برخی میگویند: از روایات این گونه استفاده میشود که بیشتر قتلها در محدوده بلاد اسلامی و بین مسلمانان اتفاق خواهد افتاد. سؤال این است که چگونه چنین است با آنکه میدانیم مشرک و کافر از حق دورترند تا مسلمان؛ بنابراین آنها به کشتهشدن سزاوارترند تا مسلمان؟
در پاسخ به این تفکر باید گفت:
اولاً، روایات دلالت ندارد بر اینکه کشتارها و قتلها فقط در محدوده مسلمانان است و حضرت کسی از کفار را به قتل نمیرساند، بلکه ظاهر برخی از روایات عام است که شامل هر معاندی که درصدد ایجاد مانع از برپایی حکومت حضرت است، میشود.
ثانیاً، گرچه اسامی برخی از جماعاتی که توسط حضرت و اصحابشان به قتل میرسند در روایات ذکر شده است، ولی این بدان معنا نیست که قتل و کشتار در دستهها و جماعات دیگر اتفاق نمیافتد و حضرت از کفار و مشرکان کسی را به قتل نمیرساند.
ثالثاً، بر فرض که روایات، ظاهر در اختصاص کثرت قتلها در مسلمین باشد، این امری غیرمنتظره نیست، بلکه مطابق با قواعد کلی است؛ زیرا مطابق برخی از روایات، بسیاری از بلاد کفر تسلیم حضرت خواهند شد و کثرت قتل در بین مسلمین بهجهت پاکسازی آنان از عناصر نامطلوب است. در میان امت اسلامی حجت در تمام جوانب برای مردم تمام شده است؛ بنابراین از هیچکس عذری پذیرفته نمیشود.
توضیح اینکه، یکی از مشکلاتی که امام مهدی علیهالسلام با آن روبهرو میشود، مشکل انحرافها، برداشتها و تفسیرهای نادرستی است که در راه و روشهای دین خدا و اصول و فروع احکام الهی پدید آمده و قرنها در ذهن جامعه اسلامی نفوذ و رسوخ کرده است. این موضوع، مانعی بزرگ بر سر راه امام عصر است. موانعی مانند کفر، بیدینی و بیاعتقادی در برابر این مانع امری ساده است؛ کفر به سلاحی مجهز نیست و انسان مطلبی را به نام اسلام، واژگونه نیاموخته است و برای آن اصل یا اصولی را نادرست تفسیر نکرده، چیزی را به شکل انحرافی و نادرست به نام دین خدا در ذهن جای نداده و آیه یا حدیثی را به دلخواه خویش معنی نکرده است، ولی با مدعی مسلمان خداشناسی که تعالیم دین یا بخشهایی از آن را بهگونهای انحرافی آموخته و معنای بسیاری از احادیث و آیات قرآنی را واژگونه فهمیده است و به اصول، مبانی و راه و روشهایی پایبند و معتقد است که در حقیقت ضد دین خدا و ضد راه و روش پیامبران است، چگونه میتوان روبهرو شد؟
بخشی از برنامههای کشتار گسترده و فراگیر امام مهدی علیهالسلام در جامعههای اسلامی شاید به این علت باشد که مسلمانان با حربه اسلام انحرافی ـ که در حقیقت ضد اسلام است ـ به جنگ با امام برمیخیزند؛ از اینرو امام ناگزیر است با قاطعیت تمام با آنان روبهرو شود و کار آنان را یکسره کند، البته در صورتی که از افکار و اندیشههای نادرست خویش دست برندارند.
امام صادق علیهالسلام فرمود: «و اِنّ القائم یخرجون علیه فیتأؤلون علیه کتاب الله و یقاتلونه علیه؛ لیکن قائم [در هنگام رستاخیز خویش] با مردمی روبهرو میشود که رو در روی او میایستند و آیههای کتاب خدا را در برابر او به نظر خود تأویل میکنند و در همین راستا با او به نبرد برمیخیزند».[۱]
پینوشتها
1. الغیبه، نعمانی، ص۲۹۷.