1. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : مَنْ أرادَ التّوکّل عَلَی الله فلیُحبَّ اهل بیتی وَ مَنْ أرادَ أنْ
ینْجُوَ مِنْ عذاب القبر فلیُحبُ اهل بیتی … .

«بحار الانوار، ج 27، ص 116»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که قصد توکل بر خدا را دارد،
اهل بیتم را دوست بدارد و نیز کسی که اراده نجات از عذاب قبر را دارد، اهل بیتم را
دوست بدارد.

2. قال الامام علی – علیه السلام –
: اقوی النّاس ایماناً اکثرُهُم توکُّلاً علی اللهِ سبحانه.

«غرر الحکم، ح 3150»

امام علی – علیه السلام – فرمود: قویترین مردم در ایمان، با توکل ترین آنها
به خداوند سبحان است.

3. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : مَنْ انقطع الی الله کفاهُ الله کُلّ مؤونهٍ و من انقطع الی الدّنیا
وکَلَهُ الله الیها.

«بحار الانوار، ج 77، ص 178»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر که به خدا رو کند، خداوند
مؤونه و روزی او را کفایت می کند و هر که به دنیا رو کند، خداوند او را به آن
واگذارد.

4. قال الامام علی – علیه السلام –
: التّوکّل بضاعهٌ.

«غرر الحکم، ص 197، ح 3878»

امام علی – علیه السلام – فرمود: توکل، دارایی است.

5. قال الامام الجواد – علیه
السلام – : الثقه باللهِ تعالی ثمنٌ کلِّ غالٍ و سُلَّمٌ الی کُلِّ عالٍ.

«بحار الانوار، ج 78، ص 364»

امام جواد – علیه السلام – فرمود: اعتماد به خداوند متعال، بهای هر چیز
گرانی است و نردبان رسیدن به هر بلندایی.

6. قال الامام علی – علیه السلام –
: حسبُک
مِن توکّلت أن لا تری لِرزقک
مُجریاً الّا الله سبحانهُ.

«غرر الحکم، ح 4895»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از توکلت تو را همین بس که برای خود روزی
رسانی جز خداوند سبحان نبینی.

7. قال الامام علی – علیه السلام –
: فی التّوکّلِ حقیقهُ الایقانِ.

«غرر الحکم، ح 6684»

امام علی – علیه السلام – فرمود: حقیقت یقین، در توکل است.

8. قال الامام علی – علیه السلام –
: الثقهٌ بالله حصنٌ لا یَتَحصَّنُ فیه الاّ المومنٌ امین.

«بحار الانوار، ج 78، ص 79»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اعتماد به خداوند، دژی است که جز مؤمن
امین در آن پناه نگیرد.

9. قال الامام علی – علیه السلام –
: الثقه بالله أقوی املٍ.

«غرر الحکم، ح 605»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اعتماد به خداوند، قوی ترین امید است.

10. قال الامام الصّادق – علیه
السلام – : إنّ الغنی و العزَّ یجُولان فاذا ظَفِر الموضع التّوکّل اوطنا.

«الکافی، ج 2، ص 65»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: بی نیازی و عزت به هر طرف می گردند، چون
به جایگاه توکل دست یابند، در آن جای گیر می شوند.

11. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : من اُعطِیَ التّوکُّلَ اُعطیَ الکِفایهَ، ثم قالَ أتَلوتَ کتابَ اللهِ عز و جل: «و مَن یَتوکَل عَلی اللهِ فَهو حَسبُهُ».

«الکافی، ج 2، ص 65»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: کسی که توکل را به انسانها اعطاء کرده،
بی نیازی هم از ناحیه خود او اعطاء می شود سپس این آیه را تلاوت فرمودند: کسی که
توکل کند بر خدا، خداوند کفایت کننده او است.

12. قال الامام علی – علیه السلام
– : خصلهٌ مَنْ عَملَ من إقوَی النّاس، قیلَ: و ما هِیَ یا أمیرالمؤمنین؟ قال:
التّوکّل علی الله عَزَّ و جلَّ.

«مستدرک الوسائل، ج 11، ص 220»

امام علی – علیه السلام – فرمود: صفت پسندیده ای است که هر کسی به آن عمل
کند، قوی ترین مردم است. پرسیده شد: ای امیر مؤمنان آن چیست؟ فرمود: توکّل بر خدای
عزّ و جلّ.

13. قال الامام علی – علیه السلام
– : الثقهُ باللهِ و حُسْنُ الظنِّ به حِصنٌ لا یتحصَّن بِهِ الّا مؤمنٍ و
التّوکّل علیه نجاهُ مِنْ کُلِّ سُوءِ و حرزٌ من کُلِّ عَدُو.

«مستدرک الوسائل، ج 11، ص 250»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اعتماد بر خدا و حسن ظن به او، دژ محکمی
است که فقط، انسان مؤمن در این دژ قرار می گیرد و توکّل برخدا نجات از هر بدی و
امان از هر دشمنی است.

14. قال الامام علی – علیه السلام
– : ینبغی لمَن رضیَ بقضاء الله سبحانه أن یتوکَّلَ علیه.

«غرر الحکم، ص 196، ح 3680»

امام علی – علیه السلام – فرمود: کسی که به قضای الهی راضی است، شایسته است
بر خدا توکل کند.

15. قال الامام علی – علیه السلام
– : الایمان لهُ ارکانٌ اربعهٌ التّوکّل علی الله و تفویضُ الاَمرِ الی الله و الرِّضا بقضاءِ الله و التسلیم
لأمرِالله عزّ و جلّ.

«بحار الانوار، ج 65، ص 340»

امام علی – علیه السلام – فرمود: برای ایمان چهار رکن است: توکل بر خدا،
سپردن کارها به خدا، راضی بودن به قضای الهی و تسلیم دستورات خداوند متعال بودن.

16. قال الامام علی – علیه السلام – فی وصیه لابنه الحسن – علیه السلام – : و الجِئ
نفسکَ فی اُمورِک کُلّها الی اِلَهِکَ فانّک تُلجِئُها إلی کهفٍ حریزٍ و مانعٍ
عَزیزٍ.

«نهج البلاغه، نامه 31»

امام علی – علیه السلام – در وصیت خود به فرزندشان امام حسن – علیه السلام
– فرمود: در همه کارهایت خود را در پناه خدای خویش در آور؛ زیرا با این کار،
خویشتن را در پناه گاهی نفوذ ناپذیر و در پس مانعی استوار در آورده ای.

17. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : منْ اَحبَّ أن یکونََ اتقی النّاسِ فلیَتوکّل عَلی اللهِ تَعالی.

«من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 253»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که دوست دارد با تقواترین
مردم باشد، توکل کند بر خداوند متعال.

18. قال الامام علی – علیه السلام
– : من توکَّل علی اللهِ ذَلَّتْ له الصَّحابُ و تسهَّلَت علیه الاسباب.

«غرر الحکم، ح 9028»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هرکه به خداوند توکل کند دشواری ها برای
او آسان شود و اسباب برایش فراهم گردد.

19. قال الامام علی – علیه السلام
– : مَنْ وَثِقَ بالله اراه السُرورَ وَ مَنْ توکل علیه کفاه الامور.

«بحار الانوار، ج 68، ص 151»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هرکس به خدا اعتماد کند خداوند شادمانی را
نشانش می دهد و هر که به او توکل کند، خداوند کارهایش را کفایت می کند.

20. قال الامام الباقر – علیه
السلام – : من توکّل علی الله لا یُغلبُ و مَنِ اعتَصَمَ باللهِ لا یُهزَمُ.

«جامع الاخبار، ص 118»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: کسی که بر خداوند توکل کند مغلوب نمی شود
و آن که به خدا توسل جوید شکست نخورد.

21. قال الامام الصادق – علیه
السلام – : … وَ مَنْ اُعطِیَ التّوکّل اُعطِیَ الکفایهَ فَإنَّ الله عزّ و جلّ
یقول فی کتابه: وَ مَنْ یتوکّلْ علی الله فَهُوَ حَسْبُهُ.

«بحار الانوار، ج 68، ص 43»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: کسی که به او توکل عطا شده، بی نیازی (از
غیر خدا) هم به او اعطا شده است، خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: خداوند
برای کسی که بر او توکل می کند، بهترین کفایت کننده است.

22. قال الامام علی – علیه السلام
– : من
وَثِقَ باالله صانَ یقینُهُ.

«غرر الحکم، ح 8264»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که به خدا اعتماد کند، یقینش را حفظ
کرده است.

23. قال الامام علی – علیه السلام
– : التّوکّل کفایهٌ شریفهٌ لمَن اعتَمدَ علیهِ.

«غرر الحکم، ح 1559»

امام علی – علیه السلام – فرمود: توکل بر خدا برای کسی که به آن تکیه کند،
کارساز ارزنده ای است.

24. قال الامام الرضا – علیه
السلام – : مَن ارادَ أن یکونَ أقوی الناسِ فلیتوکَّلَ علی الله وَ سُئِلَ عَنْ
حدِّ التّوکّل، ما هُو؟ قال: لا تخافُ سِواه.

«بحار الانوار، ج 68، ص 143»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: کسی که می خواهد قوی ترین مردم باشد، پس
بر خداوند متعال توکل کند و سؤال شد از تعریف توکل که توکل چیست؟ امام – علیه
السلام – فرمود: از غیر خدا ترسی نداشته باشی.

25. قال الامام علی – علیه السلام
– : بِحسن التّوکّلِ یستَدلُّ علی حُسنِ الایقانِ.

«غرر الحکم، ح 4286»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از توکل راستین به یقین راستین پی برده می
شود.

26. قال الامام علی – علیه السلام
– : من توکَّل علی اللهِ اضاءَت له الشُّبهات.

«غرر الحکم، ح 8985»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که به خداوند توکل کند، شبهات برایش
روشن می شوند (شبهاتش بر طرف می شوند).

27. قال الامام الصادق – علیه
السلام – لَمّا سُئل عن حد التّوکّل: أن لا یخاف مع الله شیئاً.

«بحار الانوار، ج 71، ص 156»

امام صادق – علیه السلام – در پاسخ به سؤال از تعریف و چیستی توکل فرمود:
این که از چیزی غیر از خدا نترسی.

28. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : کفّارَهُ الطِّبَرِ التّوکّل.

«بحار الانوار، ج 55، ص 322»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: جبران فال بد زدن، توکل کردن
است.

29. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : لا تَتَکِل الی غَیرِ اللهِ فیَکِلَکَ اللهُ الیه.

«مستدرک الوسائل، ج 11، ص 217»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: بر غیر خدا تکیه (اعتماد) نکن که
خداوند تو را به او وا می گذارد.

30. قال الامام علی – علیه السلام
– : من کان متوکّلاً لم یعدِم الإعانه.

«غرر الحکم، ص 197، ح 3883»

امام علی – علیه السلام – فرمود: انسان متوکل، کمک خواستن را فراموش نمی
کند.

31. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : لو انَّکم تتَوکّلونَ علی اللهِ حقَّ توکُّلِهِ لَرزقَکُم کَما یَرزُقُ
الطَّیرِ تَغدو خِماصاً و تَرُوحُ بطلاناً.

«جامع الاخبار، ص 117»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: اگر شما چنان که باید بر خدا
توکل کنید، خداوند همان گونه که پرنده را روزی می دهد؛ با شکم خالی می رود با شکم
پر باز می گردد، شما را نیز روزی می دهد.

32. قال رسول الله – صلی الله علیه
و آله – : یقول الله عزّ و جلّ ما مِن مخلوقٍ یَعتصِم بمخلوقٍ دُونی الّا قطعتُ ابواب السموات و الارض دونَهُ
… .

«کنز الاعمال، ح 8512»

رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: خداوند متعال می فرماید: مخلوقی
نیست که از مخلوق دیگر غیر از من (جهت یاری) اعتماد کند، مگر اینکه درهای زمین و آسمان
را بر او می بندم.