد من البلدان حزن، حزنت هذه لأنها منها.

«الکافی،
ج 2، ص 166»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: خداوند، مؤمنان را از خاک بهشت آفرید و
از روح خود در آنان دمید، از این رو مؤمن با مؤمن، برادر پدر و مادری است پس هرگاه
که به یکی از آنان در دیاری اندوهی برسد، دیگری هم در غم او اندوهگین می‏شود, زیرا
که او از اوست.

15.
قال الامام الصادق – علیه السلام – : إنما المؤمنون إخوه بنو أب و أم و إذا ضرب
علی رجل منهم عرق سهر له الاخرون.

«الکافی،
ج 2، ص 165»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: مؤمنان، با یکدیگر برادر (دینی) اند، و
همگی همانند فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود «مصیبتی بر او
وارد شود» دیگران در غم او خوابشان نبرد.

16.
قال الامام الصادق – علیه السلام – : تواصلوا و تباروا و تراحموا و کونوا إخوه
أبرارا کما أمرکم الله عزوجل.

«وسایل
الشیعه، ج 8، ص 552، ح 3»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: همان گونه که خدای عزوجل به شما دستور
داده، با هم پیوند داشته باشید، به یکدیگر نیکی کنید، و برادرانی نیکوکار باشید.

17.
عن حفص بن البختری قال: کنت عند أبی عبد الله – علیه السلام – و دخل علیه رجل فقال
لی: تحبه؟ فقلت: نعم، فقال لی: و لم لا تحبه و هو أخوک و شریکک فی دینک و عونک علی
عدوک و … .

«الکافی،
ج 2، ص 166»

حفص گوید: نزد امام صادق – علیه السلام – بودم، مردی وارد شد پس امام به من
فرمود: آیا دوست داری او را؟ گفتم: آری. حضرت فرمود: چرا او را دوست نداشته باشی و
حال آن که او برادر تو و شریک تو در دینت (همکیش) و یاور تو در برابر دشمن است و …
.

18.
قال الامام الباقر – علیه السلام – : ألمؤمنون فی تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل
الجسد، إذا اشتکی تداعی له سائره بالسهر و الحمی.

«بحارالانوار،
ج 71، ص 234»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: مؤمنان در نیکی و شفقت و مهربانی به
یکدیگر مانند یک پیکرند که اگر به عضوی از آن آسیبی برسد تمام اعضاء در تب و
بیخوابی گرفتار آیند.

19.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : خیر المؤمنین من کان مألفه للمؤمنین و لا
خیر فیمن لایألف و لایؤلف.

«بحارالانوار،
ج 71، ص 393»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: بهترین مؤمنان، کسی است که
محور الفت مؤمنان باشد و در کسی که انس نگیرد و با دیگران مأنوس نشود خیری ندارد.

20.
قال الامام علی – علیه السلام – : .. ایاکم و التفرق فإذا نزلتم فانزلوا جمیعا و
إذا ارتحلتم فارتحلوا جمیعا.

«نهج
البلاغه، نامه 11»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از تفرقه و جدایی بپرهیزید، سپس هرگاه در
جائی فرود آمدید، همگی فرود آئید و هرگاه کوچ کردید، با هم کوچ کنید.

21.
قال الامام علی – علیه السلام – : .. فانظروا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مجتمعه و
الاهواء مؤتلفه و القلوب معتدله و الایدی مترادفه، و السیوف متناصره و البصائر
نافذه و العزائم واحده ألم یکونوا أربابا فی أقطار الأرضین و ملوکا علی رقاب
العالمین. فانظروا إلی ما صاروا الیه فی اخر أمورهم حین وقعت الفرقه و تشتت الألفه
و اختلفت الکلمه و الأفئده و تشعبوا مختلفین و تفرقوا متحاربین قد خلع الله عنهم
لباس کرامته و سلبهم غضاره نعمته و بقی قصص أخبارهم فیکم عبرا للمعتبرین.

«نهج
البلاغه، خطبه 192»

امام علی – علیه السلام – فرمود: پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل»
زمانی که جمعیتها گرد آمده، و اندیشه‏ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و
شمشیرها کمک یکدیگر و بینش‏ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین بزرگ و بر
جهانیان حاکم نبودند؟ پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین
آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه
شدند و بجان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را
از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان
است تا مایه عبرت عبرت گیرندگان باشد.

22.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : من فارق الجماعه شبرا خلع الله ربقه
الإسلام من عنقه.

«الکافی،
ج 1، ص 404»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر کس یک وجب از (آرمانها و عقاید)
جامعه «مسلمین» دور شود خداوند رشته مسلمانی را از گردن او باز کند .

