ازدواج موفق چند طبقه شاخص دارد. در واقع چند اصل می‌تواند ضریب ازدواج موفق را بالا ببرد؛ اول این که آدم‌ها آمادگی ازدواج را داشته باشند و در واقع به بلوغ اجتماعی و عاطفی رسیده باشند که معمولاً به طور میانگین برای دختران سن 22سال به بعد و برای پسران سن 24سال به بعد در نظر گرفته می‌شود. افرادی که زیر 20 سال ازدواج کرده‌اند و به بلوغ عاطفی و اجتماعی نرسیده‌اند، معمولاً ازدواج موفقی ندارند. هرچند که این یک نسخه کلی نیست.
مسئله کفو بودن هم بسیار مهم است. اگر زوجین در شرایط اجتماعی، اقتصادی، تحصیلاتی و… هم‌طبقه و هم‌کفو باشند، ازدواج موفق‌تری خواهند داشت.
سومین شاخص که باید به آن توجه شود، این است که باید هر یک از دو طرف بدانند که با هم ارتباط دارند و حسی از یکدیگر دریافت می‌کنند یا خیر. اگر فرد در ملزومات اخلاقی قرار گیرد و نتواند نه بگوید؛ با اینکه احساسی ندارد به جلو برود، دچار خطا در ازدواج شده و این موضوع ضریب ازدواج موفق را پایین می‌آورد.
مورد چهارم، این موضوع که طرفین در چه محیطی و بافتی با یکدیگر آشنا می‌شوند، بسیار مهم است. اگر در فضای مجازی قرار گیرند و در همان فضا به رابطه تا حد ازدواج ادامه دهند، معمولاً دچار خطا می‌شوند. بنابراین بهتر است جوانان از کسانی که در فضای واقعی هستند، مورد ازدواج خود را انتخاب کنند.
اما مهم‌ترین راز خوشبختی و داشتن یک ازدواج موفق، شناخت طرفین از یکدیگر است. منابع شناخت معمولاً مختلف است، اما کمک بزرگی به تشکیل یک خانواده موفق می‌کند.
یادتان باشد ازدواج به شرط چاقو نیست که اگر ازدواج موفق و شیرینی نبود، آن را پس داد و فرد بهتر دیگری انتخاب کرد. ازدواج این گونه نیست که آدم‌ها یکدیگر را تجربه کنند و بعد تصمیم بگیرند از هم جدا شوند. این مورد درباره ‌خانم‌ها بسیار زیان‌آور است. باید این کاریکاتور روشنفکری را در هم شکست

منابع شناخت
1- از خانواده‌های طرفین برای شناخت بیشتر استفاده شود. این موضوع امری اساسی است.
2- اگر در محلی کار می‌کند، در محل کار درباره وی پرس‌و‌جو شود.
3- اگر طلاق گرفته است، از همسر اولش درباره وی پرس‌و‌جو شود.
4- حتماً از مشاور ازدواج کمک بگیرند.
هر چه منابع شناخت بیشتر باشد، ضریب موفقیت بالاتر می‌رود.
یادتان باشد ازدواج به شرط چاقو نیست که اگر ازدواج موفق و شیرینی نبود، آن را پس داد و فرد بهتر دیگری انتخاب کرد. ازدواج این گونه نیست که آدم‌ها یکدیگر را تجربه کنند و بعد تصمیم بگیرند از هم جدا شوند. این مورد درباره ‌خانم‌ها بسیار زیان‌آور است. باید این کاریکاتور روشنفکری را در هم شکست.

یک نسخه ساده برای خوشبختی
چند شاخص ضریب ازدواج موفق را بالا می‌برد، اما نیازمند طی مراحلی است که عبارتند از:
1- فرد انتخاب‌شده از بافت مطمئنی انتخاب شده باشد. آشنایی در دانشگاه با آشنایی در یک مهمانی یا فضای مجازی بسیار متفاوت است.
2- انتخاب، از منابع مطمئن و شناخته‌شده صورت گیرد و شناخت انجام شود. استفاده از تمام منابعِ در دسترس، شناخت را کامل‌‌تر می‌‌کند.
3- پیش از اینکه از انتخاب مطمئن شوید، بهتر است از رابطه جسمی و حسی پرهیز کنید. کسانی که معمولاً پیش از ازدواج رابطه جسمی برقرار کرده‌اند، ضریب ازدواج موفق پایین‌تری ‌دارند.
4- به حس خود احترام بگذارید. صرفاً به دلیل امکاناتی که طرف مقابل دارد، تصمیم نگیرید و تنها به آن فکر نکنید.
5- پس از آنکه تمام چهار مرحله قبلی را با موفقیت طی کردید، مسئولیت انتخاب خود را بر عهده بگیرید. برای دلِ کسی ازدواج نکنید.
6- پیش از آنکه به طرف مقابل اعتماد کنید، از حس خود نسبت به آن فرد مطمئن باشید، سپس برای ازدواج گام بردارید.