سلام بر خورشیدی که روزها، ماهها، سال‌ها و قرنها منتظر است. بر «امامی» که انتظار با او معنا یافته. بر «مهربانی» که در پس ابر غیبت ، چشمان نگرانش بر احوال ماست که کی شود،همانی باشیم که او برای «قیامش» نیاز دارد تا خداوند امر ظهور را رقم زند.
سلام بر آخرین ذخیره الهی و بر مردان و زنانی که با خودسازی، پاکی و تقوایشان، ظهور ایشان را تسریع می بخشند.سلام بر پاکان و صالحان و بر امام آنان….

ذکر قنوت حضرت مهدی (عج)
یامن لایخلف المیعاد انجز لی ما وعدتنی واجمع لی اصحابی وصبرهم وانصرنی علی اعدائک واعداء رسولک
ای خدایی که خلف وعده نمی کنی آنچه را که به من وعده داده ای برآور ویارانم را جمع نما وایشان را صبوری ده ومرا بردشمنانت و دشمنان رسولت یاری نما و دعایم را رد منمای. بدرستی که من بنده ی تو ام ،پسر بنده تو ام ،پسر کنیز تو…از تو می خواهم که برمحمد و بر خاندان محمد درود فرستی و برای من آن چه را که وعده داده ای ،بر آوری به درستی که تو راستگویی و خلف وعده نمی کنی و تو بر همه چیز بسیار توانایی.(۱)

علائم ظهور
آیت الله میرجهانی در کتاب نوائب الدهور ۴۸۰ علامت برای ظهور ذکر کرده است. شیخ مفید در الارشاد نیز قریب ۴۵ نشانه برای ظهور نقل نموده است. از این میان به غیر از پنج مورد که جزو علائم حتیمه ظهور هستند، مابقی از علائم معلقه، شرطیه ، واقعه و غیر واقعه و عام ظهورند که در جمعه های دلواپسی ۱۰ به آن پرداخته شد.

در اینجا به مواردی از علائم اشاره می شود:
حمله کردن عرب بر عجم و رو آوردن ایشان به اهواز
خرابی شام
پیمان بستن عرب با روم
وقایع فجیع در بحرین
اختلاف بسیار در تمام روی زمین
ظاهر شدن آتشی از عدن
آتش افتادن در حجاز
وقوع جنگ عجیب در حلب
تحریم شام از طرف روم
رومی ها عرب ها را قتل عام و زنان و کودکان را به اسیری برند
نزول رومی ها بر فلسطین
قبور ائمه را تخریب کنند
مردم در امر به معروف و نهی از منکر نکردن همه با هم یکسان شوند
ظهور شدت و سختی بر مردم
مؤمن حقیر و ذلیل و خار شود
از طریق باطل و حرام کاسبی کردن
بازارها تعمیر و زینت کرده شوند
حیا و عفت از مردم برداشته شود
دین به دنیا فروخته شود
منکر معروف و معروف منکر شود
اختلاف در دین و مذهب زیاد شود
ازدنیا رفتن پی در پی فقها
برداشته شدن برکت از سال و ماه ، هفته ها و روزها و ساعت‌ها
ظاهر شدن بدعت و فتنه
کینه علمای دین در دل گرفتن
سرزنش و بدگویی از علما
زیاد شدن هرج ومرج
پیروی شهوات
اعمال خیر را برای نمایش به جا آوردن
طالب حلال مذمت کرده شود
اموال را در غیر طاعت خدا مصرف کنند
مردم راغب به دنیا شوند
شایع شدن ساز و آواز و خوانندگی و رقاصی زنان
زیاد شدن طلاق
اضطراب مردم زیاد شود
آشکارا فساد کنند و کسی نهی نکند
شنیدن ذکر و تلاوت قرآن آزار دهنده شود
ثروتمندان برای تماشا و گردش و استراحت حج کنند
نماز را سبک بشمارند
مردان شبیه زنان و زنان شبیه مردان شوند
ظاهر شدن بدعت ها و فتنه ها
رشوه گرفتن قضات در حکم
زیاد شدن مرض صرع و بواسیرو…
کشف حجاب زنان
لباس بدن نما پوشیدن زنان
شریک شدن زنان در تجارت با شوهران
خوردنی زیاد و فراوان باشد، ولی به دست مردم نیاید مگر به گران ترین بها
آموزش علوم باطله بر خلاف دین و قرآن
مسلمانان به هم سلام نکنند مگر از روی آشنایی ، قرابت و احتیاج
کشته شدن نفس زکیه با ۷۰ نفر از صالحین در پشت کوفه
قیام مردی از قم که مردم را دعوت به حق کند و با او جماعتی از مردان باشند که دل ایشان در محکمی مانند پاره های آهن است
و….

بسیاری از این علائم اتفاق افتاده است اما آنچه مسلم است اینکه بروز یا عدم بروز این علائم دلیل بر نزدیک بودن ظهور حضرت حجت (عج) نیست. طبق روایات تنها پنج علامت از علائم حتمی ظهور هستند که تا واقع نشود، ظهور امام عصر(عج) رقم نخواهد خورد.
در شماره بعد به علائم حتمی خواهیم پرداخت.

احادیث آخرالزمانی
پیامبر(ص) فرمود: «از علامات مهدى این است: هرگاه در دنیا هرج و مرج شود و فتنه‌ها پشت سر یکدیگر ظاهر شود و راه‌ها قطع گردد و بعضى، بعضى را غارت کنند،پس نه کبیر رحم بر صغیر و نه صغیر از کبیر توقیر کند، در آن هنگام خداوند، مهدى ما را برانگیزاند، نهمین از صلب حسین علیه السّلام تا بگشاید حصارهاى گمراهى و دل‌هاى بسته شده را، او در آخر زمان قیام کند چنان‌که من در اول زمان قیام کردم، پس پرکند زمین را از عدل، چنان‌که پر شده است از جور.(۳)

***
حضرت رسول صلّى اللّه علیه و اله و سلم فرمود: «قیام او در هنگام تغیّر بلاد و ضعیف شدن عباد و یأس از فرج خواهد بود.»(۴)

***
و حضرت باقر علیه السّلام فرمود: «خروج او در وقتى خواهد بود که مردم مأیوس و ناامید باشند.»(۵)
پی نوشت ها:
۱-مکیال المکارم ج ۲ ص۳۹
۲-نوائب الدهور فی علائم الظهور آیت الله میرجهانی ج ۱ صص۱۲۱-۹۸، الارشاد شیخ مفید ج ۲ صص۵۰۸-۵۰۵
۳-مهدی منتظر (عج) ج ۱، محمدجواد خراسانی ص۱۷۸ به نقل ازبحار ۳۶/۳۰۷ ح ۱۴۶
۴-همان ص ۱۷۴ به نقل از منتخب الاثر ۲۰۶ ح ۴۴؛ بحار ۲۸/۴۵ ح ۸
۵- همان به نقل از الزام الناصب ۲/۱۶۲؛ بحار ۵۲/۲۳۱ ح ۹۶