تهیه و تنظیم: مهناز اسمعیلی – کارشناس علوم تربیتی

به عقیده ی بسیاری از فلاسفه و دانشمندان، انسان موجودی مدنی است. به همین دلیل محتاج به پناه و یاور و نیز یار و دلداری است تا با او معاشرت داشته و در مسیر پر پیچ و خم زندگی، غمخوارش باشد. ازدواج با رعایت اصول و شرایط لازم، استفاده از اصول و شرایط لازم، استفاده از کمک مشترک را برای دختر و پسر جوان تسهیل کرده و به آنها کمک می کند تا در زندگی فردی و اجتماعی موفقیت های بیشتری بدست بیاورند. حال آنکه دختران و پسران جوان مجرد، از کمکهای همسر خود بی نصیب مانده و از بسیاری موقعیت ها و فرصت های مناسب که در زندگی بوجود می آیند، بی بهره می مانند. بنابراین امر ازدواج برای زوجهای جوان امری ممدوح و پذیرفتنی است، به گونه یی که دختران و پسران جوان به محض رسیدن به شرایط و سن ازدواج باید مبادرت به آن کنند. با این وجود آمارهای نگران کننده یی که از اختلافات و جدایی ها در میان زوج های جوان حکایت دارند، نشان دهنده ی این نکته است که بسیاری از دختران و پسران جوان راه و رسم همسرداری و همسرگزینی را نیافته و نمی دانند و این بر عهده ی بزرگترهای خانواده است که الگوهای موفق را برای زوجهای نمونه آورده و راه و رسم زندگی آنها را بازگو کنند. علاوه بر این، همسران جوان باید به نکاتی توجه داشته و آنها را رعایت کنند تا زندگی شان در همان آغاز راه دچار تلاطم و تلخی نشود. برخی از این نکات که لازم است دختر و پسر جوان بکار گیرند و آنها را آویزه ی گوش دارند به ترتیب زیر است:
1) زندگی مشترک عرصه ی کمال است نه صحنه ی پیکار. بنابراین یار و یاور هم باشید و سعی نکنید بر همسرتان تسلط یابیر. به عبارت دیگر با هم و در کنار هم باشید نه جدا از هم و رو در روی هم! خانواده زمانی موفق خواهد بود که در آن هماهنگی وجود داشته باشد و همه ی اعضاء در یک محفل انس با کمال صمیمیت و شادی زندگی کنند. بنابراین همسران جوان باید از هر نوع رفتاری شامل طعنه زدن، تحقیر و مقایسه کردن همسر با دیگران و… پرهیز کنند.
2) از ابراز محبت نسبت به یکدیگر دریغ نورزید. ابراز محبت به موقع در زندگی مشترک، نشاط و طراوت و علاقه را به دنبال خواهد داشت. این امر فقط لازمه ی چند روز نخست ازدواج نیست، بلکه با گذشت زمان، نهال نو پای زندگی به درختی تناور تبدیل می شود که نیاز بیشتری به آبیاری دارد. با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم، می توان این درخت تناور را برای همیشه بارور و با طراوت نگاه داشت و بر نشاط آن افزود.
3) عاشقانه به هم نگاه کنید. نحوه ی نگریستن هر یک از ما به دیگری، به«چگونه بودن ما» بستگی دارد نه به» چگونه بودن او». شیفتگی زمانی حاصل می شود که فکر کنید همسرتان فردی با شکوه، ناب، صمیمی، خوش خِلق و خوش برخورد است. این شیوه ی نگرش به همسران جوان می آموزد به جای اینکه عشق را جستجو کنند، با عشق و محبت به زندگی نگاه کنند. زبان نگاه، زبان مؤثری است. شما با نگاه کردن به طرف مقابل به او می فهمانید به صحبت کردن با وی علاقه مند هستید. حالات نگاه کردن، اثر معجزه انگیزی در ایجاد صمیمیت میان زوجین جوان دارد. میل به صمیمیت نه تنها جنبه ی جسمی بلکه جنبه ی روانی نیز دارد.
4) وقتی زن یا مرد جوان اشتباه می کنند، صادقانه و صمیمی اعتراف کنند. صداقت و اظهار پشیمانی و ندامت تنها علاج واقعه است. قبول نکردن اشتباه و نپذیرفتن خطا، اختلافات را دامن خواهد زد.
5) در مطرح کردن مسائل ناخوشایند و نامطلوب سعی کنید خود را هم دخالت دهید. مثلاً به جای اینکه بگویید: «چرا با فلانی اینطور برخورد کردی؟»، بهتر است بگویید: «کاش با فلانی اینطور برخورد نمی کردیم.»
6) اگر خطایی از همسر خود مشاهده نمودید، زود از کوره در نروید و سفره ی دلتان را نزد هر کسی باز نکنید. بخصوص پیش پدر و مادرتان درد دل نکنید، زیرا این کار موجب سرافکندگی همسرتان و امکان آشتی را بسیار ضعیف می کند.
7) اگر می خواهید عشق و علاقه تان تداوم داشته باشد، نخست باید بدانید زمان کافی را برای با هم بودن و ابراز محبت کردن اختصاص بدهید. سعی کنید به انگیزه ی عشق و ازدواجتان بیندیشید؛ با همسرتان درباره ی نخستین روزهای آشنایی و دوران خوش اولین روزها گفت و گو کنید. یادآوری شادی ها و رویدادهای شیرین، هم وجودتان را گرم کرده و هم تازگی و طراوت رابطه ی شما را با همسرتان حفظ خواهد کرد.
8) انعطاف پذیری یکی از ویژگی های مهم برای ایجاد سازگاری بیشتر و سلامت روانی است. با چشم پوشی و نرمش نسبت به برخی رفتارهای کودکانه و لجبازی ها نه تنها می توان از تنش های بی دلیل پیشگیری کرد، بلکه می توان از همان اول زندگی بنیاد خانواده را مستحکم کرد. زوج های جوان باید به خاطر داشته باشند که مسائل و موارد اختلاف برانگیز را برای رسیدن به یک دیدگاه مشترک طرح کنند، نه به تکرار و تثبیت کدورت ها و دشمنی ها.
منبع: 7روز زندگی شماره -82