23.
قال الامام علی – علیه السلام – : .. فیا عجبا! و الله یمیت القلب و یجلب الهم من
اجتماع هؤلاء القوم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم.

«نهج
البلاغه، خطبه 27»

امام علی – علیه السلام – می‏فرماید: شگفتا و عجبا! بخدا سوگند، وحدت اینان
در راه باطل خود و پراکندگی شما از راه حق، مایه دلمردگی و فزونی غم و اندوه است.

24.
قال الامام السجاد – علیه السلام – : .. یا زهری، اما علیک أن تجعل المسلمین منک
بمنزله أهل بیتک، فتجعل کبیرهم بمنزله والدک، و تجعل صغیرهم بمنزله ولدک، و تجعل
تربک منهم بمنزله أخیک.

«بحارالانوار،
ج 68، ص230»

امام سجاد – علیه السلام – به زهری فرمود: ای زهری، بر توست که مسلمانان را
مانند اهل خانه خود بدانی، بزرگ آنان را بمنزله پدر خود و کوچکشان را بمنزله فرزند
و همسال خود را بمنزله برادرت قرار دهی.

25.
قال الامام الصادق – علیه السلام – : من فارق جماعه المسلمین و نکث صفقه الامام
جاء إلی الله أجذم.

«الکافی،
ج 1، ص 405»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هر کس از جماعت مسلمین جدا شود و عهد و
پیمان خود را با امام مسلمین بشکند، دست بریده محشور خواهد شد.

26.
قال الامام علی – علیه السلام – : لو سکت الجاهل ما اختلف الناس.

«بحارالانوار،
ج 75، ص 81»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اگر جاهل سکوت می‏کرد، مردم اختلاف
نمی‏کردند (سبب بسیاری از اختلافات، سخنهای ناآگاهانه است‏).

27.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألا إن فی التباغض الحالقه لا أعنی حالقه
الشعر و لکن حالقه الدین.

«الکافی،
ج 2، ص 346»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن
و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.

28.
قال الامام علی – علیه السلام – : ألخلاف یهدم الرأی.

«نهج
البلاغه ـ حکمت 215»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اختلاف، بنیاد «اندیشه درست» را درهم
می‏ریزد.

29.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : یا أیها الناس، إن الرب واحد و الاب واحد
و إن الدین واحد لیست العربیه لأحدکم باب و لا أم و إنما هی اللسان فمن تعلم
العربیه فهو عربی.

«معالم
الحکومه, ص 404»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: ای مردم، پروردگار شما یکی است
(الله)، پدر همه شما یکی است (آدم)، و دین شما نیز یکی است (اسلام)، و عربیت، برای
هیچ یک از شما پدر و مادر نیست، بلکه آن هم یکی از زبانهاست و هر کس زبان عربی را
بیاموزد، منسوب به عربمی شود.

30.
قالت فاطمه الزهراء – علیها السلام – : .. و طاعتنا نظاماً للمله و امامتنا لَما
للفُرقه و الجهادُ عز الاسلام … .

«کشف
الغمه، ج 2، ص 480»

فاطمه زهرا – علیها السلام – فرمود: پیروی از ما «اهل بیت» مایه نظام و
انسجام امت، و رهبری ما عامل وحدت، و جهاد مایه عزت و سربلندی اسلام است … .

31.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألمسلمون إخوه لافضل لأحد علی أحد إلا
بالتقوی.

«نهج
الفصاحه، ح 3112»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: مسلمانان با هم برادرند و
هیچکس بر دیگری برتری ندارد، جز به تقوی.

32.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألمؤمن للمؤمن کالبنیان المرصوص یشد بعضه
بعضا.

«نهج
الفصاحه، ح 3103»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: مؤمن نسبت به مؤمن مانند بنای
استواری است که اجزای آن، یکدیگر را استحکام می‏بخشند.

33.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ید الله علی الجماعه…

«نهج
الفصاحه، ح 3211»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: دست خدا (یاری و عنایت خدا) بر
سر جماعت است.

34.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألجماعه رحمه و الفرقه عذاب.

«نهج
الفصاحه، ح 1323»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: جماعت (وحدت)، مایه رحمت و
تفرقه موجب عذاب است.

35.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : من فارق الجماعه مات میته جاهلیه.

«نهج
الفصاحه، ح 2855»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر کس از گروه «مسلمانان» جدا
شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.

36.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا
فهلکوا.

«کنز
العمال، ح 894»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: اختلاف نکنید، آنان که قبل از
شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.

37.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ما اختلف أمه بعد نبیها الا ظهر أهل
باطلها علی اهل حقها.

«کنز
العمال، ح 929»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هیچ امتی پس از پیامبرشان،
اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند.