1. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
أضَرُّ الاَعْدَاءِ.

«غررالحکم،
ح 472»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، زیانبارترین دشمنان است.

2. قال الامام علی – علیه السلام – : فَیَالَهَا
حَسْرَهً عَلَی کُلِّ ذِی غَفْلَهٍ أنْ یَکُونَ عُمْرُهُ عَلَیْهِ حُجَّهً، وَ أنْ
تُؤَدِّیَهُ أیَامُهُ إلی الشَّقْوَهِ!

«نهج
البلاغه، خطبه 64»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ای دریغا بر هر غافلی که عمرش بر ضد او
حجت باشد و روزهایش او را به سوی بدبختی کشاند!

3. قال الامام الصادق – علیه السلام – : إنْ
کَانَ الشَّیْطَانُ عَدُوّاً فَالغَفْلَهُ لماذَا؟!

«بحار
الانوار، ج 78، ص 190»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: اگر شیطان دشمن است، پس غفلت چرا؟

4. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
شِیمَهُ النَّوکَی.

«غررالحکم،
ح 897»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، خصلت احمقان است.

5. قال الامام علی – علیه السلام – : اُوصِیکُمْ
بِذِکْرِ الْمَوْتِ، وَ إقْلالُ الْغَفْلَهِ عَنْهُ، وَ کَیْفَ غَفْلَتُکُمْ
عَمَّا لَیْسَ یُغْفِلُکُم؟!

«نهج
البلاغه، خطبه 188»

امام علی – علیه السلام – فرمود: شما را سفارش می کنم که به یاد مرگ باشید
و از آن کمتر غفلت ورزید؛ چگونه از چیزی غفلت می کنید که او از شما غافل نیست؟

6. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
ضَلالُ النُّفُوسِ و عُنْوَانُ النّحُوسِ.

«غررالحکم،
ح 1404»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، گمراهی جانها و سر لوحه شومی ها و
نافرجامی هاست.

6. قال الامام علی – علیه السلام – : اَلْغَفْلَهُ
ضَلالَهٌ.

«غررالحکم،
ح 196»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، گمراهی است.

7. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
تَکْسِبُ الاغْتِرَارَ، و تُدْنِی مِنَ الْبَوَارِ.

«غررالحکم،
ح 2125»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، فریب خوردگی می آورد و به هلاکت
نزدیک می گرداند.

8. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
طَربٌ.

«غررالحکم،
ح 221»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، باعث آشفتگی (یا سرمستی) می شود.

9. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفْلَهُ
فَقْدٌ.

«غررالحکم،
ح 85»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، موجب گم کردن (راه حق) است.

10. قال الامام علی – علیه السلام – : الغَفلَهُ
ضِدُّ الحَزْمِ.

«غررالحکم،
ح 1031»

امام علی – علیه السلام – فرمود: غفلت، ضد هوشیاری است.

11. قال الامام علی – علیه السلام – : مِنْ
دَلائِلِ الدَّوْلَهِ قِلَّهُ الْغَفْلَهِ.

«غررالحکم،
ح 9410»

امام علی – علیه السلام – فرمود: یکی از نشانه های کامیابی کمی غفلت است.

12. قال الامام علی – علیه السلام – : فی
السُّکُونِ إلی الغفلَهِ اِغْتِرَارٌ.

«غررالحکم،
ح 6454»

امام علی – علیه السلام – فرمود: روی آوردن به غفلت، موجب فریب خوردن است.

13. قال الامام علی – علیه السلام – : اِحْذَرْ
مَنَازِلَ الغفلَهِ … .

«غررالحکم،
ح 2600»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از منزلهای غفلت، دوری کن.

14. قال الامام علی – علیه السلام – فی
صِفَهِ المُتَّقِین: یَبِیتُ حَذِراً وَ یُصْبِِحُ فَرِحاً، حَذِراً لَمَّا
حُذِّرَ مِنَ الْغَفْلَهِ، و فَرِحاً بما أصَابَ مِنَ الفَضْلِ وَ الرَّحْمَهِ.

«نهج
البلاغه، خطبه 193»

امام علی – علیه السلام – در وصف پرهیزگاران فرمود: شب را در حذر به سر می برد
و روز را با شادی؛ حذر از غفلتی که او را از آن بر حذر داشته اند و شاد از فضل و
رحمتی که به او رسیده است.

15. قال الامام علی – علیه السلام – فی
صِفَهِ المُتَّقِین: إنْ کَانَ فی الغَافِلِینَ کُتِبَ فی الذَّاکِرِینَ، وَإنْ
کَانَ فی الذَّاکِرِینَ لم یُکْتَبْ مِنَ الغَافِلِینَ.

«نهج
البلاغه، خطبه 193»

امام علی – علیه السلام – در وصف پرهیزگاران فرمود: اگر در میان غافلان باشند،
از شمار یاد کنندگان خدا قلمداد می شوند و اگر در میان یاد کنندگان خدا باشند، در
زمره غافلان نوشته نمی شوند (که به زبان ذکر گویند و به دل از خدا غافل باشند).

16. قال الامام علی – علیه السلام – فی
صِفَهِ الملائِکَهِ: وَ إنَّهُمْ عَلَی مَکَانِهِمْ مِنْکَ، و مِنْزِلَتِهِمْعِنْدَکَ، وَ اسْتِجْمَاعِ أَهْوَائِهِمْ فِیکَ، وَ کَثْرَهِ
طَاعَتِهِمْ لَکَ، وَ قِلَّهِ غَفْلَتِهِمْ عَنْ أَمْرِکَ، لَوْ عَایَنُوا کُنْهَ
مَا خَفِیَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ لَحَقَّرُوا أعْمَالَهُمْ.

«نهج
البلاغه، خطبه 109»

امام علی – علیه السلام – در وصف فرشتگان فرمود: آنان با همه مقام و منزلتی
که نزد تو دارند و با آن که همه خواهشهایشان در تو متمرکز است و با وجود طاعت
بسیارشان از تو و کمی غفلتشان از امر تو، اگر کنه (عظمت) تو را که بر آنان پوشیده
است مشاهده می کردند، بیگمان اعمال خود را حقیر و ناچیز می شمردند.

17. قال الامام علی – علیه السلام – فی
صِفَهِ الملائِکَهِ: لا تَعْدُو عَلَی عَزِیمَهِ جِدِّهِمْ بَلادَهُ الغَفَلاتِ وَ
لا تَنْتَضِلُ فی هِمَمِهِمْ خَدَائِعُ الشَّهَوَاتِ.

«نهج
البلاغه، خطبه 91»

امام علی – علیه السلام – در وصف فرشتگان فرمود: نادانی غفلتها بر تصمیم
آنها چیره نگردد و تیرهای خدعه آلود شهوتها، در اراده ها و همّتهای آنان کارگر نمی
افتد.

18. قال الامام علی – علیه السلام – : ضَادُّوا
الْغَفْلَهَ بِالْیَقَظَهِ.

«غررالحکم،
ح 5925»

امام علی – علیه السلام – فرمود: با بیداری، به جنگ غفلت بروید.

19. قال الامام علی – علیه السلام – : اَلْیَقَظَهُ
نُورٌ.

«غررالحکم،
ح 104»

امام علی – علیه السلام – فرمود: بیداری، روشنایی است.

20. قال الامام علی – علیه السلام – : وَیْلٌ
لمَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَهُ، فَنَسِیَ الرِحْلَهَ وَ لم یَسْتَعِدَّ.

«غررالحکم،
ح 2656»

امام علی – علیه السلام – فرمود: وای بر کسی که غفلت بر او چیره آید و در نتیجه
سفر (آخرت) را فراموش کند و خود را آماده نسازد.

21. قال الامام علی – علیه السلام – : التًّیَقُظُ
فی الدِّینِ نِعْمَهٌ عَلَی مَنْ رُزِقَهُ.

«غررالحکم،
ح 2058»

امام علی – علیه السلام – فرمود: بیداری در دین، نعمتی است که روزی افراد
می شود.

22. قال الامام علی – علیه السلام – : فَأَفِقْ
أَیُّهَا السَّامِعُ مِنْ سَکْرَتِکَ، وَ استَیْقِظْ مِنْ غَفْلَتِکَ، وَ اخْتَصِرْ
مِنْ عَجَلَتِکَ.

«نهج
البلاغه، خطبه 153»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ای شنونده! از مستی خود به هوش آی و از
خواب غفلتت بیدار شوو از شتابت بکاه.

23. قال الامام علی – علیه السلام – : وَیْحَ
ابْنَ آدَمَ مَا أَغْفَلَهُ، وَ عَنْ رُشْدِهِ مَا أَذْهَلَهُ !

«غررالحکم،
ح 5754»

امام علی – علیه السلام – فرمود: وای بر فرزند آدم که چه غافل است و گم
کرده راه و سرگشته!

24. قال الامام علی – علیه السلام – : أَلا
مُسْتَیْقِظٌ مِنْ غَفْلَتِه قَبْلَ نَفَادِ مُدَّتِهِ؟

«غررالحکم،
ح 2752»

امام علی – علیه السلام – فرمود: آیا کسی هست که پیش از آن که عمرش به سر
آید، از خواب غفلت خویش بیدار شود؟

25. قال الامام علی – علیه السلام – : لا
عَمَلَ لِغَافِلٍ.

«غررالحکم،
ح 5767»

امام علی – علیه السلام – فرمود: شخص غافل را عمل نباشد (اعمال توأم با
غفلت و بی توجهی دل، بی ارزش است).

26. قال الامام علی – علیه السلام – : اِنْتِبَاهُ
الْعُیُونِ لا یَنْفَعُ مَعَ غَفْلَهِ الْقُلُوبِ.

«غررالحکم،
ح 1870»

امام علی – علیه السلام – فرمود:با وجود غفلت دلها،
بیداری چشمها سودی نمی بخشد.

27. قال الامام علی – علیه السلام – : سکْرُ
الْغَفْلَهِ وَ الْغُرُورِ أَبْعَدُ إِفَاقَهً مِنْ سُکِْرِ الْخَمُورِ.

«غررالحکم،
ح 5651»

امام علی – علیه السلام – فرمود: مستی غفلت و فریب، دیرتر از مستی شرابها
زایل می شود.

28. قال الامام علی – علیه السلام – : مَنْ
غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَهُ مَاتَ قَلْبُهُ.

«غررالحکم،
ح 8430»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که غفلت بر او چیره گردد، دلش بمیرد.

29. الامام علی – علیه السلام – : مَنْ
غَفَلَ جَهِلَ.

«غررالحکم،
ح 7686»

امام علی – علیه السلام
– فرمود: هر که غافل شد، نادان شد.

30. قال الامام الباقر – علیه السلام – :
إِیَّاکَ وَ الْغَفْلَهَ، فَفِیهَا تَکُونُ قَسَاوَهُ الْقَلْبِ.

«بحار
الانوار، ج 78، ص 164»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: از غفلت بپرهیز؛ زیرا که در آن، قساوت دل
است.

31. قال الامام علی – علیه السلام – : إِیَّاکَ
وَ الْغَفْلَهَ وَ الاغْتِرَارَ بِالْمُهْلَهِ، فَإِنَّ الْغَفْلَهَ تُفْسِدُ
الأَعْمَالَ.

«غررالحکم،
ح 2717»

امام علی – علیه السلام – فرمود: زنهار از غفلت و فریب مهلت (عمر) را
خوردن؛ زیرا که غفلت اعمال را تباه می کند.

32. قال الامام الحسن – علیه السلام – : اَلْغَفْلَهُ
تَرکُکَ الْمَسْجِدَ، وَ طَاعَتُکَ الْمُفْسِدَ.

«بحار
الانوار، ج 78، ص 115»

امام حسن – علیه السلام – فرمود: غفلت آن است که مسجد رفتن (برای نماز) را
ترک کنی و از شخص مفسد فرمان بری.

33. قال الامام علی – علیه السلام – : عَجِبْتُ
لِغَفْلَهِ ذَوِی الأَلْبَابِ عَنْ حُسْنِ الاِرْتِیَادِ، وَ الاِسْتِعْدَادِ
لِلْمَعَادِ.

«غررالحکم،
ح 6263»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از غافل بودن خردمندان، جهت نیکو طلب
کردنِ (توشه و ذخیره آخرت) و آماده شدن برای معاد، تعجب می کنم.

34. قال الامام علی – علیه السلام – : مَنْ
حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْه خَسِرَ.

«نهج
البلاغه، حکمه 208»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که نفس خود را حسابرسی کند، سود برد و
هر که از آن غفلت ورزد، زیان بیند.

35. قال الامام علی – علیه السلام – : دَوَامُ
الْغَفْلَهِ یُعْمِی الْبَصِیرَهَ.

«غررالحکم،
ح 5146»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ادامه یافتن غفلت، دیده بصیرت را کور می کند.

36. قال الامام علی – علیه السلام – : اَلْحَذَرَ،
اَلْحَذَرَ، أَیُّهَا الْمُسْتَمِعُ! وَ الجِدَّ اَلْجِدَّ أَیُّهَا الْغَافِلُ !
و لایُنَبِئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ.

«نهج
البلاغه، خطبه 153»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هشدار! هشدار! ای شنونده! بکوش! بکوش! ای غافل!
هیچ کس مانند شخصِ آگاه، تو را آگاه و خبردار نمی کند.